گرسنگی و قحطی در غزه؛ آنچه قوانین بینالمللی میگویند
کودکان غزه درحالی که قانون جهانی در معرض آزمایش است، از گرسنگی جان خود را از دست میدهند و این درحالی است که جهان این قحطی ساخته دست بشر را نادیده میگیرد.
خبرگزاری میزان -
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، که توسط دادگاه کیفری بینالمللی (ICC) به اتهام جنایتهای جنگی تحت تعقیب است، در ماه جولای مدعی شده بود: هیچکس در غزه از گرسنگی جان خود را از دست نمیدهد.
این بیانیه ادعایی در تضاد کامل با واقعیت گزارش شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) و وزارت بهداشت غزه است که هر ۲ هزاران مورد مرگومیر و سطح نگرانکنندهای از سوءتغذیه را مستند کردهاند.
نتانیاهو بارها استفاده از گرسنگی بهعنوان سلاح جنگی را انکار کرده و اصرار دارد: هیچ سیاست گرسنگی در غزه وجود ندارد و هیچکس از گرسنگی نمیمیرد. ما در طول جنگ اجازه میدهیم
کمکهای بشردوستانه به غزه برسد. در غیر این صورت، مردم غزه وجود نداشتند.
اظهارات او نه تنها یک شکست اخلاقی است؛ بلکه جرمی را که بهوضوح تحت قوانین بینالمللی تعریف شده است، انکار میکند.
استفاده عمدی از گرسنگی بهعنوان ابزاری برای جنگ، به وضوح تحت قوانین بینالمللی بشردوستانه یک جنایت جنگی است.
آنچه شاهدان و شواهد نشان میدهند
همه سازمانهای معتبر بینالمللی تایید میکنند که وضعیت در غزه بهشدت با ادعاهای رژیم صهیونیستی متفاوت است. با افزایش شواهد گرسنگی گسترده در غزه، طبقهبندی یکپارچه فاز امنیت غذایی (IPC) که توسط سازمان ملل حمایت میشود، گزارش کرد که غزه از ماه آوریل (فروردین/اردیبهشت) با ناامنی غذایی حاد و سوءتغذیه مواجه است. این سازمان در ماه جولای هشدار داد که شرایط قحطی در حال وقوع است.
تعداد شهدای حملههای رژیم صهیونیستی به غزه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) از ۶۰ هزار نفر فراتر رفته است. در کنار تلفات گسترده ناشی از بمبارانها، کودکان نیز از گرسنگی جان خود را از دست میدهند. مرکز اصلی درمان سوءتغذیه غزه، مرگ کودکانی را گزارش کرده است که هیچ بیماری زمینهای نداشتهاند. بزرگسالانی که بیماریهای مزمن مانند دیابت یا بیماری کلیوی دارند، به دلیل گرسنگی سریعتر از پا درمیآیند.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) همچنین اعلام کرد که میزان سوءتغذیه حاد در شمال غزه ۳ برابر شده و به حدود یکپنجم کودکان زیر ۵ سال رسیده است. این میزان در مرکز و جنوب غزه نیز ۲ برابر شده است. آژانس زنان سازمان ملل گزارش میدهد که یک میلیون زن و دختر در غزه با گرسنگی گسترده روبهرو هستند.
کارشناسان ماههاست که نسبت به قحطی در غزه هشدار میدهند، اما کمبود دادهها به دلیل محدودیتهای اعمالی رژیم صهیونیستی در دسترسی به منطقه، مانع از اعلام رسمی قحطی شده است. برنامه جهانی غذا اظهار کرد: زنان و دختران در غزه با انتخاب نامطلوب مرگ از گرسنگی در چادرهای خود یا کشته شدن در حین جستوجوی غذا و آب روبهرو هستند.
فلسطینیها به جای سیستم تحت حمایت رژیم صهیونیستی که در ماه می (اردیبهشت/خرداد) آغاز شد، خواهان بازگشت کامل به سیستم توزیع کمکهای تحت مدیریت سازمان ملل هستند.
سازمان ملل و شرکای آن تاکید میکنند که کارآمدترین راه برای رساندن کمک به غزه از طریق زمینی است و کمکها از قبل در دروازهها قرار دارند. رژیم صهیونیستی بهطور عمدی سیستم توزیع سازمان ملل و آژانسهای کمکرسانی بینالمللی را که اساسا برای دههها به راحتی کار میکرد، مختل کرده است. آنچه در غزه دیده میشود، یک استراتژی گرسنگی ساخته دست بشر، عمدی و نظاممند برای مجبور کردن مردم به انتخاب بین آوارگی یا مرگ است.
آنچه حقوق بینالملل میگوید
اساسنامه رم یکی از روشنترین منابع درمورد استفاده از گرسنگی بهعنوان یک تاکتیک جنگی است. این اساسنامه که در سال ۱۹۹۸ تصویب شد، گرسنگی را بهعنوان یک جنایت جنگی تعریف میکند؛ ماده ۸ (۲) (b) (xxv) «جرم گرسنگی» را تعریف میکند و آن را بهعنوان استفاده عمدی از گرسنگی دادن به غیرنظامیان بهعنوان یک روش جنگی با محروم کردن آنها از اشیاء ضروری برای بقایشان، از جمله ممانعت عمدی از رسیدن کمکهای امدادی که در کنوانسیونهای ژنو پیشبینی شده است، توصیف میکند.
بر این اساس، اگر طرفی در زمان جنگ بهطور عمدی دسترسی غیرنظامیان به اساسیترین ملزومات بقا، مانند غذا، آب و دارو را سلب کند، این موضوع به وضوح یک جنایت جنگی محسوب میشود. این عمل علاوه بر اینکه مجازات جمعی محسوب میشود، بسته به شدت آن و افراد آسیبدیده، با جنایتهای جنگی دیگری نیز، از ظلم به غیرنظامیان گرفته تا پاکسازی قومی، همراه است. این ماده نهتنها یک هنجار قانونی، بلکه یک هنجار اخلاقی و بشردوستانه نیز هست. جنگها علیه نظامیان انجام میشوند، نه علیه نوزادان، مادران، سالمندان یا بیماران. حتی جنگها نیز قوانینی دارند.
کنوانسیون چهارم ژنو این تعهدات را تقویت میکند. ماده ۵۵ از قدرت اشغالگر میخواهد که مواد غذایی و دارویی را تضمین کند و در صورت ناکافی بودن منابع محلی، آنها را وارد کند. این کنوانسیون همچنین قدرتهای اشغالگر را ملزم به حفظ سلامت عمومی، بهداشت و خدمات پزشکی میکند. محاصره ۱۷ ساله غزه توسط رژیم صهیونیستی که پس از ۷ اکتبر به محاصره کامل تبدیل شد، آب، برق، سوخت و غذا را قطع کرده است. این اقدامها، همراه با محاصره کامل، نقض عمدی کنوانسیون ژنو محسوب میشود. این شرایط نقض شدید، مداوم و عمدی کنوانسیون چهارم ژنو است.
- بیشتر بخوانید:
- افزایش موارد نقص مادرزادی در غزه؛ نتیجه جنگ و قحطی تحمیلی رژیم صهیونیستی
- سایه مرگ و ویرانی بر سر غزه؛ هشدار کارشناسان درباره وضعیت کودکان فلسطینی
قطعنامه ۲۴۱۷ شورای امنیت سازمان ملل (۲۰۱۸) به صراحت استفاده از گرسنگی بهعنوان سلاح جنگی را محکوم میکند. این قطعنامه بیان میکند که طرفهایی که از گرسنگی علیه غیرنظامیان بهعنوان روشی برای جنگ استفاده میکنند، ناقض قوانین بینالمللی هستند و باید پاسخگو باشند.
اگرچه رژیم صهیونیستی عضو اساسنامه رم یا کنوانسیون چهارم ژنو نیست، اما ممنوعیتهای گرسنگی دادن براساس حقوق بینالملل عرفی الزامآور هستند. هیچ طرفی نمیتواند ادعای معافیت از هنجارهای اساسی بشردوستانه را داشته باشد و همچنین نمیتواند از پاسخگویی به دلیل نقض هنجارهای اساسی قانون جنگ، مانند حفاظت از غیرنظامیان، تناسب و تضمین دسترسی بشردوستانه فرار کند.
درخواست بازداشت نتانیاهو توسط کریم خان، دادستان دیوان کیفری بینالمللی در ماه می ۲۰۲۴ (اردیبهشت/خرداد ۱۴۰۳)، شامل اتهامهای گرسنگی دادن و ممانعت از کمکهای بشردوستانه بود و تاکید میکند که این جنایتها در بالاترین سطح بینالمللی قابل پیگرد قانونی هستند.
رژیم صهیونیستی بهعنوان یک اشغالگر غیرقانونی، از نظر قانونی موظف است اجازه تحویل بدون مانع غذا و دارو را بدهد. رژیم اشغالگر با امتناع از این کار، در تروریسم دولتی در مقیاسی که از جنگ جهانی دوم تاکنون دیده نشده است، شرکت میکند. گرسنگی دادن به غیرنظامیان نه تنها یک جنایت جنگی، بلکه یک جنایت علیه بشریت نیز است.
دروغ در عصر رسانههای اجتماعی
آنچه در غزه رخ میدهد نه تنها نسلکشی است، بلکه مستندترین نسلکشی در تاریخ بشر است که میلیاردها نفر به صورت زنده از طریق رسانههای اجتماعی شاهد آن بودهاند.
با این حال، حقایقی که افراد با چشمان خود میبینند، بهطور دائم توسط رژیم صهیونیستی انکار میشود. «یک دروغ را به اندازه کافی تکرار کنید تا به حقیقت تبدیل شود» قانونی از تبلیغات است که بهطور معمول به جوزف گوبلز نازی نسبت داده میشود.
تاکتیکهای رژیم صهیونیستی با تکنیک تبلیغات نازیها یکسان است. نازیها مبلغان ماهری بودند که از تکنیکهای تبلیغاتی پیچیده و جدیدترین فناوریهای زمان استفاده میکردند.
صهیونیستها با کپی کردن کلمه به کلمه تاکتیکهای نازیها، قصد دارند بر رسانههای جریان اصلی و صنعت سرگرمی جهانی، به ویژه هالیوود، تسلط یابند. آنها میخواهند توزیع حقیقت را کنترل کنند. دروغ پشت دروغ. انکار حقیقت پخش زنده، حتی اگر آشکار باشد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *