حمایت غرب از تجاوز رژیم صهیونیستی از نمای قوانین بین‌المللی

رژیم صهیونیستی در جریان یک جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، با اتکا به پشتیبانی گسترده اطلاعاتی، تسلیحاتی و سیاسی برخی دولت‌های غربی که مدعی دفاع از حقوق بشر هستند، مجموعه‌ای از حمله‌های نظامی هماهنگ، هدفمند و از پیش برنامه‌ریزی‌شده را علیه ایران انجام داد. 

این حمایت‌ها درحالی انجام شده که اقدام‌های متجاوزانه رژیم صهیونیستی نمایانگر یک نقض گسترده و نظام‌مند مقررات حقوق بین‌الملل در حوزه‌های مختلف بودند. 

این اقدام‌های متجاوزانه که با نقض آشکار اصول بنیادین حقوق بین‌الملل همراه بود، نه‌تنها تاسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای و مراکز نظامی، بلکه زیرساخت‌های حیاتی غیرنظامی، مناطق مسکونی، امدادگران هلال احمر و حتی نهاد‌های رسانه‌ای را هدف قرار داد.

براساس قوانین بین‌المللی، حمایت از تجاوز نظامی، مانند ارائه کمک یا مساعدت به طرفی که در استفاده غیرقانونی از زور مشارکت دارد، می‌تواند نقض حقوق بین‌الملل باشد. 

به‌طور خاص، مفهوم کمک یا مساعدت به این معنی است که یک دولت می‌تواند به دلیل حمایت از استفاده غیرقانونی از زور توسط طرف دیگر، مسئولیت بین‌المللی داشته باشد.

جزئیات

حقوق بین‌الملل و تجاوز

حقوق بین‌الملل، به‌ویژه منشور سازمان ملل، استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری را ممنوع می‌کند. این ممنوعیت سنگ بنای صلح و امنیت بین‌المللی است.

عمل تجاوز

عمل تجاوز به‌عنوان استفاده از نیروی مسلح توسط یک طرف علیه حاکمیت، تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی یک کشور یا به هر روش دیگری که با منشور سازمان ملل مغایرت دارد، تعریف می‌شود.

مسئولیت طرف‌های دیگر

براساس حقوق بین‌الملل، طرفین مسئول اعمال خود و اعمال کسانی هستند که از آنها حمایت می‌کنند. اگر دولتی به طرف دیگری که مرتکب عمل تجاوز می‌شود، کمک یا مساعدت ارائه دهد، دولت کمک‌کننده ممکن است مسئول اعمال خود باشد.

کمک یا مساعدت

این مفهوم که به‌عنوان همدستی نیز شناخته می‌شود؛ به این معنی است که اگر یک دولت آگاهانه از طرفی که مرتکب یک عمل غیرقانونی بین‌المللی مانند تجاوز می‌شود، حمایت (کمک یا مساعدت) کند، می‌توان او را مسئول دانست.

• بیشتر بخوانید:
• قوانین بین‌المللی درباره تهدید‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران
• آمریکا و رژیم صهیونیستی؛ عامل فروپاشی نظم بین‌المللی و سازمان ملل

نمونه‌هایی از حمایت

نمونه‌هایی از حمایت می‌تواند شامل ارائه سلاح، کمک مالی یا پشتیبانی لجستیکی به طرفی باشد که درگیر تجاوز است.

عدم خصومت

در موارد تجاوز، دولت‌هایی که به‌طور مستقیم در درگیری دخیل نیستند، می‌توانند با ارائه حمایت به قربانی تجاوز، بی‌طرف بمانند یا به‌اصطلاح غیرمتخاصم شوند.

پیامد‌ها

حمایت از تجاوز می‌تواند به پیامد‌های مختلفی، ازجمله انزوای دیپلماتیک، تحریم‌های اقتصادی و اقدام‌های قانونی احتمالی در دادگاه‌های بین‌المللی منجر شود.

انتهای پیام/