حمایت از نسل‌کشی؛ دلیل نامزد شدن ترامپ برای جایزه نوبل صلح

در جدیدترین بخش عجایب سیاست و دیپلماسی جهانی، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا را برای جایزه نوبل صلح نامزد کرد.

به گزارش الجزیره، شخصی که در حال حاضر بر نسل‌کشی فلسطینی‌ها در نوار غزه نظارت دارد، پیشنهاد داده است که جایزه صلح جهانی به عامل اصلی این نسل‌کشی اهدا شود: مردی که در ماه مارس اعلام کرد که «هر آنچه را اسرائیل برای اتمام کار در غزه نیاز دارد، برای آن می‌فرستد» و این «هر آنچه» شامل میلیارد‌ها دلار سلاح کشنده و دیگر کمک‌ها بوده است.

از اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) تاکنون، تقریبا ۶۰ هزار فلسطینی در سرزمین کوچک غزه قتل‌عام شده‌اند، اگرچه با توجه به پیکر‌های زیادی که در زیر آوار گسترده گم شده‌اند، بدون شک آمار واقعی مرگ‌ومیر بسیار بیشتر است.

بیش از ۷۰۰ فلسطینی در هفته‌های اخیر در حالی که به دنبال غذا در محل‌های توزیع کمک‌های بنیاد بشردوستانه غزه، سازمانی تحت حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی بودند، قتل‌عام شده‌اند.

ترامپ از زمان روی کار آمدن مجدد در ژانویه، همچنین فعالیت‌های خودسرانه زیادی را با ماهیتی قطعا غیرصلح‌آمیز، مانند بمباران بی‌هدف غیرنظامیان در یمن و حمله غیرقانونی به ایران، انجام داده است.

جای تعجب است که رسانه‌ها توانسته‌اند نامزدی ترامپ برای جایزه صلح نوبل را با چهره‌ای جدی گزارش دهند؛ برای مثال، سی‌ان‌ان در این باره اعلام کرد: این جایزه به دغدغه اصلی ترامپ تبدیل شده است، جایزه‌ای که به گفته او به خاطر تلاش‌هایش برای پایان دادن به درگیری‌ها در سراسر جهان، شایسته دریافت آن است.

ترامپ روز دوشنبه، زمانی که نتانیاهو برای ضیافت شام در کاخ سفید به‌عنوان بخشی از سومین سفرش به واشنگتن در سال جاری حاضر شد، از نامزدی خود مطلع شد و ضمن تشکر از او برای این افتخار، اظهار کرد: وای... به‌ویژه از طرف تو، این بسیار معنادار است.

در حالی که واژه «معنادار» قطعا یکی از راه‌های بیان موضوع‌های مهم است، این اصطلاح کاملا بی‌معنی بودن کل این ترتیبات را منتقل نمی‌کند.

از طرف دیگر، به نظر نمی‌رسد که جایزه نوبل صلح از نظر رعایت این شرط که به شخصی اعطا شود که «بیشترین یا بهترین کار را برای برادری بین ملت‌ها، برای لغو یا کاهش ارتش‌های دائمی و برای برگزاری و ترویج کنگره‌های صلح انجام داده باشد»، سابقه بسیار محکمی داشته باشد.

در سال ۲۰۰۹، این جایزه به باراک اوباما، رئیس‌جمهور تازه منصوب‌شده آمریکا، اعطا شد که با بمباران افغانستان، پاکستان، لیبی، یمن، سومالی، عراق و سوریه، «برادری» بین‌المللی را تشویق کرد.

اوباما همچنین فهرست‌های قتل مخفی را اجرا کرد، که به موجب آن ترور‌های نظامی در خارج از کشور را مطابق با هوس‌های شخصی خود مجاز می‌دانست.

از دیگر دریافت‌کنندگان محترم جایزه نوبل صلح می‌توان به خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهور سابق راست‌گرای کلمبیا، اشاره کرد که همانطور که روزنامه صهیونیستی هاآرتص در سال ۲۰۱۳ گزارش داد، «مفتخر» بود که کشورش «اسرائیل آمریکای لاتین» نامیده شود.

سانتوس به‌عنوان وزیر دفاع در دوران سلطنت خونین سلف خود، آلوارو اوریبه، درگیر رسوایی بود که در آن سربازان کلمبیایی حدود بیش از ۱۰ هزار غیرنظامی را به قتل رساندند.

با توجه به ذوق و شوق رژیم صهیونیستی برای قتل‌عام غیرنظامیان با ادعای مبارزه با تروریسم، مقایسه این کشور با رژیم صهیونیستی اصلا مناسب بود.

در فهرست برندگان جایزه نوبل صلح، شیمون پرز، سیاستمدار صهیونیست نیز حضور دارد که در سال ۱۹۹۴ دو سال پیش از نظارت بر کشتار ۱۰۶ پناهنده پناه‌گرفته در یک مجتمع سازمان ملل در قانا در لبنان، این جایزه را دریافت کرد.

جارد کوشنر، داماد ترامپ در سال ۲۰۲۱، توسط آلن درشویتز، استاد سابق دانشکده حقوق هاروارد، که بخش زیادی از دوران حرفه‌ای حقوقی خود را به توجیه کشتار غیرنظامیان عرب توسط رژیم صهیونیستی اختصاص داده است، به دلیل تلاش برای عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی با کشور‌های مختلف عربی برای دریافت جایزه نوبل صلح نامزد شد.

اکنون که نسل‌کشی نیز عملا عادی‌سازی شده است، ترامپ پیشنهاد داده است که آمریکا نوار غزه را تصرف کند، جمعیت بومی فلسطینی را به زور اخراج کند و این سرزمین ویران‌شده را به یک «ریویرای خاورمیانه» کاملا جدید تبدیل کند.

به هر حال، همه این‌ها برای یک نامزد جایزه نوبل صلح لازم است.

روزنامه تایمز اسرائیل در گزارش خود از دیدار ترامپ و نتانیاهو در واشنگتن با عنوان «نتانیاهو، ترامپ را با نامزدی نوبل غافلگیر کرد در حالی که هر دو نفر از تخلیه غزه‌ای‌ها صحبت می‌کنند» تصریح کرد: نتانیاهو گفت حمله‌های آمریکا و اسرائیل علیه ایران چهره خاورمیانه را تغییر داده و فرصتی برای گسترش توافق‌نامه‌های ابراهیم ایجاد کرده است.

به هر حال، هیچ چیز مانند محو کامل فلسطین، «برادری بین ملت‌ها» را بیان نمی‌کند.

ترامپ با اشاره به حمله تجاوزکارانه به ایران که نامزدی جایزه صلح را برایش به ارمغان آورد، اقدام خود را با تصمیم هری ترومن، رئیس‌جمهور آمریکا، برای پرتاب بمب‌های اتمی به شهر‌های هیروشیما و ناگازاکی ژاپن در طول جنگ جهانی دوم مقایسه کرد.

ناگفته نماند که هر کسی که با نگاهی مثبت به بمباران اتمی صد‌ها هزار غیرنظامی اشاره کند، باید مطلقا واجد شرایط دریافت هیچ‌گونه جایزه صلح جدی نباشد، اما در جهانی که در آن ادعای صلح اغلب به‌عنوان بهانه‌ای برای جنگ بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، نامزدی ترامپ می‌تواند واقعا معنادار باشد.

انتهای پیام/