تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران؛ وقتی قوانین بین‌المللی بی‌اهمیت می‌شوند

رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که اقدام متجاوزانه‌اش برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح‌های هسته‌ای و استفاده از آنها در آینده ضروری است. 

گاردین نوشت:، اما موضوع مهم این است که براساس قوانین بین‌المللی، یک طرف تنها می‌تواند از خود در برابر حمله مسلحانه واقعی یا قریب‌الوقوع توسط کشور دیگری دفاع کند.

این روزنامه انگلیسی اضافه کرد: ایران آشکارا با سلاح‌های هسته‌ای به اسرائیل حمله نمی‌کند. همچنین با توجه به اینکه حتی یک سلاح هسته‌ای هم نساخته است، قصد حمله به اسرائیل را هم ندارد، چه رسد به اینکه تهدید خاصی برای استفاده از آن نشان داده باشد. 

هیچ حق قانونی برای به‌اصطلاح دفاع از خود در برابر یک تهدید فرضی و دورتر در آینده، برای جلوگیری از دستیابی کشور دیگر به سلاح، یا برای خلع سلاح یک کشور وجود ندارد. 

گاردین تاکید کرد: حمله غیرقانونی اسرائیل حق قانونی دفاع از خود را به ایران می‌دهد.

زمانی که رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۱ به یک رآکتور هسته‌ای غیرنظامی در حال ساخت عراق حمله کرد، شورای امنیت سازمان ملل آن را محکوم کرد. زمانی که این رژیم در سال ۲۰۰۷ یک رآکتور هسته‌ای سوریه را بمباران کرد، حمایت چندانی از آن نشد. حمله ائتلاف به سرکردگی آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، برای آنچه از بین بردن سلاح‌های کشتار جمعی خونده شده بود، توسط بیشتر کشور‌ها محکوم شد. 

دادستان کل وقت انگلیس هشدار داده بود که این حمله می‌تواند از سمت سران سیاسی جرم بین‌المللی تجاوز محسوب شود. 

در جایی که هیچ حمله واقعی یا قریب‌الوقوعی وجود ندارد، زمان برای دنبال کردن روش‌های غیرخشونت‌آمیز برای مقابله با تهدید، از جمله اقدام شورای امنیت و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، تحریم‌ها و دیپلماسی، باقی می‌ماند. هنوز مذاکراتی میان آمریکا و ایران در جریان بود که تجاوز رژیم صهیونیستی شروع به از بین بردن گفت‌وگوی صلح‌آمیز کردند. این درحالی است که شورای امنیت و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هنوز به‌طور فعال فعالیت‌های هسته‌ای ایران را زیر نظر داشتند.

قوانین بین‌المللی فعلی درمورد استفاده از زور در سال ۱۹۴۵ توسط کشور‌هایی که از بدترین جنگ تاریخ جان سالم به در بردند، در منشور سازمان ملل نوشته شد. کشور‌ها به‌طور عمدی تصمیم گرفتند نظم بین‌المللی مبتنی بر نیروی نظامی بی‌رحمانه را کنار بگذارند و دفاع از خود را تنها به موارد بسیار ضروری که یک کشور مورد حمله قرار می‌گیرد، محدود کنند.

خطر سوءاستفاده از مفهوم دفاع از خود برای جهان بسیار زیاد و خطرناک است. بسیاری از طرفین روابط خصمانه‌ای با سایر طرف‌ها دارند. اجازه دادن به هر طرف برای تصمیم‌گیری یک‌جانبه در مورد اینکه چه زمانی می‌خواهد طرف دیگری را هدف قرار دهد، آن هم درحالی که مورد حمله قرار نگرفته، اقدامی در جهت هرج‌ومرج جهانی و مرگ بسیاری از افراد بی‌گناه است. 

گاردین همچنین نوشت: تجاوز فعلی اسرائیل علیه ایران بخشی از الگوی خشونت غیرقانونی علیه کشور‌های دیگر است. اسرائیل به‌تازگی به‌طور نظام‌مند پایگاه‌ها و تجهیزات نظامی سوریه را در غیاب هرگونه حمله‌ای از این کشور سوریه به اسرائیل نابود کرده است. بنابراین، این کشور مستقل را از ظرفیت خود برای دفاع از خود و برقراری نظم محروم کرده است.

کارشناسان می‌گویند که تجاوز به ایران همچنین نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند، زیرا این تجاوز محدود به تاسیسات هسته‌ای نیست، بلکه شامل حمله‌هایی به زیرساخت‌های نفتی و پایگاه‌های نظامی نیز بوده است. این نشان می‌دهد که این حمله‌ها بهانه‌ای برای یک کارزار گسترده‌تر برای تضعیف ایران است.

این روزنامه انگلیسی همچنین گفت که این تجاوز همچنین ممکن است قوانین بین‌المللی بشردوستانه را نقض کرده باشد. بسیاری از دانشمندان هسته‌ای ایرانی که اسرائیل هدف قرار داده است، به‌طور مستقیم در خصومت‌ها شرکت نداشتند و بنابراین غیرنظامیان محافظت‌شده و از حمله مصون بودند.

کارشناسان تاکید می‌کنند که با اعطای مصونیت از مجازات به رژیم صهیونیستی درپی جنایت‌های بین‌المللی ادعایی در غزه، جهان به رژیم اشغالگر این امکان را داده که احساس مصونیت کند و مرتکب تخلف‌های شدیدتری شود. 

قانون بین‌المللی تنها در صورتی قانون است که طرفین از متحدان خود، نه فقط دشمنان خود، بخواهند که از آن پیروی کنند. اگر قوانین به‌صورت گزینشی اعمال شوند، نمی‌توان انتظار داشت که دیگران به آن احترام بگذارند.

انتهای پیام/