راهبرد چندمرحله‌ای رژیم صهیونیستی برای پاکسازی قومی
رژیم صهیونیستی چندین دهه برای انتقال دسته‌جمعی جمعیت عرب از فلسطین تاریخی تلاش کرده است.
برای سران فعلی رژیم صهیونیستی و همچنین بخش‌های بزرگی از شهرک‌نشینان، جنگ علیه غزه فرصتی اساسی را ارائه کرده است؛ فرصتی برای بیرون راندن فلسطینیان از غزه یک‌بار برای همیشه.
از زمان آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲)، رژیم صهیونیستی تمایل خود را برای پاکسازی غزه از جمعیت فلسطینی آن نشان داده است. با این حال، در بیشتر زمان جنگ، سران این رژیم در بیان صریح این طرح (که به معنای پاکسازی قومی است) مردد بوده‌اند.
مسیر رژیم اشغالگر به سمت پاکسازی قومی از یک برنامه جامع چند مرحله‌ای پیروی می‌کند.
رژیم صهیونیستی یک کهنه‌کار پاکسازی قومی است؛ این رژیم در سال ۱۹۴۸ یکی از بزرگترین کارزار‌های این‌چنینی دوران مدرن را اجرا کرد. اما این رژیم از آن زمان به بعد به کارزار آهسته‌تر عمدتا در کرانه باختری ادامه داده است، جایی که بخش‌های وسیعی از زمین‌های فلسطینی را تصرف کرده، بیش از ۲۰۰ شهرک‌سازی و پاسگاه ایجاد کرده و حدود ۷۰۰ هزار شهرک‌نشین را در این منطقه ساکن کرده است.
برنامه توسعه شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی شامل مصادره معمول زمین، تخریب خانه‌ها و محله‌ها و انتقال اجباری جمعیت است.
سرکوب رسانه‌ها
سران فعلی رژیم صهیونیستی با تکیه بر رویه دهه‌ها بیرون راندن فلسطینی‌ها از سرزمین‌شان، دریافت که به‌عنوان نخستین گام برای خالی کردن غزه، پوشش رسانه‌ای مهم باید تا حد امکان محدود شود. رژیم صهیونیستی به‌همین منظور و از آغاز جنگ ارتباط غزه را با جهان خارج قطع کرد.
رژیم صهیونیستی در اکتبر ۲۰۲۳ مهروموم مرز‌های غزه را محکم کرد و خبرنگاران بین‌المللی را از ورود به این باریکه منع کرد. در همان ماه به خبرگزاری فرانسه و رویترز اطلاع داد که نمی‌تواند امنیت خبرنگاران آنها را در غزه تضمین کند.
رژیم اشغالگر همچنین به‌طور نظام‌مند روزنامه‌نگاران را هدف قرار داده است؛ تاکنون بیش از ۲۰۰ خبرنگار در غزه به شهادت رسیده‌اند که یک رکورد جهانی در درگیری‌های مدرن است.
رژیم صهیونیستی همچنین فعالیت چندین رسانه را در داخل اراضی اشغالی ممنوع کرده و دفاتر الجزیره را در این منطقه و کرانه باختری تعطیل کرده است.
کاهش اجباری جمعیت
گام دوم طرح پاکسازی قومی مورد نظر رژیم صهیونیستی شامل نابودی هر چه بیشتر فلسطینی‌ها، به‌طور عمده از طریق بمباران هوایی مداوم و در مقیاس وسیع است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در جلسه کابینه این رژیم در اواخر سال ۲۰۲۳ از تمایل خود برای کاهش جمعیت به حداقل صحبت کرد.
رژیم صهیونیستی برای رسیدن به این هدف هزاران بمب بی‌رویه بر روی این منطقه کوچک فرو ریخته که ده‌ها هزار فلسطینی را به شهادت رسانده است.
رژیم صهیونیستی هیچ‌گاه به‌دنبال اجتناب از تلفات غیرنظامیان نبوده است. شاید دلهره‌آورترین نمونه این موضوع نسبت هدف‌گیری ۱۰۰:۱ آن باشد؛ سیستمی که به ارتش رژیم صهیونیستی اجازه می‌دهد بیش از ۱۰۰ غیرنظامی را در مسیر هدف قرار دادن یک فرمانده مقاومت به شهادت برساند.
براساس گزارش‌ها، یکی از فرماندهان صهیونیست به‌تازگی به نیرو‌های خود گفت: هرکسی که با آن رو‌به‌رو می‌شوید، دشمن است؛ اگر چهره‌ای را دیدید، شلیک کنید، تهدید را خنثی کنید و به حرکت خود ادامه دهید؛ درنگ نکنید و به آن فکر نکنید.
تخریب نظام سلامت غزه
گام سوم برنامه پاکسازی قومی مورد نظر رژیم صهیونیستی با مرحله دوم همخوانی دارد. رژیم صهیونیستی در این مرحله به‌دنبال تخریب هر چه بیشتر نظام مراقبت‌های بهداشتی غزه بوده است.
این موضوع تداوم رنج و در بسیاری موارد، مرگ آهسته هزاران مجروح بمباران‌ها را تضمین کرده است.
رژیم صهیونیستی به‌عنوان بخشی از این تلاش به‌طور نظام‌مند به بیمارستان‌ها حمله کرده و آنها را تخریب کرده است. دفتر حقوق بشر سازمان ملل در دسامبر ۲۰۲۴ (آذر/مهر ۱۴۰۳) اعلام کرد که چنین حمله‌هایی سیستم بهداشتی غزه را به مرز فروپاشی کامل رسانده که تاثیر فاجعه‌باری بر دسترسی فلسطینیان به مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی دارد.
این رژیم همچنین کارکنان بهداشتی را هدف قرار داده و بیش از هزار پزشک و پرستار را به شهادت رسانده و بیش از ۳۰۰ نفر دیگر را بازداشت یا شکنجه کرده است.
رژیم صهیونیستی در ماه دسامبر مدیر یکی از آخرین بیمارستان‌های فعال غزه را بازداشت کرد؛ این رژیم ماه گذشته میلادی نیز ۱۵ امدادگر را به شهادت رسانده و با آمبولانس‌هایشان در گور دسته‌جمعی دفن کرد.
مهم‌تر از همه، رژیم صهیونیستی همچنین به‌طور روشمند برای جلوگیری از ورود تجهیزات پزشکی ضروری تلاش کرده است.
نبود دارو‌های بیهوشی باعث شده که بسیاری از فلسطینی‌ها (ازجمله کودکان) بدون بیهوشی تحت عمل جراحی دست و پای خود را از دست می‌دهند. در همین حال، کمبود سوخت مورد نیاز برای برق ژنراتور‌ها باعث از کار افتادن انکوباتور‌ها و مرگ نوزادان شده است.
غیرقابل سکونت‌شدن غزه
مراحل اول تا سوم به تنهایی برای ایجاد یک منظره فاجعه‌بار کافی است. اما چهارمین مورد ممکن است حیاتی‌ترین مولفه تلاش برای پاکسازی قومی باشد.
در اینجا، رژیم صهیونیستی به‌دنبال آن است که غزه را غیرقابل سکونت کند تا فلسطینی‌ها چاره‌ای جز ترک این منطقه نداشته باشند.
رژیم صهیونیستی به‌طور نظام‌مند خانه‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، پناهگاه‌ها و جاده‌ها را ویران کرده است. به گفته پزشکان بدون مرز، تا ژانویه (دی/بهمن ۱۴۰۳)، بیش از ۹۰ درصد از واحد‌های مسکونی غزه به‌طور کامل یا جزئی تخریب شده است.
انتهای پیام/