جنایت علیه غزه؛ آخرین میخ بر تابوت اصل مسئولیت حفاظت

پایگاه خبری تحلیلی میدل‌ایست‌آی در گزارشی به موضوع قابل تامل اندک‌شماری جان فلسطینی‌ها در دستگاه محاسباتی غرب اشاره کرده است؛ در این گزارش آمده است:

نیروی هوایی ناتو با حمایت قطعنامه سازمان ملل در سال ۲۰۱۱، درپی تیراندازی منجر به مرگ ده‌ها شهروند در لیبی، به این کشور حمله کرد.

این اقدام نظامی با استناد به هنجار «مسئولیت برای حفاظت» responsibility to protect که بیان می‌کند جامعه بین‌المللی باید در زمانی که جان غیرنظامیان تهدید می‌شود وارد عمل شود، انجام شد.

در غزه، جایی که رژیم صهیونیستی بیش از ۲ میلیون نفر را با بمباران مداوم و گرسنگی تحمیلی از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) قتل‌عام کرده است، کارزار نسل‌کشی با خشونت جنسی، گور‌های دسته‌جمعی، تحقیر اسیران، بمباران مدرسه‌ها و بیمارستان‌ها و آوارگی جمعی اجرا شده است.

آخرین میخ بر تابوت ایده مداخله بشردوستانه و مسئولیت حفاظت، در غزه کوبیده شد؛ درپی جنایت‌های باور نکردنی رژیم صهیونیستی در غزه، می‌توان پرسید که آیا مفهوم مسئولیت حفاظت همیشه پرده‌ای در مقابل پروژه‌های امپراتوری نظامی به هدایت آمریکا بوده است؟

اگر حفاظت از غیرنظامیان در درگیری‌ها تلاشی واقعی برای مهار قدرت نظامی برای اهداف اخلاقی است، پس آیا فلسطینی‌های غزه انسان نیستند؟

غرب در موضوع لیبی در استناد به مسئولیت حفاظت به موضوع‌های اخلاقی نگاه نکرد، بلکه تهدید لیبی برای اروپا با موج‌های مکرر مهاجرت، سبب شد تا اروپایی‌ها از اقدام نظامی علیه این کشور آفریقایی برای تامین امنیت بیشتر مرز‌های جنوبی خود استفاده کنند.

روش ترجیحی مداخله کشور‌های غربی برای اقدام نظامی مانند آنچه در لیبی و کوزوو رخ داد، به هسته نژادپرستانه نظامی‌گری این کشور‌ها اشاره دارد که ارزش زندگی غربی‌ها را چند برابر بیشتر از دیگران محاسبه می‌کنند.

جنگ اخیر رژیم صهیونیستی علیه غزه، نسبت بی‌رحمانه نظامی‌گری این رژیم را آشکار کرد؛ پشت بمباران رژیم صهیونیستی علیه سرزمین کوچک غزه مجموعه‌ای از محاسبات غیرقابل توصیف در مورد ارزش جان فلسطینی‌ها در مقابل صهیونیست‌ها نهفته است.

رژیم صهیونیستی در طول دهه‌ها اشغال نظامی غزه و به دنبال آن محاصره شدید این منطقه، چشم‌اندازی جامع از سرزمین کوچک فلسطینی ایجاد کرده است، چیزی که یک تحلیل‌گر آن را «اطلاعات کامل در یک محیط جنگی مدرن» می‌خواند.

در نتیجه این نظارت تقریبا بی‌نقص از غزه، نظامیان صهیونیست می‌دانند که در هر حمله چه تعداد غیرنظامی را قتل‌عام می‌کنند.

با توجه به این موضوع، رژیم صهیونیستی چند قربانی غیرنظامی فلسطینی را در هدف کلی نظامی خود در غزه قابل قبول می‌داند؟ چند فلسطینی را می‌توان برای به‌اصطلاح تامین جان صهیونیست‌ها قتل‌عام کرد؟

در حالی که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی مدعی شده که نسبت تلفات غیرنظامیان از لحاظ تاریخی پایین است، تحقیقات دفتر حقوق بشر سازمان ملل در مورد قربانیان شناسایی‌شده در غزه نشان داد که بیشترین سن در میان قربانیان بین ۵ تا ۹ سال بوده و نزدیک به ۷۰ درصد از قربانیان زن و کودک هستند.

• بیشتر بخوانید:
• سیستم هوش مصنوعی رژیم صهیونیستی؛ کارخانه نسل‌کشی در غزه
• بمب‌های آمریکایی؛ سوخت ماشین تروریسم سازمان‌یافته رژیم صهیونیستی در لبنان

در عین حال، مقام‌های رژیم صهیونیستی مدعی شده‌اند که «هیچ غیرنظامی بی‌گناهی در غزه وجود ندارد»، فلسطینی‌ها «حیوانات انسان‌نما» هستند و غزه باید از روی زمین محو شود: اظهاراتی با پیامد‌های نسل‌کشی روشن.

جنگ هولناک غزه در ۱۵ ماه گذشته هسته نژادپرستانه پروژه مداخله کشور‌های غربی را برملا می‌کند: زندگی غربی‌ها و منافع سیاسی جهان غرب همیشه بر زندگی رنگین‌پوستان پیرامونی برتری خواهد داشت، صرف‌نظر از اینکه جنایت‌های وحشیانه‌ای که بر آن‌ها انجام شده، چقدر آشکار است.

رژیم صهیونیستی نسبت‌های بی‌رحمانه جنگ نامتقارن را با قابلیت‌های نظارتی تقریبا کامل، قدرت هوایی عظیم و اهداف تولیدشده توسط هوش مصنوعی خود به نمایش گذاشته است که در آن مرگ غیرنظامیان فلسطینی قبل از محاسبه مجاز است.

این قابلیت‌های پیشرفته هنوز رژیم صهیونیستی را قادر به شکست مقاومت نکرده، اما به راست‌گرایان افراطی صهیونیست برای از بین بردن امکان زندگی معنی‌دار فلسطینی‌ها در غزه کمک کرده است.

جامعه بین‌المللی نیز با رضایت از این وحشی‌گری رژیم صهیونیستی، بر مرگ ایده «مسئولیت حفاظت» در غزه نظارت کرده است.

انتهای پیام/