چرا هروله بازگشت به دمشق؟

گروه سیاسی ؛ عطوان تحلیلگر برجسته جهان عرب پیرامون بازگشت کشور‌های عربی به سوریه برای بازگشایی سفارخانه‌هایشان گفته کشور‌های عربی هروله‌کنان(حرکتی با حالت بین راه رفتن و دویدن) در حال شتافتن به سوی دمشق برای بازگشایی سفارت خود در سوریه هستند.

هروله کشور‌های عربی برای بازگشایی سفارتخانه‌های خود در دمشق برای چیست؟

آیا همه کشور‌های عربی با بشار اسد و سوریه دشمنی نمی‌کردند و با عجله سفارتخانه‌های خود را در دمشق تعطیل نکردند؟

شتاب کشورهای عربی برای مشارکت در پروژه‌های سودآور بازسازی سوریه
بازگشت سراسیمه کشور‌های عربی به سوریه یک دلیل مهم و اساسی بیشتر ندارد و آن عقب نماندن از غافله حضور و تأثیر گذاری بر آینده سوریه است.

کار سوریه به اینجا که کشیده شد و علیرغم میل باطنی سران کشور‌های عربی، بشار اسد باقی ماند و سوریه از وجود گروه‌های تروریستی پاک شد، برای این که اشتباهات خود را جبران کنند دست به کار شده و سفارتخانه‌های خود را بازسازی می‌کنند تا بازگشت دیپلماتیک را آغاز کنند.

بازگشت دیپلماتیک کشور‌های عربی که دشمن سوریه بوده و هنوز هم هستند، بازگشت‌های دیگری نیز خواهد داشت.

نفاق ارتجاع عرب
سران کشور‌های عربی، سوریه را یک کشور عرب می‌پندارند به همین خاطر است که برای آینده اقتصادی این کشور سهم برای خود قائل هستند. اما همین کشور‌ها زمانی که جنگ را علیه سوریه آغاز کردند و از گروه‌های تروریستی حمایت نمودند، سوریه یک کشور عرب مسلمان به حساب نمی‌آمد!

با وجود همه دشمنی‌هایی که از سوی کشور‌های عرب علیه سوریه شد، اما این کشور توانست با کمک‌های ایران و روسیه از بحران خارج شود.

خروج ترکیه؛ تکمیل کننده پایان بحران سوریه
پایان بحران سوریه با خروج آمریکا از این کشور تکمیل شد و تنها یک قطعه از پازل برای تکمیل کامل امنیت و صلح در این کشور باقی است و آن هم ترکیه است.

خروج ترکیه از سوریه و بازگشت نیرو‌های این کشور به مرز‌های شناخته شده بین المللی پایان کامل بحران در سوریه است.

اما اکنون با وجود استقرار و استمرار صلح و امنیت در سوریه، موضوع بازسازی این کشور در اولویت است.

می‌توان اشتیاق وصف نشدنی کشور‌هایی که تا پیش از این با سوریه دشمنی می‌کردند را دید. آن‌ها اکنون به خوبی می‌دانند که سوریه نیازمند بازسازی است.

بازسازی سوریه پس از یک جنگ ۸ سال ویرانگر اکنون هزینه زیادی را می‌طلبد و البته برای آن‌هایی که در این بازسازی مشارکت خواهند کرد سودآور است.

کدام کشورهای برای مشارکت در بازسازی سوریه ذی‌حق هستند؟
اکنون که سوریه شرایط مناسب بازسازی را پیدا کرده است، حق مشارکت با کدام یک از کشور‌ها است؟ آیا این حق را می‌توان به کشور‌هایی داد که اکنون نیز دست از دشمنی با این کشور برنداشته‌اند؟!

جمهوری اسلامی ایران از همان زمان آغاز بحران در سوریه به حمایت و دفاع از بشار اسد رئیس‌جمهور قانونی این کشور و مردم آن رفت و در این ۸ سال هیچگاه دولت و ملت سوریه را تنها نگذاشت. حتی یکی از دلایلی که باعث شد روسیه وارد بحران سوریه شود، اصرار و تأکید ایران بود.

با این اوصاف طبیعی و به حق است که نخستین کشور‌هایی که در بازسازی سوریه مشارکت کنند ایران و روسیه باشند نه کشور‌ها و رژیم‌هایی همچون عربستان سعودی، امارات، بحرین، کویت یا هر کشور دیگری.

نقش ایران و روسیه در پیروزی مردم سوریه بر تروریست‌های وابسته به آمریکا و سعودی
دو کشور ایران و روسیه در مبارزه با گروه‌های تروریستی تحت حمایت آمریکا، اسرائیل و سران رژیم‌های عربی منطقه، هزینه‌های زیادی پرداختند و از گسترش تروریست‌های تکفیری وهابی جلوگیری کردند. حتی در عراق نیز که ایران به تنهایی به دفاع از دولت و ملت این کشور برخاست، حق ایران است که در بازسازی این کشور مشارکت کند.

اما این که چرا با وجود استقبال دولت و ملت سوریه از ورود ایران برای مشارکت در بازسازی این کشور تحرکی دیده نمی‌شود، شگفت آور است.

استقبال سوریه از مشارکت ایران در بازسازی
دولت و ملت سوریه با آغوش باز از ایران خواسته‌اند که در زمینه بازسازی سوریه پس از جنگ مشارکت جدی داشته باشد و حتی بر اساس اخبار موثق بشار اسد رئیس جمهور این کشور با صراحت گفته است که ایران می‌تواند هر پروژه‌ای که خود می‌خواهد و سودآورتر است انتخاب و اجرا کند.

مصطفی کواکبیان نماینده موسوم به اصلاح طلب مجلس که شهریور ماه به سوریه رفته بود پس از بازگشت چنین نوشت:
«در سفر به سوریه نسبت به تعلل دولتمردان ما به درخواست جدی دولت این کشور مبنی بر حضور ایران در دوران بازسازی واقف شدم که امیدوارم آقای روحانی به وزرای خویش در این زمینه دستور لازم را صادر نماید. هرچند برخلاف نظر دوستان معترض، آگاهان و افراد مصلح می‌دانند که منظور از این حضور کمک مالی به این کشور یا مثلا ساختن مسکن مهر در شهر‌های سوریه نیست! بلکه شریک اول تجاری آن بودن در بازار رقابت میان کشور‌هایی همچون روسیه، ترکیه و دیگران است.»
‌
نمی‌توان فراموش کرد که برخی طیف‌ها در داخل هنگامی که ایران به بحران سوریه ورود کرده بود،  با کوته‌بینی تکرار می‌کردند چرا ما باید در سوریه یا عراق حضور پیدا کنیم و برای آن هزینه بدهیم. حتی می‌گفتند داعش و تروریست‌های تکفیری برای ایران خطری ندارند!

مشارکت در بازسازی سوریه برای ایران سودآور است، برای بسیاری از بیکاران می‌توان ایجاد اشتغال کند. هم در داخل کشور و هم در خاک سوریه، بسیاری از نیاز‌های بازسازی سوریه می‌تواند در ایران تولید شود. بازسازی بنا‌های ویران شده در جای جای این کشور نیازمند مصالح ساختمانی از همه نوع است.

فرستادن کارگران و مهندسان ایرانی به سوریه فرصت‌های شغلی خوبی را ایجاد می‌کند. اکنون زمانی است که پس از حضور کارساز و سرنوشت ساز ایران در سوریه، خودنمایی اقتصادی ایران نیز به رخ کشیده شود. نباید چنین فرصتی را از دست داد.

فرصت طلایی بازسازی سوریه
دولت در این موضوع نقش اصلی و اساسی را دارد، وزارتخانه‌های اقتصادی و البته دیپلماسی اقتصادی وزارت خارجه با وجود معاونت اقتصادی در این دستگاه، باید فعالانه در این موضوع ورود کنند و نگذارند فرصت طلایی بازسازی سوریه و حتی عراق از دست ایران بیرون بیاید.

قطعاً کشور‌های عربی با هروله‌ای که برای بازگشت به دمشق دارند، چشم طمع به سود بازسازی در سوریه دوخته‌اند که البته در بازسازی نیز نمی‌توان به آن‌ها اعتماد کرد و سوریه نیز چنین اعتقادی دارد که اصرار به حضور گسترده ایران در بازسازی این کشور می‌کند.