حادثه تروریستی تفتان؛ سکوت مدعیان غربی درپی جنایت جیشالظلم
سکوت کشورهای غربی در مواجهه با اقدامهای گروههای تروریستی علیه ایران، مهر تاییدی بر استانداردهای دوگانه و استفاده ابزاری آنها از اصل مبارزه با تروریسم بهعنوان یک پدیده مرگبار است.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان – حمله اشرار مسلح به گشت انتظامی پلیس در گوهرکوه شهرستان تفتان استان سیستانوبلوچستان در روز شنبه، پنجم آبان، به شهادت ۱۰ نیروی مرزبانی کشورمان منجر شد.
براساس اطلاعیه مرکز اطلاعرسانی فرماندهی انتظامی کشور درباره این حمله تروریستی، درپی تماسهای تلفنی مردمی با مرکز فوریتهای ۱۱۰، دو واحد گشت انتظامی برای ارائه خدمت به شهروندان در محلهای موردنظر اعزام شدند که در مسیر برگشت به پاسگاه انتظامی، در کمین جنایتکاران تروریست قرار گرفتند.
در بیانیه یادشده آمده است: طی درگیری با جنایتکاران تعدادی از کارکنان انتظامی و سربازان وظیفه پاسگاه انتظامی گوهرکوه شهرستان تفتان به شهادت رسیده و یک دستگاه خودرو و تجهیزات نیز صدمه دیدند؛ جنایتکاران از محل جنایت متواری شدند.
درپی وقوع این حادثه تروریستی، اسکندر مومنی، وزیر کشور هیئتی را مامور بررسی ابعاد این حادثه کرد؛ هیئت یادشده متشکل از فرماندهان انتظامی و مقامهای وزارت کشور است.
محمد سرگزی، نماینده مردم شهرستان زابل در مجلس شورای اسلامی ضمن محکوم کردن این حادثه تروریستی، اعلام کرد: از ابتدای سال جاری تاکنون ۷۰ نفر در سیستانوبلوچستان بر اثر حمله تروریستی به این استان به شهادت رسیدند.
وی در ادامه نامه تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران این اقدام شنیع تروریستی را به شدیدترین وجه محکوم و مجددا بر عزم خود برای محاکمه عاملان این جنایت و تضمین پاسخگویی کامل آنان تاکید میکند.
نماینده ایران در سازمان ملل، همچنین تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران، کشوری که بهطور مستقیم با تاثیرات فاجعهبار تروریسم مواجه بوده است، بر تعهد خود در مبارزه با تروریسم در تمامی اشکال و ظواهر آن استوار است؛ تعهد ما به حفاظت از مردم شریف ایران در برابر تهدید بیرحمانه این سازمانهای تروریستی خشونتطلب، خللناپذیر است.
ایروانی از شورای امنیت خواست که ضمن صدور بیانیهای قاطعانه، این حمله شنیع تروریستی را بهصراحت محکوم کند.
مبارزه مشترک با تروریسم؛ مسئولیتی فراموششده
در سالهای اخیر، مبارزه با تروریسم به یک چالش مهم در عرصه نظام بینالمللی تبدیل شده است، چراکه وضعیت نابسامان ناشی از وقوع آن، نهتنها موجب خدشهدار شدن امنیت انسانی شده، بلکه صلح و امنیت ملی و بینالمللی را نیز مورد هجوم قرار داده است؛ در عین حال، تحولات جامعه بینالمللی این یافته مهم را در نظام حقوقی به دنبال داشته که تروریسم تهدیدی علیه صلح و امنیت بینالمللی است و کنوانسیونهای بینالمللی و منطقهای ضدتروریسم نیز بر همین نقطه مشترک استوار هستند.
موضوع یادشده در کنار این واقعیت که تروریسم نیازمند برخورد و سرکوب جدی و مشارکت همهجانبه کشورها است، سبب شده که پیشگیری و مقابله با تروریسم از زوایای مختلف بررسی شده و جامعه بینالمللی، دولتهای مختلف را به تعهدپذیری، قبول مسئولیت، مشارکت و همکاری در این زمینه فرا بخواند.
تکرار این نکته ضروری به نظر میرسد که آنچه در چارچوب پیشگیری، مقابله و سرکوب کلیه اشکال اقدامهای تروریستی از لحاظ اهمیت در درجه نخست قرار میگیرد، اتخاذ سیاست کیفری اصولی در مواجهه با این پدیده ضدبشری است؛ از این دیدگاه، کنترل اقدامهای تروریستی به سبب نبود شناخت کافی از جنبه ماهیت و نتایج ناشی از عدم ارائه تعریف حقوقی و مورد پذیرش جامعه بین الملل، دشوار به نظر میرسد؛ بنابراین، دولتها برای مبارزه اثربخش در مواجهه با اقدامهای تروریستی در قوانین داخلی خود تدابیر جدیدی را اتخاذ و سپس برای مقابله ثمربخش نسبت به تدوین و تصویب اسناد بینالمللی موثر، همت گمارند.
روند فزاینده بحران تروریسم، نه فقط کشورها بلکه سازمانها و نهادهای منطقهای و بینالمللی را به سمت تنظیم، تدوین و تصویب قوانین و کنوانسیونهای ضد تروریسم سوق داد.
موضوع تروریسم و مبارزه با آن از سال ۱۹۳۴ (۱۳۱۳) زمانی که جامعه ملل، سلف سازمان ملل اقدام به تدوین کنوانسیون پیشگیری و مجازات تروریسم کرد، در دستور کار بینالمللی قرار گرفت؛ اگرچه این کنوانسیون با وجود اینکه در نهایت در سال ۱۹۳۷ (۱۳۱۶) تصویب شد و هرگز به مرحله لازمالاجرا شدن نرسید، اما توانست سنگ بنای گامهایی برای مبارزه با تروریسم شود.
در حال حاضر حدود ۱۵ کنوانسیون بینالمللی مبارزه با تروریسم در حال اجرا هستند؛ این کنوانسیونها تحت نظارت سازمان ملل و آژانسهای تخصصی آن و البته آژانس بینالمللی انرژی اتمی توسعه یافتهاند؛ مجمع عمومی سازمان ملل نیز در ۸ سپتامبر ۲۰۰۶ (۱۷ شهریور ۱۳۸۵) استراتژی جهانی ضد تروریسم را تصویب کرد.
شانزدهمین کنوانسیون بینالمللی با عنوان کنوانسیون پیشنهادی جامع تروریسم بینالمللی در حال حاضر در دست مذاکره است.
ازسوی دیگر سازمانها و نهادهای منطقهای و شماری از کشورها نیز درپی مشاهده و مواجهه رشد روزافزون بحران تروریسم، اقدام به تصویب شماری از قوانین و کنوانسیونها با هدف مبارزه با اعمال تروریستی کردند.
هدف قوانین و کنوانسیونهای یادشده مبارزه با تروریسم است؛ این قوانین و کنوانسیونها، معمولا به دولتها این فرصت را میدهند تا در مسیر مبارزه با جنایتهای تروریستی حتی قوانین داخلی خود را دور بزنند.
سوءاستفاده و استفاده ابزاری از قوانین و کنوانسیونهای بینالمللی ضدتروریسم ازسوی برخی از کشورها با هدف تامین منافع نامشروع سبب بروز انتقادها و هشدارهای جدی شده است؛ بهعنوان مثال میتوان به سوءاستفاده آمریکا از بهانه مبارزه با تروریسم براساس قوانین و کنوانسیونهای ضد تروریستی برای دست یافتن به اهداف سیاسی اشاره کرد.
در عین حال، برخی از کشورها عمدتا کشورهای غربی مدعی مبارزه با تروریسم، با نگاه گزینشی به این پدیده و حتی ابزارسازی برخی از گروههای تروریستی، در حال تشدید و تقویت این گروهها و پیامدهای ادامه فعالیت آنها هستند.
سکوت مرگ مدعیان غربی مبارزه با تروریسم
مدعیان غربی حقوق بشر که همواره تلاش کردهاند خود را در عرصههای مختلفی ازجمله مبارزه با تروریسم پیشتاز نشان دهند، درپی حملهها و اقدامهای تروریستی علیه کشورمان سکوت اختیار کرده و حتی از صدور بیانیه در محکومیت تروریسم خودداری میکنند؛ هرچند دلیل سکوت همیشگی این کشورها در برابر موضوع یادشده، با در نظر داشتن واقعیت تداوم تروریسم سازمانیافته رژیم صهیونیستی علیه غزه یک بیش از یک سال گذشته، بیش از همیشه آشکار شده است.
در عین حال، باید توجه داشت که حمایت مالی، لفظی، اطلاعاتی، لجستیکی و سازمانی کشورهای غربی از گروههای تروریستی و تلاش آنها برای تاسیس و ایجاد گروههای تروریستی بیشتر برای دستیابی به اهداف سیاسی نامشروعشان جلوه جدیدی از مانعتراشی آنان در مسیر مبارزه ایران با انواع تروریسم است.
این کشورها از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون در برهههای مختلف با موضع گیریهای خصمانه خود حقوق بشری مردم ایران را تضییع و آنان را متحمل درد و رنج فراوانی کردند.
کدام یک از موارد زیر را میتوان خارج از چارچوب اقدامهای تروریستی و نقض حقوق بشری بررسی کرد؟
-ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران از سوی آمریکا
- تسلیح و تجهیز صدام به تسلیحات شیمیایی در جنگ علیه ایران
-تحریم گسترده شامل تحریم دارویی و پزشکی مردم ایران
-حمایت از گروهها و گروهکهای تروریستی عامل کشتار شهروندان و غیرنظامیان ایرانی
-تلاش برای ایجاد اغتشاش و ناامنی گسترده از طریق آموزش و تجهیز تسلیحاتی اغتشاشگران در ایران
با در نظر داشتن این موارد باید تاکید کرد که سکوت مدعیان غربی حقوق بشر در قبال شهادت جوانان ایرانی مدافع مرزهای کشورمان در برابر تروریستها و قاچاقچیان مواد مخدری که مقصدشان اروپاست، تاکیدی بر ماهیت ضدبشری آنان است.
عزم جدی ایران برای مبارزه با تروریسم
در عین حال، مواجهه و آسیب دیدن ایران از تروریسم موضوع جدیدی نیست؛ مردم ایران طی دهههای اخیر با گوشت و پوست و استخوان خود تروریسم را درک کرده و از آن رنج بردند.
ایران در چهار دهه گذشته همزمان با تلاشهای گسترده خود برای مبارزه با تروریسم، یکی از بزرگترین قربانی این پدیده مرگبار در جهان بوده است، اما تکرار رویدادهای تروریستی ذرهای در عزم ایران برای مبارزه با تروریسم خلل وارد نکرد.
نگاهی به تاریخ رنج ایران از تروریسم، نه تنها نشاندهنده حقایقی از نقش کشورهای مدعی مبارزه با تروریسم در رقم خوردن بدترین فجایع تروریستی در کشورمان است، بلکه تاییدکننده عمق جدیت ایران در مبارزه با این پدیده شوم و غیرانسانی است.
موضوع مبارزه با تروریسم برای کشورمان چنان اهمیتی یافته که ایران در سالهای اخیر این موضوع را به شکلی ویژه در سیاست خارجی خود گنجانده است و پرچمدار مبارزه با تروریسم در منطقه شده است.
- بیشتر بخوانید:
- چرا ایران پیشگام مبارزه با تروریسم است؟
- ایران پرچمدار مبارزه با جبهه تروریستی مورد حمایت غرب
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *