چند چالش دانش‌آموزان نابینا برای تحصیل؛ از کمبود تجهیزات تا مشکلات مدارس تلفیقی

منصور شادکام با توجه به آغاز سال تحصیلی جدید در گفت‌وگو با میزان به بیان نکاتی درباره دغدغه‌های آموزشی دانش‌آموزان نابینا پرداخت و گفت: مشکلات این دانش‌آموزان نسبت به گذشته بهبود پیدا کرده، اما همچنان به طور کامل بر طرف نشده است. خوشبختانه وضعیت کتاب‌های آموزشی دانش‌آموزان نابینا بسیار بهبود پیدا کرده و کیفیت کاغذ چاپ نیز بهتر شده است ولی در مورد تجهیزات مورد نیاز دانش‌آموزان به ویژه دانش‌آموزان متوسطه دوم و حتی متوسطه اول مشکلات به طور کامل رفع نشده و در این رابطه با چالش‌هایی مواجه هستیم.

وی ضمن اشاره به اینکه کاغذ‌های بریل کاغذ‌های ۱۴۰ گرمی هستند که از خارج کشور تامین می‌شوند و قیمتشان با قیمت دلار کم و زیاد می‌شود، ادامه داد: مدت زمان استفاده از کاغذ بریل به نسبت کاغذ‌های دیگر کوتاه‌تر است و حجمش نیز زیاد است و برای مثال اگر بخواهیم یک کتاب ۱۰۰ صفحه‌ای را به صورت بریل دربیاوریم. ممکن است ۴۰۰ صفحه شود و از این رو حملش نیز دشوار است. این در حالیست که در حال حاضر تجهیزاتی به نام بریل الکترونیک آمده که می‌تواند جایگزین بسیار خوبی برای کاغذ‌های بریل باشد و باید در تمام مدارس مورد استفاده قرار گیرد.

 در مورد تجهیزات توانبخشی کمبود‌هایی داریم

قائم مقام انجمن نابینایان با بیان اینکه در مورد تجهیزات توانبخشی نیز کمبود‌هایی داریم، افزود: به سازمان آموزش و پرورش استثنایی درخواست دادیم و آن‌ها نیز اعلام کردند پیگیر این موضوع هستند، اما منتظر بودجه و اعتبارند. ما نمی‌توانیم به دانش‌آموز بگوییم درس نخواند و منتظر تخصیص اعتبار بماند و از این رو دولت و سازمان برنامه و بودجه باید بر اساس قانون حمایت از افراد دارای معلولیت به این مسئله توجه ویژه‌ای داشته باشند و شرایطی فراهم کنند تا دانش‌آموزان از تجهیزات مورد نیازشان استفاده کنند و امکانات آموزشی برایشان فراهم باشد.

شادکام بیان کرد: در رابطه با سرویس ایاب و ذهاب دانش‌آموزان مشکلات تقریبا در حال رفع شدن است، اما همچنان ایردات و اشکالاتی وجود دارد و قرار شده است که با بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌هایی که ارائه شده و همچنین جلسه‌هایی که برگزار شده است این مشکلات به طور کامل رفع شود.

 مشکلات دانش‌آموزان نابینا در مدارس تلفیقی بسیار زیاد است

وی ضمن بیان اینکه مشکلات دانش‌آموزان نابینا در مدارس تلفیقی بسیار است، توضیح داد: هنوز فرهنگ‌سازی لازم در مدارس تلفیقی صورت نگرفته است. البته تحصیل در این مدارس برای نابینایان خفیف خوب است، اما برای دانش‌آموزانی که نابینایی شدید دارند نه تنها به آن‌ها کمکی نمی‌کند بلکه موجب تعضیف روحیه آن‌ها نیز می‌شود چرا که ممکن است سایر دانش‌آموزان شیطنت کنند و این دانش‌آموزان را مورد تمسخر قرار دهند. این احتمال وجود دارد که دانش‌آموزان در خانه بمانند و منزوی شوند و لازم است در این مورد فرهنگ‌سازی صورت گیرد. فرهنگ‌سازی در این مورد نیازمند عزم ملی است و لازم است هم والدین و هم دانش‌آموزان توجیه شوند.

قائم مقام انجمن نابینایان عنوان کرد: معلمان رابط که قبلا ۴ ساعت با دانش‌آموزان نابینا کار می‌کردند در حال حاضر ۲ ساعت با این دانش‌آموزان کار می‌کنند که واقعا این مدت زمان کافی نیست و حتی ۴ ساعت نیز باید به ۶ ساعت تبدیل شود نه اینکه همان ۴ ساعت نیز به ۲ ساعت کاهش یابد، از آنجایی که منابع آموزشی صوتی بسیار کم است حتما باید به معلمان رابط توجه جدی شود.

لزوم توجه به خوابگاه مدارس شبانه‌روزی نابینایان

شادکام ضمن اشاره به اینکه یکی از دیگر از مشکلاتی که دانش‌آموزان نابینا با آن مواجه هستند در رابطه با مدارس شبانه‌روزی نابینایان است، گفت: افرادی که در این مراکز تحصیل می‌کنند هر سال کاهش پیدا می‌کند و اگر همین وضعیت ادامه پیدا کند تا چند سال آینده به صفر می‌رسد که این امر می‌تواند تهدیدی جدی برای افرادی که می‌خواهند در این مراکز تحصیل کنند باشد و موجب می‌شود تا تعدادی از دانش‌آموزان نابینا از تحصیل محروم شوند.

وی افزود: شرایط تحصیل برای دانش‌آموزانی نابینایی که در روستا زندگی می‌کنند فراهم نیست و حتما باید برای تحصیل به شهر بیایند، اما آموزش و پرورش استثنایی و بهزیستی مسئولیتی در قبال خوابگاه افراد زیر ۱۶ سال ندارد و در این صورت دانش‌آموز زیر ۱۶ سالی که برای تحصیل به شهر می‌آید شب را باید کجا بمانند؟! درخواست داریم به این مسئله توجه شود.

انتهای پیام/