حفاظت از منابع طبیعی در راستای احقاق حقوق بشر و شهروندی

خبرگزاری میزان - حلیا سادات حسینی، مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در یادداشتی با عنوان حفاظت از منابع طبیعی در راستای احقاق حقوق بشر و شهروندی، نوشت: 
حق بر محیط زیست سالم یک حق بشری است و ایفای این حق مستلزم سطحی از توسعه است که زمینه تخریب محیط زیست را فراهم نکند و کیفیت زیست را در زیست بوم تحت شعاع قرار ندهد.

حق برخورداری از محیط زیست سالم و حق بهره مندی از توسعه که تحقق همزمان این دو مستلزم رویکرد توسعه پایدار است یکی از جلوه‌های حیثیت و کرامت انسانی است که مکمل حقوق بشر برای نسل حاضر و نسل‌های آینده است. حقوق محیط زیست رفتار‌ها و افعال انسان را که می‌تواند به اثرات سوء یا تخریب و آلودگی محیط زیست و منابع طبیعی منجر شود، تحت انضباط و کنترل در می‌آورد. حقوق محیط زیست دارای قلمرو وسیعی متکی بر صلاحیت‌ها و اختیار‌های با دامنه گسترده و حیطه نظارت قانونی بر روابط محیط زیستی است.

در دنیای امروز یکی از مهم‌ترین چالش‌های حال و آینده، مساله افزایش دما و بحران تغییرات اقلیمی است. رشد جمعیت شهر‌ها و به ویژه کلان‌شهرها، باعث ایجاد چالش‌های متعددی است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها چالش آسایش اقلیمی و بحران کمبود انرژی است.

تغییر اقلیم و افزایش دمای سطح در شهر‌ها بحرانی است که شهر‌های چهان در قرن ۲۱ با آن مواجه هستند. تخمین زده می‌شود این روند در دهه‌های آینده به‌طور چشمگیری برای شهر‌ها چالش ایجاد می‌کند و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق دارد. یکی از شیوه‌های جدید برنامه‌ریزی مبتنی بر سناریو است که از سازوکار‌های برنامه‌ریزی استراتژیک بهره می‌گیرد.

 در قرن حاضر تغییر اقلیمی چالش‌های زیادی برای شهر‌ها به‌وجود آورده است که نیازمند بازنگری سیاست‌ها و رویه‌های موجود در مدیریت شهر برای سازگاری با این تغییر‌های مخاطره‌آمیز است. شناخت و ارزیابی اطلاعات موجود درباره منابع طبیعی شهر و تصمیم‌سازی با رویکرد پایداری سرزمینی از موضوعاتی است که باید در اولویت‌های مدیریت شهری قرار گیرد.

مهم‌ترین عوامل ایجاد بحران دمای سطح کلان‌شهر‌هایی مانند تهران، فقدان نگرش بهبود میکرو اقلیم است که نتیجه روند موجود مدیریت شهر‌ها است. چالش فقدان آسایش اقلیمی در ارتباط با بحران افزایش دمای سطح در سه بعد اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی مطرح است که در کلیت پایداری و تاب‌آوری شهر را نشانه گرفته است.

مدیریت شهری با توجه به اصل قانون اساسی در رعایت حقوق شهروندی باید به سمتی تغییر رویه دهد که طرح‌های توسعه شهری در راستای حفاظت از منابع طبیعی در درجه اول برنامه‌ریزی و به اجرا گذاشته شود. ترسیم توسعه شهر بایستی در راستای حفاظت از منابع شهر و شهروندان در نسل فعلی و آتی بارگذاری شود.

به‌عنوان مثال، طراحی توسعه حمل‌ونقل شهر باید به گونه‌ای پیش برود که باعث کاربری زمین کمتری در شهر شود و درختان کمتری قطع شوند. ضروری است که بازنگری در روند موجود الگوی توسعه شهر انجام شود، به نحوی که شهر به جای ازدحام خودر‌ها با انواع آلاینده و مصرف بالای انرژی و ایجاد جزایر گرمایی در شهر؛ به سمت شهری انسان محور مدیریت شود. لازمه زیست پذیری شهر، پیوند دادن انسان و طبیعت در دامن شهری است که انتظار می‌رود مکانی برای آسایش و آرامش حیات انسانی باشد.

ما نیازمند توسعه شهر با ساختار متمرکز براساس اهداف توسعه پایدار و الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی به‌منظور افزایش تاب‌آوری شهر، بهبود کیفیت زندگی شهروندان، بهبود و ارتقا شاخص‌های محیط زیستی و کاهش اثر‌های منفی اجتماعی و زیست‌محیطی در شهر‌ها و به‌ویژه پایتخت ایران هستیم. اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در راستای اهداف فوق مقدمات تشکیل دبیرخانه توسعه پایدار شهر تهران را پیگیری می‌کند.

انتهای پیام/