شرایط بهره مندی از آزادی مشروط

خبرگزاری میزان- آزادی مشروط در تمام حبس های تعزیری از هر درجه ای که باشد قابلیت اعمال دارد و برخلاف تعویق صدور حکم و تعلیق اجرای مجازات. 

مطابق ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی، در مورد محکومیت به حبس تعزیری، دادگاه صادر کننده حکم می‌تواند در مورد محکومان به حبس بیش از ده سال پس از تحمل نصف و در سایر موارد پس از تحمل یک سوم مدت مجازات به پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای احکام با رعایت شرایط زیر حکم به آزادی مشروط را صادر کند:

الف- محکوم در مدت اجرای مجازات همواره از خود حسن اخلاق و رفتار نشان دهد.

ب- حالات و رفتار محکوم نشان دهد که پس از آزادی، دیگر مرتکب جرمی نمی‌شود.

پ- به تشخیص دادگاه محکوم تا آنجا که استطاعت دارد ضرر و زیان مورد حکم یا مورد موافقت مدعی خصوصی را بپردازد یا قراری برای پرداخت آن ترتیب دهد.

ت- محکوم پیش از آن از آزادی مشروط استفاده نکرده باشد.

انقضاء مواعد فوق و همچنین مراتب مذکور در بند‌های (الف) و (ب) این ماده پس از گزارش رئیس زندان محل به تایید قاضی اجرای احکام میرسد. قاضی اجرای احکام موظف است مواعد مقرر و وضعیت زندانی را درباره تحقق شرایط مذکور بررسی و در صورت احراز آن، پیشنهاد آزادی مشروط را به دادگاه تقدیم نماید.

آزادی مشروط به این معناست که دادگاه فرد محکوم به حبس تعزیری که مدتی از مجازات وی باقی مانده را آزاد کند تا اگر ظرف مدت معینی مرتکب جرم نشود و از دستورات دادگاه تخطی نکند آزادی وی قطعی شود. (مدت باقیمانده حبس اجرا نشود) و اگر در مدت آزادی مشروط مرتکب جرم شود علاوه بر مجازات جرم جدید، مدت باقیمانده از حبس جرم قبلی نیز درباره وی اجرا شود. مانند اینکه الف محکوم به پنج سال حبس باشد و دادگاه بعد از گذشت سه سال از مدت حبس، در مورد الف حکم آزادی مشروط صادر کند که در اینصورت اگر الف در مدت آزادی مشروط مرتکب جرم نشده و از دستورات دادگاه تخطی نکند آزادی وی قطعی شده و مدت دو سالی که از حبس وی باقیمانده است هیچگاه اجرا نخواهد شد. 

موارد عدم امکان اعمال آزادی مشروط

- جرایم مذکور در قانون مبارزه با مواد مخدر اگر مجازات جرم ارتکابی بیش از پنج سال حبس باشد و قاضی مرتکب را به حداقل مجازات قانونی محکوم کند. 

- جرم اسیدپاشی و شروع به آن

حسن بابایی- کارشناس ارشد حقوق

انتهای پیام/