محدودیت‌های انگلیس علیه نمایندگان و گروه‌های حامی فلسطین

خبرگزاری میزان – وزیران دولت انگلیس، در حال بررسی پیشنهاد‌هایی برای ممنوعیت نمایندگان مجلس عوام و اعضای شورا از تعامل با گروه‌هایی مانند کمپین همبستگی فلسطین هستند.

این طرح‌ها که از سوی جان وودکاک، مشاور دولت انگلیس در امور خشونت‌های سیاسی، ارائه شده است، می‌گوید که سران سیاسی جریان اصلی باید به نمایندگان خود بگویند که از «رویکرد تحمل صفر» برای گروه‌هایی استفاده کنند که از تاکتیک‌های مخرب استفاده می‌کنند یا در راهپیمایی‌ها از «نفرت» جلوگیری نمی‌کنند.

ریشی سوناک و جیمز کلورلی، نخست وزیر و وزیر کشور انگلیس، قرار است در مورد این پیشنهادات به عنوان بخشی از بررسی انجام شده از سوی وودکاک، نماینده سابق حزب کارگر، بحث کنند.

پیش از این یکی از مقامات انگلیسی در مقاله‌ای نوشت: بررسی من در مورد خشونت سیاسی در شرف ارائه رسمی به نخست وزیر و وزیر کشور است. در آن طرح، من از رئیس هر حزب سیاسی اصلی می‌خواهم که رویکردی بدون مدارا در قبال تهدیدی که دموکراسی ما را تهدید می‌کند، اتخاذ کند.

در این یادداشت آمده است: بنابراین ریشی سوناک و کی‌یر استارمر باید به نمایندگان مجلس و شورا‌های خود دستور دهند تا در این زمینه اقدام کنند.

این پیشنهاد‌ها از نظر سیاسی برای دولت انگلیس مناسب است، زیرا در صورت پذیرش، فشار بیشتری بر رئیس حزب کارگر به دلیل موضع حزبش در تظاهرات طرفدار فلسطین وارد می‌کند.

چندین نماینده حزب کارگر در رویداد‌های حامی فلسطین شرکت کرده‌اند، از جمله جان مک‌دانل، صدراعظم سایه سابق و چند نماینده دیگر.

 حزب کارگر از تعلیق نمایندگان پارلمانی که در رویداد‌ها شرکت کرده‌اند، علیرغم درخواست‌های محافظه‌کاران ارشد خودداری کرده است، زیرا کمپین همبستگی با فلسطین یک سازمان ممنوعه نیست.

پس از پیروزی قاطع جورج گالووی در انتخابات اخیر در روچدیل، جایی که ۱۸ درصد از جمعیت آن مسلمان هستند، استارمر در حال حاضر تحت فشار است تا به نمایندگان حزب کارگر آزادی بیشتری برای محکوم کردن اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه بدهد.

بسیاری از اعضای حزب کارگر معتقدند که این نشان دهنده خشم مسلمانان نسبت به موضع این حزب در قبال رژیم صهیونیستی است؛ یکی از نمایندگان در سایه این سوال را مطرح کرد که آیا ریاست حزب کارگر در از بین بردن روایت‌های نادرست در راهپیمایی‌های طرفدار فلسطین به اندازه کافی پیش رفته است.

آن‌ها به گاردین گفتند: ما در مورد بزدلی ریشی سوناک صحبت می‌کنیم و اینکه چقدر طول کشید تا او بیرون آمد و پیام‌های نفرت‌آمیزی که از سوی لی اندرسون و سوئلا براورمن منتشر می‌شد را متوقف کرد.

در بیانیه این نمایندگان آمده است؛ اما تفاوت بین آنچه حزب کارگر گفته و محافظه‌کاران در مورد این اعتراضات چیست؟ ما نمی‌توانیم اجازه دهیم که معترضان طرفدار فلسطین به عنوان یک حزب کارگر از انسانیت خارج شوند.

یکی دیگر از مدیران دولت سایه گفت: خشمی که ما دیده‌ایم مربوط به تقارن نداشتن شدید جنگ غزه است؛ مردم از حملات اکتبر منزجر شده‌اند، اما ناامیدی من این است که سال‌هاست، ما، حزب کارگر، به وضعیت غزه آن‌طور که شایسته است توجه نکرده‌ایم. ریاست حزب کارگر باید هر چه سریع‌تر این وضعیت را اصلاح کند.

بریجت فیلیپسون، وزیر آموزش در سایه، در پاسخ به این سوال که آیا والنی درست می‌گوید و نمایندگان باید روابط خود را با این گروه قطع کنند، گفت که نمایندگان باید مراقب ارتباط خود با افراد یا سازمان‌ها باشند.

او گفت: اما من فکر می‌کنم مهم است که تاکید کنیم حق اعتراض یک حق اساسی مهم در دموکراسی ماست. این بدان معناست که مردم در راهپیمایی‌ها یا تظاهراتی که ممکن است سیاستمداران موافق نباشند، شرکت خواهند کرد. اما این بخشی از دموکراسی ماست و واقعا ارزشمند است.

انتهای پیام/