نابرابری در رسیدگی به قتل زنان بومی در سیستم قضایی کانادا

خبرگزاری میزان - دولت کانادا در سال ۲۰۱۶ تحقیقات ملی در مورد زنان بومی ناپدید شده و به قتل رسیده (MMIW) را برای بررسی تعداد نامتناسب زنان بومی که در کانادا کشته یا ناپدید شده‌اند، راه اندازی کرد.

 در ماه ژوئن ۲۰۱۹، کمیسیون‌های تحقیق گزارش نهایی خود را ارائه کردند؛ گزارشی هزار و ۲۰۰ صفحه‌ای و مملو از داستان‌ها و شواهدی که نشان می‌داد «نقض مداوم و عمدی حقوق بشر بومیان» علت اصلی قتل و ناپدید شدن بومیان و به‌ویژه زنان بومی است.

جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، در کنفرانس زنان در ونکوور، بریتیش کلمبیا، یافته‌های کامل این گزارش را تایید کرد و گفت: ما نیاز به یک تحقیق عمومی ملی در مورد زنان و دختران بومی مفقود و به قتل رسیده را تشخیص دادیم و کمیسر‌هایی را داریم که با یافته‌های واقعی و با دعوت به اقدام بازگشتند.

ترودو بیان کرد:  ما از آن‌ها به دلیل کارشان تشکر می‌کنیم، کار آن‌ها را تحسین می‌کنیم و یافته‌های آن‌ها را می‌پذیریم، از جمله اینکه آنچه اتفاق افتاده به منزله نسل‌کشی است.

این گزارش شامل ۲۳۱ فراخوان به عدالت است که به دولت‌ها در همه سطوح و همچنین موسسات، سازمان‌ها و کانادایی‌های روزمره ارسال شده است؛ کمیسر بولر گفت که این فراخوان‌های اقدام تنها توصیه نیستند، بلکه «ضرورت‌های قانونی» هستند.

تبعیض نظام قضایی کانادا درباره پرونده قتل بومیان

هم در مرحله پلیس و هم زمانی که اتهامات در دادگاه کانادا تکمیل می‌شود، قتل زنان و دختران بومی در مقایسه با همتایان غیربومی آنها، بیشتر از آن که به‌عنوان قتل درجه‌بندی شود، قتل غیرعمد تلقی می‌شود.

 یک مطالعه درباره نتایج دادگاه‎ها در قتل زنان و دختران بومی، ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، به بررسی چگونگی قتل زنان و دختران بومی (ملل اول، متیس و اینوئیت) در سیستم دادگاه، نحوه برخورد با آن‌ها در شرایط حیاتی، تصمیم‌گیری در طول روند و چگونگی مقایسه نتایج آن‌ها با قتل زنان و دختران غیر بومی می‌پردازد.

قتل ۵۰۰ زن بومی کانادا از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱

از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، حدود ۵۰۰ زن و دختر بومی قربانی قتل شدند و این آمار به نرخ ۴.۲۷ زن و دختر بومی کشته شده به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر تبدیل شد.

این آمار به معنای آن است که زنان و دختران بومی در کانادا ۶ برابر همتایان غیربومی خود به قتل می‌رسند.

علاوه بر این قتل زنان و دختران بومی کانادا در دادگاه بیشتر به عنوان قتل درجه‌دوم یا قتل غیرعمد تلقی می‌شود.

نابرابری در رسیدگی به پرونده‌های قتل در دادگاه‌های کانادا

گزارشی از اداره آمار کانادا نشان می‌دهد که در سیستم قضایی کانادا در نحوه رسیدگی به پرونده‌های قتل زنان و دختران بومی نابرابری وجود دارد.

داده‌های بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۲۱ نشان می‌دهد که اتهامات قتل درجه یک، جدی‌ترین نوع اتهام قتل، زمانی که قربانی یک زن بومی است، نصف (۲۷ درصد) زمانی است که مقتول یک غیربومی (۵۵ درصد) باشد.

علاوه بر این اتهامات قتل و قتل عمد درجه دو بیشتر در پرونده‌های مربوط به زنان و دختران بومی اعمال شده است.

کایلا لی، وکیل مدافع زنان بومی در ونکوور می‌گوید که وقتی صحبت از تناقض در احکام برای افرادی که متهم به قتل زنان بومی هستند، می‌شود، من فکر می‌کنم هنوز سوگیری ناخودآگاه زیادی در پلیس، تحقیقات و سپس تصمیم‌گیری‌ها وجود دارد و آن سوگیری‌های ناخودآگاه درک مردم از ارزش یک فرد دیگر را نشان می‌دهد.

علاوه بر این بی‌اعتمادی مردم بومی به پلیس نیز ممکن است به مسائل مربوط به تحقیقات مربوط شود.

پیامد‌های جانبی استعمار هم از این جهت که بی‌اعتمادی بسیار بیشتری در جوامع بومی نسبت به پلیس وجود دارد و هم این تصور که پلیس به آن‌ها کمک نخواهد کرد، وجود دارد.

غفلت در ایجاد ظرفیت در جوامع بومی نیز به این معنی است که منابع زیادی برای پیشگیری از جرم در میان بومیان وجود ندارد.

نائومی سایرز، وکیل بومیان ملل اول که در حال حاضر در تورنتو مستقر است، گفت که کمبود بودجه در جوامع بومی به نرخ بالای مرگ و میر زنان بومی منجر می‌شود و همچنین بر منابع ارائه شده برای بررسی مرگ آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

انتهای پیام/