تداوم بردهداری در زندانهای دستکم ۱۲ ایالت آمریکا
زمینهای کشاورزی زندانهای آمریکا محل تداوم جنایت تاریخی بردهداری مدرن در این کشور هستند.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان – اشکال مختلفی از جنایت ضد بشری و تاریخی بردهداری در زندانهای سراسر آمریکا ادامه دارد.
اگرچه گفته میشود که بردهداری در آمریکا در سال ۱۸۶۵ بهصورت رسمی لغو شد، اما یک استثنای مهم در این رابطه وجود دارد؛ ایالتهای مختلف آمریکا میتوانند از بردهداری بهعنوان ابزاری برای مجازات مجرمان استفاده کنند.
استثنای قانون اساسی آمریکا برای لغو بردهداری، میگوید: مگر بهعنوان جرم برای جنایتی که طرف باید به نحو مقتضی محکوم شده باشد.
همین امر سبب شده تا بردهداری در مزارع زندانهای سراسر آمریکا رشد کند؛ در واقع این استثنا به این معنا است که صدها هزار آمریکایی در حال حاضر براساس قانون اساسی این کشور به بردگی گرفته شدهاند.
در حال حاضر در زندانهای دستکم ۱۲ ایالت از ۵۱ ایالت و ناحیه آمریکا بردهداری به اشکال مختلف در جریان است.
روایتهای خونین زندانیان از بردهداری در زندانهای آمریکا بهویژه در زندانهای ایالتهای جنوبی این کشور هولناک است؛ کار سخت زندانیان در زمینهای کشاورزی خونآلود ایالتهای «میسیسیپی»، «فلوریدا»، «لوئیزیانا»، «آرکانزاس»، «تگزاس»، «پنسیلوانیا» و ... ادامه دارد.
این زمینها انعکاسی هولناک از دوران غیرانسانی تاریخ بردهداری آمریکا هستند؛ مزارع برده در آمریکا از اوایل دهه ۱۶۰۰ تا اواخر دهه ۱۸۰۰ بهعنوان یک تجارت کشاورزی و دامداری وجود داشتند و از سوی اربابان در محیطی مملو از ترس و خشونت اداره میشدند.
ارزش تخمینی کالاهای تولیدی در مزارع مذکور به سالانه حدود ۲ میلیارد دلار میرسد؛ زندانیانی که در این زمینها کار میکنند، نه تنها دستمزدی دریافت نمیکنند، بلکه در صورت عدم رعایت قانون و پیروی از دستورات، با حبس در سلول انفرادی مجازات میشوند.
با افزایش محبوبیت زندانهای سبک مزرعهای، مدیران زندان در آمریکا روشهایی را برای کنترل زندانیان در چنین محیطهای پراکندهای ابداع کرده و از تاکتیک استفاده از نگهبانان زندانی مسلح بهعنوان ناظر استفاده کردند؛ این امر سبب رشد خشونتها بهویژه خشونت جنسی در مزارع زندانها شد.
زمینهای زندان آمریکا در اواسط دهه ۱۹۰۰ بهعنوان منبع غذا برای جمعیت رو به رشد زندانیان و جریان درآمدی برای زندانها محبوبیت یافتند؛ یک گزارش وزارت دادگستری آمریکا در سال ۲۰۰۰ نشان داد که حدود ۲۹ درصد از مراکز اصلاحی مزارع یا دیگر فعالیتهای کشاورزی را اداره میکردند.
زمینهای کشاورزی زندان آمریکا در حقیقت شکلی از بردهداری مدرن هستند و از این رو میتوان گفت که بردهداری طبق قوانین آمریکا کاملا قانونی است.
سیستم زندانهای هفت ایالت آمریکا هیچ دستمزدی به نیروی کار زندانی خود نمیپردازند: آلاباما، آرکانزاس، جورجیا، فلوریدا، میسیسیپی، کارولینای جنوبی و تگزاس؛ این ایالتها وجه مشترک دیگری هم دارند: آنها مکانهای مزارع بردگان قبل از الغای رسمی بردهداری در آمریکا بودند.
امروزه، زندانیانی که در بسیاری از این ایالتها به کار در مزارع مجبور هستند، ناچارند ۱۲ ساعت در روز در گرمای ۱۰۰ درجه با رطوبت بالا کار کنند.
نابرابریهای نژادی، که به خوبی در سیستم عدالت کیفری آمریکا ثبت شده است، به این معنی است که کسانی که مجبور به ورود به این میدانها میشوند، بهطور نامتناسبی سیاهپوست و بهطور نامتناسبی فقیر هستند.
حتی ایالتهایی که اسما به بردههای زندانی دستمزد میپردازند، ارتباط خود را با بردهداری قطع نمیکنند و اصول این جنایت را که پرداخت دستمزد ناچیز بخشی مهم از آن است، در دستور کار دارند.
با وجود ادعاهایی مبنی بر ارتقای توانبخشی، آموزش مهارتهای فنی و کاهش بیکاری، عملا هیچ مزیتی برای کارگران زندانی برای کار در مزارع زندانها وجود ندارد و زندانیانی که قبلا آزادی خود را از دست دادهاند، مجبورند روزهای خود را در زیر نور خورشید بدون انگیزه سپری کنند.
امروزه زندانیان سیاهپوست در همان مزارعی کار میکنند که اجداد بردهشان زمانی شخم میزدند و از آنها مراقبت میکردند؛ فقط محصولات تولیدی عوض شدهاند.
انگیزه اقتصادی زندانهای آمریکا برای این سیستمهای کار دستی نامشخص است؛ با صنعتی شدن و وجود ماشین آلات، زمینهای کشاورزی زندان که از بدن انسان بهعنوان ابزار اصلی خود استفاده میکنند، دیگر کارآمد نبوده و بسیار کمتر سودآور هستند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *