نقض حقوق آسیب‌پذیرترین افراد در سیستم کیفری کانادا

خبرگزاری میزان – تصویب قانون مرگ کمکی برای زندانیان در کانادا از همان ابتدای امر، سبب بروز نگرانی‌های جدی در محافل و مجامع حقوق بشری این کشور شده بود؛ گذشت زمان و بررسی روند حوادث و رویداد‌های مربوط نشان داد که آسیب‌پذیرترین زندانیان کانادایی قربانی اصلی این روند هستند.

اگرچه تاکنون شمار زندانیان کانادایی دریافت‌کننده مرگ کمکی اندک بوده، اما کارشناسان می‌گویند که این قانون برای زندانیان چالش‌های مهمی ایجاد کرده است.

قانون مرگ کمکی در کانادا

قانون MAiD یا همان مرگ کمکی در سال ۲۰۱۶ در کانادا برای شهروندان مبتلا به بیماری‌های لاعلاج دارای ۱۸ سال سن و بالاتر قانونی شد؛ این قانون در سال ۲۰۲۱ توسعه یافت و شامل افرادی با شرایط جسمی جدی و مزمن غیرتهدیدکننده زندگی نیز شد.

کانادا قصد دارد در مارس ۲۰۲۴ اختلال‌های روانی را به شرایط مورد نیاز برای دریافت مرگ کمکی اضافه کند.

کانادا تنها کشوری در جهان است که مرگ با کمک پزشکی بر اساس دستورالعمل‌ها در مورد نحوه ارائه آن را به‌عنوان حقی برای زندانیان تایید کرده و مدعی است که این حقی است که زندانیان باید مانند جمعیت عادی از آن برخوردار باشند.

از سال ۲۰۱۶ تاکنون بیش از ۳۰ هزار کانادایی با دریافت مرگ کمکی جان خود را از دست دادند.

قانون مرگ کمکی در زندان‌های کانادا

بر اساس اطلاعات موجود، درخواست مرگ کمکی در زندان‌های فدرال کانادا در سال‌های اخیر افزایش یافته است؛ از ژوئن ۲۰۱۶ تا پایان مارس ۲۰۲۳ با درخواست مرگ کمکی ۲۷ زندانی در زندان‌های فدرال این کشور موافقت شد.

بر اساس داده‌ها تعداد زندانیان درخواست‌کننده مرگ کمکی در زندان‌های فدرال کانادا از سالانه پنج نفر در ۲۰۱۸ همواره افزایش یافته است؛ در عین حال، یک سند نشان می‌دهد که یک سوم درخواست زندانیان برای مرگ کمکی در زندان‌های فدرال کانادا پذیرفته می‌شود.

اداره زندان‌های کانادا می‌گوید تا ۳۱ آگوست سال جاری (نهم شهریور) در مجموع ۳۲ زندانی درخواست مرگ کمکی کردند؛ این آژانس کانادایی مدعی است که به دلیل رعایت حفظ حریم خصوصی قادر به ارائه آمار و جزئیات بیشتر نیست.

این در حالی است که رویه‌های و شیوه‌های دسترسی به آمار‌ها و داده‌های موجود در این باره سبب نگرانی جدی مدافعان حقوق بشری و کارشناسان می‌شود.

اصلی‌ترین قربانیان سیستم قضایی کانادا؛ آسیب‌پذیرترین جمعیت در موضوع مرگ کمکی

سیستم قضایی کانادا به شکلی نامتناسب جوامع آسیب‌پذیر این کشور را هدف قرار می‌دهد و آن‌ها را از دسترسی به عدالت کیفری محروم می‌کند.

بارزترین نمونه این ناعدالتی در سیستم کیفری کانادا در بررسی آمار زندانیان بومی، اقلیت‌های قومی و نژادی و افراد فقیر است.

در حال حاضر نیز، بومیان کانادایی که سهم نامتناسبی از جمعیت زندان‌های این کشور دارند، بیش از دیگر زندانیان در معرض درخواست دریافت مرگ کمکی قرار دارند.

این موضوع زمانی نگران کننده‌تر می‌شود که بررسی‌ها نشان می‌دهند که بومیان کانادایی به دلایل متعددی با نرخ بالاتری از بیماری‌های حاد و مزمن و اعتیاد به مواد مخدر و الکل و پیامد‌های آن‌ها بر سلامتی رنج می‌برند.

نگرانی درباره افزایش درخواست مرگ‌های کمکی در زندان‌های کانادا

افزایش درخواست مرگ کمکی در زندان‌های کانادا برای کارشناسان بسیار نگران‌کننده شده است و این نگرانی دلایل مهمی در بررسی‌ها و آمار‌های مربوط به زمینه پزشکی مجاز برای دریافت مرگ کمکی دارد.

موضوع تایید اختلال‌های روانی به عنوان زمینه پزشکی مورد تایید برای دریافت مرگ کمکی در زندان‌های کانادا در آینده نزدیک در حالی مطرح می‌شود که آمار‌ها نشان می‌دهند که اکثر افرادی که در زندان‌های کانادا حبس هستند، از نوعی اختلال روانی رنج می‌برند.

کارشناسان می‌گویند که در صورت قرار گرفتن اختلال‌های روانی در فهرست زمینه‌های پزشکی مورد تایید دریافت مرگ کمکی، زندانیان دارای اختلال‌های روانی در پی خستگی از زندان، تمایل به عدم محکومیت حبس ابد و مواردی از این دست با تشدید اختلال‌های مذکور مواجه می‌شوند که آن‌ها به سمت درخواست مرگ کمکی سوق می‌دهد.

سالمندی جمعیت زندانیان در کانادا از دیگر دلایل نگرانی درباره افزایش درخواست‌های مرگ کمکی است؛ در حال حاضر ۲۵.۶ درصد از جمعیت زندان‌های فدرال کانادا ۵۰ سال و بیشتر سن دارند که به طور فزاینده‌ای در معرض خطرات تهدیدکننده سلامتی قرار دارند.

از هر ۱۰ زندانی بومی شش نفر بیش از ۵۰ سال سن دارند و این نرخ بسیار بالاتر از زندانیان غیربومی است.

سالمندی جمعیت زندانیان در کانادا سبب شده تا زندانیان سالمند در غیاب گزینه‌هایی مانند آزادی مشروط به مرگ کمکی به عنوان روشی برای رهایی از حبس نگاه کنند.

«ایوان زینگر»، بازپرس اصلاحی کانادا می‌گوید که ارائه مرگ کمکی به زندانیان در زندان‌های کانادا مشکل‌ساز و غیراخلاقی است.

انتهای پیام/