چالش‌های ایروان در پی ورود ساکنان قره‌باغ به ارمنستان

خبرگزاری میزان - ده‌ها هزار نفر از ساکنان ارمنستانی قره‌باغ که اکنون بی‌خانمان هستند، به ارمنستان سرازیر شده‌اند. 

برخی مخالفان دولت ارمنستان خواستار برکناری «نیکول پاشینیان»، نخست‌وزیر این کشور هستند. ارمنستان اکنون خود را با چالش‌های متعددی مواجه می‌بیند. این کشور برای اولین بار از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، ناگهان وارد یکی از بدترین بحران‌های سیاسی در دهه‌های استقلال خود شده است. 

تحولات با سرعتی بالا پس از آن رخ داد که جمهوری آذربایجان یک عملیات نظامی در قره‌باغ کوهستانی، منطقه‌ای با اکثریت قومی ارمنستانی انجام داد. 

نیرو‌های جدایی‌طلب که به دلیل محاصره جمهوری آذربایجان از تدارکات محروم بودند ظرف ۲۴ ساعت تسلیم شده و سران سیاسی آن‌ها گفتند که تا پایان سال دولت خودخوانده این منطقه را منحل خواهند کرد.

این امر باعث مهاجرت گسترده ارمنستانی‌هایی شد که می‌گویند از زندگی تحت حاکمیت جمهوری آذربایجان نگرانی دارند. 

بیش از ۸۰ درصد از ۱۲۰ هزار نفر از ساکنان منطقه در سفری طاقت‌فرسا و آهسته از طریق جاده کوهستانی وارد ارمنستان شده‌اند.

تامین مسکن، مراقبت‌های پزشکی و شغل

«لارنس برورز»، کارشناس منطقه قفقاز در اندیشکده «چتم هاوس»، می‎گوید: میزان بالایی از خشم و ناامیدی متوجه «نیکول پاشینیان» است. افراد خشمگین فکر می‌کنند که او در حفظ قره‌باغ کوتاهی کرده است.

دولت «پاشینیان» که از نظر اقتصادی دچار چالش شده، باید به سرعت مسکن، مراقبت‌های پزشکی و شغل برای کسانی که از قره‌باغ وارد ارمنستان شده‌اند، فراهم کند. این وضعیت مشکلات مالی و لجستیکی بزرگی را برای این کشور محصور در خشکی ایجاد می‌کند.

در حالی که بسیاری از ارمنستانی‌ها از مقامات ارشد سابق کشورشان که امروزه مخالفان را هدایت می‌کنند، ناراضی و همچنین آن‌ها را مسئول مشکلات کنونی می‎دانند، ناظران به سابقه خون‌ریزی اشاره می‌کنند.

در سال ۱۹۹۹، افراد مسلح به پارلمان ارمنستان حمله کرده و «وازگن سرکیسیان»، نخست‌وزیر، رئیس پارلمان و شش مقام ارشد و قانون‌گذار دیگر را کشتند. 

«توماس دی وال»، کارشناس ارشد اندیشکده «کارنگی اروپا»، می‌گوید: یک نوع سنت ترور سیاسی در فرهنگ ارمنستان وجود دارد. 

تنش میان ایروان و مسکو

پس از یک جنگ شش هفته‌ای در سال ۲۰۲۰ که به بازپس‌گیری بخشی از قره‌باغ کوهستانی و مناطق اطراف آن از سوی جمهوری آذربایجان منجر شد، روسیه حدود ۲ هزار نیروی حافظ صلح را تحت یک آتش‌بس با میانجیگری کرملین به منطقه اعزام کرد.

«پاشینیان» نیرو‌های حافظ صلح را به ناتوانی در جلوگیری از خصومت‌های اخیر جمهوری آذربایجان متهم کرده است که می‌تواند تهدیدات ارضی جدیدی را علیه ارمنستان ایجاد کند.

کرملین نیز سعی کرده است که تقصیر را به گردن «پاشینیان» بیندازد و او را به تسریع سقوط قره‌باغ کوهستانی از طریق اذعان به حاکمیت جمهوری آذربایجان بر منطقه و آسیب رساندن به روابط ارمنستان با روسیه با در آغوش گرفتن غرب متهم کرده است. 

هنوز مشخص نیست که آیا «پاشینیان» ممکن است ارمنستان را از سازمان پیمان امنیت جمعی تحت مدیریت مسکو، گروهی متشکل از چندین کشور شوروی سابق و سایر اتحاد‌های تحت مدیریت روسیه خارج کند یا خیر.

ارمنستان همچنین میزبان یک پایگاه نظامی روسیه است و مرزبانان روس به گشت‌زنی در مرز ارمنستان با ترکیه کمک می‌کنند. 

روسیه بزرگترین شریک تجاری ارمنستان بوده و حدود یک میلیون ارمنستانی را در خود جای داده است. این افراد به شدت در برابر هرگونه تلاش «پاشینیان» برای قطع روابط با مسکو مقاومت می‌کنند.

آینده نیرو‌های حافظ صلح روسیه در قره‌باغ کوهستانی که قرار بود تا سال ۲۰۲۵ در منطقه باقی بمانند، نامشخص است.

«دیمیتری پسکوف»، سخنگوی کرملین، گفت که باید با جمهوری آذربایجان درباره ادامه حضور صلح‌بانان روسیه مذاکره شود. 

انتهای پیام/