محدودیت کشور‌ها برای صادرات غلات/ درباره تغییرات اقلیمی و تاثیر آن بر قیمت جهانی برنج

خبرگزاری میزان - هنگامی که هند در اواخر جولای صادرات برنج سفید غیر باسماتی را به منظور کنترل افزایش قیمت‌ها در داخل کشورش و اطمینان از در دسترس بودن محلی آن متوقف کرد، این کشور توضیحی آماده داشت. 

این ممنوعیت که از سوی بزرگترین صادرکننده برنج در جهان صادر می‌شود، همواره موجی از نگرانی را در بازار‌های جهانی ایجاد کرده، زیرا ده‌ها کشور، به ویژه در آسیا و جنوب صحرای آفریقا، به برنج هندی وابسته هستند.

اما هند می‌گوید که دست این کشور به دلیل قیمت‌های بین‌المللی بالا به دلیل سناریو‌های ژئوپلیتیک، طوفان‌ها و شرایط شدید آب و هوایی در سایر کشور‌های تولید کننده برنج بسته است.

ممنوعیت صادرات یک چهارم صادرات برنج این کشور را تحت تاثیر قرار داده است.

بلافاصله پس از خروج روسیه از قرارداد غلات دریای سیاه در بحبوحه ادامه جنگ اوکراین، محدودیت‌های صادراتی هند باعث ایجاد بحران غذایی گسترده‌تر شده است. 

با این حال، این ممنوعیت سوالات عمیق‌تری را ایجاد می‌کند. الگو‌های آب و هوای غیرمعمول، تنش‌های ژئوپلیتیکی و بازده پایین به دلیل عوامل مرتبط با آب و هوا به افزایش قیمت‌ها و افزایش چشم‌انداز گرسنگی منجر می‌شود. 

کشور‌هایی که در تولید مواد غذایی با مشکل روبرو شدند

موج گرمای شدید در سال ۲۰۲۲ تولید گندم هند را تحت تأثیر قرار داد؛ دهلی نو ممنوعیتی را بر صادرات اعمال کرد که دومین تولیدکننده بزرگ گندم جهان هنوز بیش از یک سال بعد آن را لغو نکرده است. این دومین سال متوالی است که هند صادرات برنج را محدود می‌کند.

به گزارش «سی‌ان‌ان»، آرژانتین، بزرگترین صادرکننده سویا و تولید کننده برتر ذرت، از بدترین خشکسالی در ۶۰ سال گذشته رنج می‌برد که به کاهش شدید صادرات منجر شده است. 

اندونزی، بزرگترین صادرکننده روغن پالم در جهان، سال گذشته در بحبوحه افزایش قیمت‌ها، صادرات خود را برای مدت کوتاهی ممنوع کرد، آن هم در زمانی که صادرات روغن آفتابگردان اوکراین نیز به دلیل جنگ مختل شده است. 

برزیل، یکی از تولیدکنندگان عمده روغن سویا، در سال‌های اخیر نیز از خشکسالی رنج برده است. در همین حال، سال ۲۰۲۱ کمترین بازده تولیدی روغن «کانولا» را در ۱۴ سال گذشته برای کانادا به ارمغان آورد. 

تلاقی شرایط آب و هوایی شدید، محدودیت‌های صادرات و شکاف‌های ژئوپلیتیکی می‌تواند امنیت غذایی کره زمین را در معرض خطر دائمی قرار دهد. 

با این حال، کارشناسان می‌گویند راه حلی وجود دارد؛ اجازه دادن به تجارت آزاد و استفاده از انواع بهتر محصولات زراعی که می‌توانند در برابر تغییرات آب و هوایی بهتر مقاومت کنند، می‌تواند به کاهش بحران‌های آینده کمک کند. 

محدودیت رو به رشد صادرات 

برنج غذای اصلی بیش از نیمی از جمعیت جهان است و سالانه بیش از ۵۰۰ میلیون تن از آن مصرف می‌شود.

هند ۴۰ درصد از صادرات جهانی برنج را به خود اختصاص داده است و دیگر بازیگران اصلی آن عبارتند از تایلند، ویتنام، پاکستان و آمریکا.

«شرلی مصطفی»، تحلیلگر بازار برنج در سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل، گفت: انواع برنج که صادرات آن از سوی هند ممنوع شده است، در ۲ سال گذشته حدود ۱۰ درصد از بازار جهانی را تشکیل داده است. 

وی می‌گوید که مقصد صادرات این برنج مناطق بسیار خاصی از جمله مالزی، عربستان، امارات، نپال و بنگلادش است. اخیراً خریداران آفریقایی از جمله کامرون، ماداگاسکار و ساحل عاج به عنوان پیشرو در خرید این نوع برنج ظاهر شده‌اند.

برای درک تقاضای برنج، آنچه هند در سال گذشته انجام داد را در نظر بگیرید. هند در سپتامبر ۲۰۲۲ سعی کرد از خرید بین‌المللی برنج سفید غیر باسماتی از طریق تعرفه برای اطمینان از عرضه کافی داخلی جلوگیری کند. اما این استراتژی شکست خورد. با وجود مالیات، صادرات این نوع برنج از هند بین سپتامبر تا مارس در مقایسه با سال قبل ۲۵ درصد رشد داشته است. 

اکنون با ممنوعیت کامل صادرات برخی از انواع برنج از سوی هند، قیمت‌های جهانی بیشتر افزایش یافته است.

بر اساس شاخص قیمت تمام برنج «فائو»، قیمت برنج در ماه جولای به بالاترین سطح خود از سپتامبر ۲۰۱۱ رسیده است. 

اما هند تنها کشوری نیست که تدابیری برای کاهش صادرات دارد. بر اساس آخرین به روز رسانی امنیت غذایی بانک جهانی در جولای ۲۰۲۳، در مجموع، ۲۰ کشور محدودیت صادراتی را بر روی کالا‌های اصلی غذایی اعمال کرده‌اند. افغانستان صادرات گندم، بنگلادش برنج و کامرون روغن نباتی و غلات را ممنوع کرده است، در حالی که کشور‌هایی مانند روسیه و اوگاندا بر برخی محصولات مانند روغن آفتابگردان، گندم، جو، ذرت و برنج مالیات بر صادرات وضع کرده‌اند. 

افزایش گرسنگی

«متین قائم»، استاد اقتصاد غذا و کشاورزی در دانشگاه «بن» آلمان، گفت: قیمت مواد غذایی اصلی مانند گندم، ذرت، برنج و دانه‌های روغنی از زمانی که همه‌گیری کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۰ زنجیره تامین جهانی را مختل کرد، افزایش یافته است.

بر اساس شاخص فائو، جنگ اوکراین اوضاع را بدتر کرد و قیمت جهانی مواد غذایی در مارس ۲۰۲۲ به اوج خود رسید. 

پیش از جنگ، روسیه و اوکراین ۳۴ درصد از صادرات جهانی گندم، ۲۷ درصد جو، ۱۷ درصد ذرت و ۵۵ درصد از روغن آفتابگردان را به خود اختصاص می‌دادند.

شمال آفریقا و خاورمیانه ۵۰ درصد از غلات خود را از روسیه و اوکراین دریافت می‌کردند.

بر اساس گزارش فائو درباره وضعیت ناامنی غذایی و تغذیه در جهان در سال ۲۰۲۳، حدود ۹.۲ درصد از جمعیت جهان، یعنی بین ۶۹۱ میلیون تا ۷۸۳ میلیون نفر، در سال ۲۰۲۲ با گرسنگی مواجه بودند که به طور قابل توجهی بیشتر از ۷.۹ درصد در سال قبل از همه‌گیری، یعنی سال ۲۰۱۹ بود.

انتهای پیام/