عضویت در سازمان همکاری شانگهای؛ حرکت کشورهای آسیایی به سمت همکاری‌های بیشتر

خبرگزاری میزان - در چند سال گذشته، سازمان همکاری شانگهای (SCO) به نقطه کانونی مهمی برای غرب آسیا تبدیل شده است و چندین کشور از این منطقه خواستار پیوستن به این سازمان بوده‌اند.

این حضور بازیگران منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، از سپتامبر گذشته به سرعت شتاب بیشتری به خود گرفت، که منعکس کننده روابط اقتصادی و تجاری رو به رشد خلیج فارس و آسیا و تاکید بر تمایل فزاینده کشور‌های منطقه برای تنوع بخشیدن به روابط خارجی خود است. 

به گزارش «اورینت اینفو»، به طور گسترده‌تر، موفقیت سازمان همکاری شانگهای نشان‌دهنده بازتعریف موازنه‌های جهانی در جهانی چندقطبی فزاینده، و همچنین افزایش و تأثیر چین و روسیه بر منطقه‌ای است که به طور سنتی منطقه نفوذ آمریکا در نظر گرفته می‌شود. 

از سازمان همکاری شانگهای چه می‌دانیم؟

سازمان همکاری شانگهای که در سال ۲۰۰۱ به عنوان جانشین «شانگهای پنج» تأسیس شد، یک سازمان سیاسی، اقتصادی و امنیتی بین دولتی اوراسیا است که توسط چین و روسیه با قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان آسیای مرکزی تأسیس شد.

در آغاز، سازمان همکاری شانگهای عمدتاً بر موضوعات مرتبط با امنیت مانند مبارزه با تروریسم، مبارزه با جدایی طلبی، افراط گرایی و قاچاق مواد مخدر متمرکز بود. 

از زمان تأسیس، سازمان همکاری شانگهای به تدریج گسترش یافته و قدرت‌های بزرگ آسیایی مانند هند و پاکستان را در بر می‌گیرد و برجستگی خود را افزایش می‌دهد و به یک پلتفرم ضروری برای همکاری در آسیا تبدیل می‌شود. 

در نتیجه، این سازمان در حال حاضر بزرگترین گروه منطقه‌ای در اوراسیا است که حدود ۴۰ درصد از جمعیت جهان و یک سوم تولید اقتصادی جهان را پوشش می‌دهد. 

امروزه، سازمان همکاری شانگهای در یک بازه زمانی نسبتاً کوتاه، مشخصات منطقه‌ای خود را گسترش داده است. 

پیوستن ایران به این سازمان

ایران پس از حفظ وضعیت ناظر از سال ۲۰۰۵، سرانجام پس از امضای یادداشت تفاهم در سال ۲۰۲۲ عضویت دائمی خود را به دست آورد، که قرار است در سال ۲۰۲۳ اجرایی شود. این یک دستاورد قابل توجه برای ایران بود. 

به همین ترتیب، کشور‌های عربی تمایل فزاینده‌ای برای تبدیل شدن به بخشی از این سازمان نشان داده‌اند. در سپتامبر ۲۰۲۲، در اجلاس سالانه سازمان همکاری شانگ‌های در سمرقند، قطر و مصر برای اولین بار به عنوان شرکای گفتگو مورد استقبال قرار گرفتند. در ماه‌های بعد، همین سمت به بحرین، عربستان، کویت و امارات نیز اعطا شد. 

مجموعه سریع درخواست‌ها از سوی کشور‌های حاشیه خلیج فارس طی ماه‌های گذشته نمادین و نشان دهنده تحکیم روابط بین خاورمیانه و جهان آسیا و به طور گسترده‌تر، تغییر در موازنه قدرت تجاری جهانی به شرق است. 

فواید پیوستن به این سازمان

از طریق این سازمان، تازه واردان احتمالاً روابط تجاری نزدیک‌تری با سایر اعضای سازمان همکاری شانگ‌های برقرار کرده و به بازار‌های جدید و پروژه‌های زیرساختی دسترسی خواهند داشت. 

در حوزه تجارت و سرمایه گذاری، مشارکت سازمان همکاری شانگهای فرصت‌های جذابی را برای سرمایه گذاری (به ویژه برای کشور‌های دارای سرمایه زیاد) ارائه می‌دهد و امکان مشارکت در اجرای پروژه‌های بلندپروازانه برای اتصال زیرساختی (مانند جاده‌ها، راه آهن، خطوط لوله نفت و مخابرات) را فراهم می‌کند. 

علاوه بر این، فناوری، هوش مصنوعی (AI)، بنادر دریایی، برق، کشاورزی و انرژی سبز نیز حوزه‌های مهم سرمایه‌گذاری مشترک در نظر گرفته می‌شوند. 

انتهای پیام/

محمد حسین چخماقی