روز جهانی بهداشت؛ ادامه مبارزه با نابرابری‌های بهداشتی در سطح جهان

خبرگزاری میزان - در سال ۱۹۴۸، کشور‌های جهان گرد هم آمدند و سازمان بهداشت جهانی را برای ارتقای سلامت، ایمن نگه داشتن جهان و خدمت به افراد آسیب پذیر تأسیس کردند تا همه، در همه جا بتوانند به بالاترین سطح سلامت و رفاه دست یابند.

به گزارش «peoplesdispatch»، بزرگداشت هفتاد و پنجمین روز جهانی بهداشت در ۷ آوریل، در میان فراخوان سازمان جهانی بهداشت برای «تعادل سلامت در مواجهه با تهدیدات بی‌سابقه»، یادآوری دیگری است از اینکه چگونه در دنیایی تیره‌تر از آنچه در زمان تأسیس سازمان جهانی بهداشت انتظار آن وجود داشت، شکل گرفت.

با افزایش نرخ فقر، نابرابری‌های بهداشت جهانی و نابرابری بین کشور‌ها در زمینه همه گیر‌ی کرونا تشدید شده است؛ به نظر نمی‌رسد که ناکامی در عبرت گرفتن از بیماری همه گیر، یا پاسخ به بحران آب و هوا، احساس فوریت را در میان جامعه بین‌المللی، به ویژه کشور‌های ثروتمند جهان، تقویت کند.

حقوق افزاد در بسیاری از زمینه‌های سلامتی همچنان سلب شده است؛ موسسات بین‌المللی همچنان به اعمال سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی محدودکننده ادامه می‌دهند، حتی در شرایطی که کشور‌های فقیرتر در جهان با بار بدهی بالایی مواجه هستند که تأثیرات فاجعه‌باری بر سیستم‌های بهداشتی آن‌ها دارد.

پارادایم پوشش همگانی سلامت (UHC)، علیرغم همه کاستی‌هایش، هنوز هم کلمه روز است؛ حتی با وجود اینکه تجاری‌سازی سلامت، تحول دیجیتال مبتنی بر بازار و مالی‌سازی را به همراه دارد.

اما این تصویر یک طرف دیگر نیز دارد؛ پیروزی‌های اخیر دولت‌های مترقی و طرفدار مردم در آمریکای لاتین باعث خوش‌بینی می‌شود؛ دولت‌های جدید در برخی از این کشورها فرصت‌های مشخصی را در اختیار افراد قرار می‌دهند تا مسیر به سمت سیاست‌هایی برگردد که سلامت و رفاه را برای همه به ارمغان می‌آورند.

آنچه باعث ایجاد این تغییرات در برخی از کشور‌ها شد جوامع و جنبش‌ها را در مبارزه برای تغییرات هر روز نگه می‌دارند. 

نیرو‌های زیربنایی مانند روابط، ارتباطات عاطفی، و به اشتراک گذاری ارزش‌ها و احساسات، محرک اصلی مبارزه برای جهانی سالم‌تر هستند.

نابرابری بهداشتی در کشور‌های جهان

یک گزارش جدید نشان می‌دهد که نزدیک به یک میلیارد نفر در کشور‌های فقیرتر جهان به دلیل شرایط اغلب تهدید کننده زندگی در مراکز بهداشتی درمانی که فاقد منبع برق قابل اعتماد هستند، درمان می‌شوند.

گزارش مشترک سازمان جهانی بهداشت، بانک جهانی و آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر با عنوان «انرژی بخشیدن به سلامت: تسریع دسترسی به برق در تأسیسات مراقبت‌های بهداشتی» در سال گذشته منتشر شده است.

مقامات بهداشتی می‌گویند دسترسی به برق در مراکز مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند بین زندگی و مرگ تفاوت ایجاد کند.

تورم و جنگ امنیت مالی میلیون‌ها نفر در منطقه اروپا را تهدید می‌کند؛ دفتر سازمان جهانی بهداشت در اروپا در دسامبر سال ۲۰۲۲ از کشور‌ها درخواست کرد تا از شوک‌های قبلی درس بگیرند و به کاستن از شکاف موجود در زمینه مراقبت‌های بهداشتی تلاش کنند.

گزارش آکسفام

بر اساس یک گزارش که در ماه‌های گذشته از سوی «آکسفام» منتشر شد، تجزیه و تحلیل بودجه نشان می‌دهد که کشور‌های ثروتمند، از جمله انگلیس، «انفجار نابرابری اقتصادی» را تشدید کرده اند.

نابرابری بین کشور‌های ثروتمند و فقیر در طول همه‌گیری ویروس کرونا بدتر شده است، بسیاری از فقیرترین کشور‌های جهان طی دو سال گذشته هزینه‌های بهداشتی خود را کاهش داده‌اند، گاهی اوقات برای بازپرداخت بدهی به طلبکاران ثروتمند.

تجزیه و تحلیل بودجه‌های ملی در ۱۶۱ کشور نشان داد که علیرغم بزرگترین وضعیت اضطراری بهداشت جهانی در یک قرن، نیمی از کشور‌های با درآمد پایین و متوسط پایین هزینه‌های بهداشتی را کاهش دادند، در حالی که تقریباً نیمی از بودجه‌های رفاهی و تقریباً سه چهارم از هزینه‌های آموزشی را نیز کاهش دادند.

آکسفام می‌گوید که تعهد سال ۲۰۲۲ به کاهش شاخص نابرابری نشان داد که کشور‌های ثروتمند، از جمله انگلیس، با نظارت بر تقاضا‌های وام دهندگان برای بازپرداخت بدهی‌های کلان، «انفجار نابرابری اقتصادی را تشدید کردند» در حالی که بیماری همه گیر کرونا در سال‌های گذشته برنامه‌های هزینه‌های سالانه را ویران کرده است.

گسترش نابرابری‌های مرتبط با سلامت در سراسر جهان 

نابرابری‌های رو به رشد بهداشتی در جهان یک بعد جغرافیایی دارد؛ مناطقی که بیشتر تحت تأثیر کاهش جمعیت و پیری قرار گرفته اند، شاهد از بین رفتن خدمات مراقبت‌های بهداشتی و کاهش کیفیت مراقبت بوده‌اند.
 

کشور‌هایی که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی آن‌ها برای فرصت‌های کاری بهتر به کشور‌های دیگر مهاجرت کرده‌اند، اکنون با کمبود بیمارستان‌ها مواجه هستند که پیامد‌های ناگواری برای واکنش آن‌ها به بحران دارد.

شواهدی از یک بیماری همه‌گیر سلامت روان به موازات کرونا وجود دارد که اثرات اجتماعی و اقتصادی طولانی مدتی نیز خواهد داشت؛ افرادی که تبعیض را تجربه کرده‌اند، اعتماد کمتری به مؤسسات دارند و کمتر احتمال دارد واکسینه شوند.

انتهای پیام/