رسول صدرعاملی: موضوع زنان بخش مهم فیلم بود/ «جنگل پرتقال» در ادامه فیلم های کوتاهم بود

خبرگزاری میزان - نشست خبری فیلم سینمایی «جنگل پرتقال» که در دومین سانس از روز دوم چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد با حضور رسول صدرعاملی تهیه کننده این فیلم سینمایی در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. آرمان خوانساریان که به دلیل بیماری در این جلسه حضور نداشت، در دقایق پایانی نشست خودش را به جلسه رساند.

رسول صدرعاملی در ابتدای این نشست گفت: با اینکه حال خوشی ندارم اما در جشنواره حضور پیدا کردم.. سازمان سینمایی تلاش می‌کند که سینماگران کار اولی در سینما حضور داشته باشند که باید آنان را درک کنیم.

وی درباره حضور بازیگران در نشست خبری عنوان کرد: دو بازیگر داشتیم که در شهرستان هستند و نتوانستند در نشست خبری حاضر شوند.

صدرعاملی درباره ایده شکل گیری این فیلم سینمایی عنوان کرد: قرار بود در فارابی استعدادها را بررسی کنیم و با توجه به سوابق و تحصیلات آنان بهترین‌ها انتخاب شوند. پارسال در همین زمان‌ها بود که فیلمنامه «جنگل پرتقال» را به من داد و فکر کردم این فیلم باید ساخته شود؛ حرف نگفته ای نبود اما جای آن در سینمای ایران خالی است.

تهیه کننده این فیلم سینمایی درباره جزییات ساخت آن عنوان کرد: چهار ماه پیش تولید این فیلم سینمایی به طول انجامید و قبل از ماجراهای ماه‌های اخیر، فیلم را در تنکابن ساختیم و دلیل انتخاب تنکابن و شهسوار به عقبه تحصیلی نویسنده برمی گردد که خودش در این شهر تحصیل کرده است.

صدرعاملی در پاسخ به این سوال که چه میزان دغدغه‌اش موضوع زنان است؟ گفت: بخش مهم فیلم بود، نگاهی که مرد به زن دارد؛ این به ما یاد می دهد که خودمان را زود قضاوت نکنیم اسیر جو و شرایط نشویم و ذهن خودمان را محترم تر بشماریم.

کار با نسل جدید فیلمساز بسیار جذاب و خوب است

این تهیه کننده سینما درباره همکاری با نسل جدید فیلمسازان تاره نفس گفت: کار با نسل جدید فیلمساز بسیار جذاب و خوب است البته خیلی هم اذیت میشوم، نزدیک شدن به آنان، درک آن ‌ها و رسیدن به برای رسیدن به نگاه متقابل، زمان می برد و تردید نکنید سینمای آینده ایران بسیار بسیار درخشان خواهد بود.

وی همچنین درباره مسئله تغییر نسل و گفت و گو با فیلمسازان جوان توضیح داد: واقعیت این است شخصا از زمانی که خودم را شناختم آنقدر در کارگردانی و تلاش خود تنها بودم که الان آنان را درک می کنم. بعضی اتفاقات در رنج سنی خاصی است که خانواده ها کمتر به آنان توجه می کنند، بخشی از موفقیت جامعه این است که نسل جدید را دریابیم. من ۲۶ سال پیش با فیلم «دختری با کفش های کتانی» هشدار خودم را دادم و باید این روند را ادامه داد.

این تهیه کننده سینما در پاسخ به این سوال که فیلم ژست روشنفکرانه دارد، گفت: این ژست روشنفکرانه نیست؛ بلکه دوران است و کسی که دوره های ادبی و هنر را گذرانده است متوجه می‌شود این روشنفکری نیست. ریاکارانه هم نیست فیلم تلاش می کند تا این گذر را به نمایش بگذارد و فکر می کنم تا اینجا هم موفق بوده است.

صدرعاملی درباره پیش بینی خود از استقبال مخاطبان نیز گفت: به نظرم فیلم مخاطبان خود را خواهد داشت.

وی همچنین در ادامه بحث توجه به جوانان سینما اظهار داشت: فقط من نیستم که به جوانان اهمیت می‌دهم و بسیاری از اهالی سینما این کار را کردند. به هر حال باید به جوانان بها داد.

اصلی ترین وظیفه در ادبیات، شعر و سینما پرداختن به ایران است

تهیه کننده فیلم «جنگل پرتقال» درباره ساخت فیلم در لوکیشن شمال نیز بیان کرد: گفت همه کسانی که در خطه تنکابن زندگی می کنند با دیدن آن حالشان خوب می شود و همه کسانی که از این سرزمین هم دور هستند باز خوشحال می شوند و وظیفه سینماست که به این امر بپردازیم. اصلی ترین وظیفه در ادبیات، شعر و سینما پرداختن به ایران است.

وی با اشاره به اینکه این فیلم نسخه نهایی نیست، بیان کرد: نسخه نهایی هنوز آماده نشده چون موسیقی آن هنوز نهایی نشده است و قرار است به زودی آماده شود. موسیقی فیلم بهتر از آن چیزی است که در نسخه نمایش شده در جشنواره دیدید.

تمام لحظه های فیلم خاطرات مختلف شخصی خودم بود

آرمان خوانساریان کارگردان فیلم «جنگل پرتقال» که از میانه نشست به جمع اهالی رسانه پیوست از کسالتی که داشت خبر داد و دلیل دیر رسیدن به نشست را این موضوع دانست.

این کارگردان جوان با بیان اینکه از بیمارستان و به احترام عزیزانی که تشریف آوردند، خودش را به نشست رسانده درباره جزئیات فیلمش توضیح داد: به نظرم بخش زیادی از هر فیلمی از تجربه های شخصی خود کارگردان می آید. تمام لحظه های فیلم خاطرات مختلف شخصی خودم بود که همه آن ها را در فیلم جمع کردم.

وی در پاسخ به این سوال که به چه دلیل به عنوان فیلم اول به سراغ داستانی رفته که به دنبال دگردیسی و تحول است؟ عنوان کرد: این فیلم در ادامه فیلم های کوتاهم بود و دنبال این بودم که قصه متفاوت تر و در شهر جدیدتری باشد و دوست داشتم در فیلم زیاد داد و فریاد وجود نداشته باشد.

او درباره پرداختن به خرده روشنفکری در فیلم بیان کرد: من آدمها را کلاسه بندی نمی کنم، شخصیت فیلم هم به واسطه رشته تحصیلی که دارد این طور فکر می کند و قصدم نبود که در نهایت این شخصیت به روشنفکری ختم شود.

درباره ساختار فیلمنامه و شباهت آن به فیلم «سعادت آباد» توضیح داد: من به عنوان فیلمساز از فیلم های دیگر تاثیر گرفتم اما فیلم من مشابه این فیلم نبود.

این کارگردان در انتها از همه عوامل فیلم قدردانی کرد که پشت فیلم ایستادند تا فیلم ساخته شود.