بی توجهی غرب به حقوق زنان/ژست‌های انسان دوستانه با اهرم فشار و تحریم

تحریم‌ها به عنوان یک ابزار ناقض حقوق بشری در سیاست خارجی مهم ترین عامل نقض حقوق زنان هستند.

خبرگزاری میزان – گذشته از بی توجهی کشورهای غربی به ویژه آمریکا به موضوع حقوق زنان در سه حوزه کشورهای خود، کشورهای متحد و کشورهای هدف جنگ افروزی خود، موضوع نقض جدی و کُشنده حقوق زنان در تحریم‌های اعمالی از سوی این کشورها مُهر ابطالی بر ادعاهای آنان مبنی بر حمایت از حقوق زنان است.

بررسی اجمالی رویکرد تحریم کشورهای غربی و نحوه تدوین و اجرای تحریم‌ها علیه کشورهای هدف از سوی آنان به خوبی نشان دهنده بی توجهی محض آنان به حقوق زنان است و حتی در یک مورد استثنایی برای زنان در این تحریم‌ها در نظر گرفته نشده است.

تاثیرات تحریم‌ها بر حقوق زنان

تحریم‌ها در چند دهه گذشته به یک ابزار در سیاست خارجی در عرصه بین المللی تبدیل شده اند و آمریکا در صدر همه کشورهای استفاده کننده از این ابزار ناقض حقوق بشری قرار دارد؛ این کشور تاکنون تحریم‌های بی شماری را به بهانه امنیت ملی خود علیه تعداد زیادی از کشورها اعمال کرده است.

تحریم‌های اقتصادی به شکل ویژه کشورهای هدف را با دشواری‌های متعدد مواجه می‌کنند و زنان، آسیب پذیرترین گروه‌ها در برابر این ابزار هستند؛ در واقع زنان نخستین هدف و نخستین قربانیان تحریم‌ها هستند.

به عنوان مثال، اعمال تحریم‌های مذکور سبب می‌شود زنان در معرض بالای خطر مرگ‌های قابل پیشگیری قرار بگیرند؛ به عنوان مثال، تحریم‌ها علیه پیونگ یانگ فقط در سال 2018 سبب مرگ حدود 4 هزار نفر در این کشور شد که عمده آنان زنان باردار بودند.

اعمال تحریم‌ها منجر به تاثیر بر عرصه اقتصاد کشورهای هدف شده و در نتیجه کوچک شدن حوزه اقتصادی، زنان مشاغل خود را به ویژه در بخش‌های زنانه اقتصاد مانند تجهیزات الکترونیکی، کالاهای کشاورزی، منسوجات و ... از دست می‌دهند.

با نگاهی به بررسی‌ها و مطالعات صورت گرفته درباره تاثرات تحریم‌ها بر حقوق زنان، می‎توان گفت که با توجه به نقش‌های چندگانه زنان در سطوح خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی، تحریم‌ها به صورت آگاهانه این قشر را هدف قرار می‌دهند.

به این معنا که کشورهای غربی عامدانه و هدفمند تحریم‌ها را به نحوی طراحی و اجرا می‌کنند که بیشترین پیامد و آسیب را متوجه زنان کند، البته باید توجه داشت که این استدلال نافی تاثیرات مخرب تحریم‌ها بر اقشار دیگر از جمله مرد ان در کشورهای هدف نیست.

به همین دلیل کشورهای غربی به عنوان اصلی ترین عاملان و مجریان تحریم‌های غیرانسانی از بحث درباره نقض حقوق زنان بر اثر تحریم‌ها ابا دارند و تاکنون حتی صحبتی در این باره نکرده و گامی در جهت تغییر مکانیسم تحریم‌ها برنداشته اند.

تاثیرات مخرب تحریم‌ها طیف گسترده ای از موضوعات را در بر می‌گیرند؛ کشورهای غربی و در راس آن‌ها آمریکا با آگاهی از این موضوع طی بیش از 4 دهه گذشته بارها حقوق زنان ایرانی را در چارچوب اعمال و اجرای تحریم‌ها نقض کردند و همزمان مدعی حمایت از حقوق زنان ایرانی بودند.

نیازهای دارویی و بهداشتی، معیشت و... در بیش از 40 سال گذشته تحت تحریم‌های غرب آسیب دیده اند.

اروپا و آمریکا برخلاف ژست‌های انسان دوستانه خود در میانه شیوع کرونا تحریم‌های موجود علیه ایران را تشدید و حتی تحریم‌های جدیدی بر این کشور اعمال کردند تا مانع دسترسی ایران به دریافت کمک‌های بشردوستانه برای مقابله با بحران شیوع کرونا شوند.

ادعاهای غرب در مورد حمایت از حقوق زنان ایرانی تا جایی تصنعی و پر تناقض است که حتی کارشناسان و اهالی سیاست و رسانه غربی را نیز به واکنش واداشته اند.

«ونسا بیلی»، روزنامه نگار انگلیسی در مورد ادعای آمریکا مبنی بر حمایت از حقوق زنان در ایران گفت: آمریکا در موضوع حقوق بشر و حقوق زنان عملکردی ریاکارانه دارد؛ وقتی آمریکا به رژیم یعث عراق تسلیحات شیمیایی برای استفاده علیه مردم ایران می‌داد، حقوق بشر و حقوق زنان ایرانی کجا بودند؟ در میانه تحریم‌های بی رحمانه آمریکا علیه ایران، حقوق زنان ایرانی کجاست؟

«آلنا دوهان»، گزارشگر ویژه درباره تاثیر منفی اقدامات قهری یکجانبه بر برخورداری از حقوق بشر، نیز گفت که تحریم‌های یکجانبه به همه به ویژه به حقوق بشر زنان آسیب می‌زند و زنان ایرانی از این قاعده مستثنی نیستند.

طنز ماجرا اینجاست که کشورهای باصطلاح حامی حقوق زنان ایرانی در میانه اعمال و تشدید تحریم‌ها علیه کشورمان در اقدامی کاملا در تناقض با ادعاهای خود اقدام به لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل کردند.

آشکار شدن هر چه بیشتر چنین تناقض‌هایی از یک سو منجر به بی اعتباری سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری بین المللی به دلیل سکوت در برابر نقض حقوق زنان ایرانی شده و از سوی دیگر ادعاهای غربی‌ها را از درجه اعتبار ساقط کرده است.

انتهای پیام/