بررسی وضعیت حقوق بشر آمریکا از سوی کمیته ناظر بر رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی

خبرگزاری میزان - کمیته ناظر بر کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی، یکی از ۹ مرجع بین‌‏المللی منبعث از معاهدات حقوق بشری است که وظیفه دارد گزارش‌‏های خود-اظهاری اقدامات ملی کشورها ذیل مفاد کنوانسیون‏‌های حقوق بشری را به صورت دوره‌‏ای بررسی کرده و طی مطابقت با اسناد موضوعه، نقدها و توصیه‏‌های خود در جهت بهبود اقدامات ملی را به نمایندگان رسمی کشورها ارائه کند.

گزارش اقدامات ملی به صورت عمومی در زمان ارائه منتشر شده و متعاقبا جلسات بررسی گزارش کشور مربوطه با کمیته ناظر نیز از طریق شبکه تلویزیونی سازمان ملل منعکس می‏‌‌شود.

18 عضو کمیته ناظر، هر دو سال یکبار برای دوره‌‏های 4 ساله از طرف کشورهای عضو کنوانسیون معرفی و بدون توجه به ظرفیت منطقه‌‏ای انتخاب می‌شوند؛ به‌علاوه، اعضای کمیته معمولا متشکل از دیپلمات‏‌ها، حقوق‏دانان یا نمایندگان جوامع اقلیت هستند.

در نشست اخیر بررسی وضعیت حقوق بشر آمریکا توسط کمیته ناظر بر کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی، که سفیر، نماینده ویژه وزارت خارجه، دستیار دادستان کل، نماینده شورای امنیت ملی، شهردار آتلانتا، دستیار ویژه وزارت دادگستری، نماینده بومیان وزارت کشور، دستیاران وزارت بهداشت، محیط زیست، آموزش و پرورش، وزارت کار و وزارت مسکن آمریکا حضور داشتند، اقدامات و عدم پایبندی دولت آمریکا به رعایت حقوق شهروندان غیرسفیدپوست خود، از طرف ناظران و فعالان حقوق بشر مورد انتقاد شدید قرار گرفت.

همچنین آمار ارائه شده مربوط به نابرابری نژادی در آمریکا و مسئله خشونت‌های مسلحانه و استفاده از سلاح گرم علیه رنگین‌پوستان و سیاهان از سوی اعضای این نشست، تاسف بار ارزیابی شده و خشونت مسلحانه به عنوان اصلی‌ترین و مهمترین گزاره در خلاصه گزارش مدیریتی دبیرخانه شورای حقوق بشر درج شد.

• بیشتر بخوانید:
•  مرگ یک شهروند آمریکایی در پی ضرب و شتم شدید از سوی پلیس آمریکا
•  مسلمانان آمریکایی ۵ برابر بیشتر در معرض آزار و اذیت پلیس قرار می‌گیرند

عمده‌ترین محور انتقادات اعضای کمیته رفع کلیه اشکال تبعیض نژادی در آمریکا به شرح ذیل است:

۱- تاخیر در ارائه گزارش و عدم وجود تعریف دقیق قانونی برای «تبعیض نژادی» توسط دولت فدرال؛
۲-فقدان ایجاد زیرساخت و تدابیر قانونی برای جلوگیری از «پرونده‌‏سازی نژادی » توسط نیروهای امنیتی، مرزبانی، فرودگاه‌‏ها و ...؛
۳- عدم وجود نهاد ملی حقوق بشری مستقل و منطبق با استانداردهای پاریس؛
۴- نگرانی از اشاعه تفکرات برتری نژاد سفید در فضای مجازی و سطح جامعه و همچنین استقبال از قانون مقابله با نفرت ‏پراکنی در بستر پاندمی کرونا ؛
۵- تاکید بر لزوم درج رخدادهای تاریخی مربوط به نژادپرستی در کتب درسی؛
۶- توجه به ایجاد سازوکارهای پیشگیری از خشونت پلیس و آمار تاسف‌آمیز مبنی بر اینکه ۳۰۰ درصد احتمال بیشتر برای تجربه رفتارهای خشونت ‏آمیز توسط پلیس وجود دارد در صورتی که فرد تعلق به یک اقلیت نژادی (سیاه‌‏پوست، لاتین ‏تبار و ...) داشته باشد؛
۷-سوال در خصوص تدابیر قانونی و اجرایی برای جلوگیری از اخراج گسترده مهاجران؛
۸- لزوم توجه به وضعیت افراد دارای بی ‏تابعیت (تخمین 200 هزار نفری در آمریکا)؛
۹- سوال در خصوص راه‌کارهای دولتی برای مقابله با الگوریتم ‏های تبعیض‏ آمیز سامانه‏ های هوش مصنوعی؛
۱۰- اقدامات دولت در پاسخ به افزایش نگران‏ کننده خشونت‏ های مسلحانه علیه اقلیت سیاه‏‌پوست؛
۱۱- سوال در خصوص اقدامات دولت فدرال برای رفع نابرابری نژادی در شاخص‌‏های سلامتی (با توجه به این‏که هم ‏اکنون در ایالات‏ متحده زنان سیاه‌‏پوست سه برابر بیشتر از زنان سفیدپوست احتمال مرگ پس از زایمان دارند و احتمال تلف شدن نوزادان سیاه‌‏پوست دو برابر از همتایان سفید خود می‏‌باشد).

شایان ذکر است این کنوانسیون با 182 عضو، از جمله مهم‌ترین و قدیمی‌ترین نهادهای معاهداتی حقوق بشر بین‌ ‌المللی است و مفاد آن به عنوان تعهدات عام‏ الشمول حقوق بین‏‌الملل محسوب می‎شود.

انتهای پیام/