حرکت کشورهای غربی در مسیر الگوی اخراج پناهجویان به کشورهای فقیرتر

خبرگزاری میزان – هر ساله هزاران نفر از شهروندان کشورهای فقیر و جنگ زده به کشورهای اروپایی مهاجرت می‌کنند اما آن چه پس از طی مخاطرات بسیار سفر، در این مقاصد عاید آن‌ها می شود، بلاتکلیفی بیشتر است.

به گزارش « qrius»، انگلیس دو ماه پس از انعقاد قرارداد مهاجرتی جنجال برانگیز موسوم به «روآندا» با کشور آفریقایی «روآندا» نخستین پرواز اخراج پناهجویان از خاک خود به شرق آفریقا را برنامه ریزی کرد.

اگرچه این پرواز و برنامه مجدد برای اجرای آن به دلیل ورود دادگاه اروپایی حقوق بشر به عنوان نهاد قضایی منطقه ای حقوق بشر در اروپا ناکام ماند، اما آن چه مشخص است این که اجرای این برنامه حتی در صورت کنار رفتن «بوریس جانسون»، نخست وزیر انگلیس از قدرت نیز در دستور کار قرار خواهد داشت.

 در واقع قرارداد «روآندا» بخشی از اقدامات موسوم به شیوه‌های بازدارندگی مهاجرت است که توسط کشورهای غربی برای جلوگیری از مهاجرت رنگین پوستان از کشورهای آمریکای لاتین، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه استفاده می‌شود.

در این روش، کشور پذیرنده پناهجویان، در ازای پولی که از طرف مقابل دریافت می‌کند، پناهجویان فقیر حاضر در خاک کشورهای طرف قرارداد را که عمدتا کشورهای ثروتمند هستند، می‌پذیرد؛ در این روش کشورهای ثروتمند مذکور قادر به دور زدن تعهدات بین المللی خود در قبال پناهجویان خواهند بود.

این روش فقط توسط انگلیس مورد استفاده قرار نگرفته است و کشورهای اروپایی دیگر نیز برنامه‌های مشابهی را با لیبی، مراکش، مصر، تونس و کشورهای غرب آفریقا مانند نیجریه دنبال کرده اند.

آن‌ها هر کدام بسته‌های کمک مالی را به کشورهای کم درآمد مربوطه در ازای میزبانی از پناهجویان اخراج شده از خاک خود را در نظر گرفته اند.

اتریش، دانمارک و بلژیک نیز ضمن استقبال از قرارداد موسوم به «روآندا»، درصدد تشویق دیگر کشورهای اروپایی برای تلاش جهت مشارکت با کشورهای خارج از قاره برای رسیدگی به پرونده پناهجویان هستند.

 پروتکل اخیر حمایت از مهاجران آمریکا و مکزیک و توافقنامه موسوم به «کشور امن سوم» آمریکا و گواتمالا نیز در همین چارچوب امضا شده اند.

• بیشتر بخوانید:
•  وضعیت بحرانی پناهجویان در اردوگاه‌های پناهجویی روآندا
• گاردین: مقام‌های انگلیسی درباره رضایت پناهجویان از انتقال به روآندا دروغ می‌گویند

استرالیا دیگر کشوری است که از همین رویکرد برای اخراج پناهجویان از سال 1992 تاکنون استفاده می‌کند.

این کشور از سال 2001 پناهجویان را با ادعای پردازش درخواست پناهجویی به جزیره «مانوس» در «گینه نو» و «نائورو» کشور جزیره ای در اقیانوس آرام که طرف قراردادش هستند، می‌فرستد.

رژیم صهیونیستی نیز قرارداد مشابهی با کشور آفریقایی اوگاندا منعقد کرده و چند هزار پناهجوی آفریقایی را سر دوراهی بازداشت در اراضی اشغالی یا اخراج به اوگاندا و روآندا قرار داده است.

در سال‌های اخیر، روآندا میزبان حدود 130 هزار پناهجو از سراسر شرق آفریقا، به ویژه از جمهوری دموکراتیک کنگو و بوروندی بوده است.

رویکرد کشورهای ثروتمند مبنی بر اخراج پناهجویان به کشورهای فقیرتر از طریق انعقاد قرارداد، از منظر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهجویان، تضعیف حقوق کسانی است که به دنبال امنیت و حقوق خود هستند.

باید توجه داشت که اخراج پناهجویان تحت چنین شرایطی بحث برانگیز است؛ زیرا نقض اصل عدم بازگرداندن در قوانین بین المللی پناهندگان محسوب می‌شود.

انتهای پیام/