مدارس بومیان و تلاش دولت کانادا برای انکار حقیقت

برگزاری میزان – مدارس شبانه‌روزی کانادا به عنوان یک سیستم آموزشی گسترده تعریف می‌شود که توسط دولت این کشور راه‌اندازی و توسط کلیساها اداره می‌شد.

این مدارس از دهه 1880 تا پایان آخرین مدرسه در سال 1996 فعالیت می‌کردند و مردم باید بدانند که این یک تلاش هدفمند توسط دولت کانادا و کلیسا برای از بین بردن تمام جنبه‌های فرهنگ بومی بود.

به گزارش «topnews.media»، پس از کشف گورهای دسته‌جمعی در کانادا در حدود یک سال پیش، در حالی که بیشتر واکنش‌ها محترمانه بوده اما برخی بلافاصله برای بی‌اعتبار کردن یافته‌ها تلاش کردند.

سیاستمداران و مقامات کانادا،  آشکارا درگیر انکار مدارس شبانه‎روزی بومیان شده‎اند؛ آنها به صراحت، وجود این مدارس یا حتی برخی از بدی‌های سیستم آن را انکار نمی‌کنند بلکه به دنبال کم اهمیت جلوه دادن یا تحریف حقایق اساسی هستند.

این سیستم برای مدت طولانی کودکان را از خانواده‌هایشان جدا می‌کرد و به آنها اجازه نمی‌داد میراث و فرهنگ خود را بشناسند یا به زبان مادری خود صحبت کنند.

• بیشتر بخوانید:
•  تاریخ مشترک آمریکا و کانادا در موضوع مدارس شبانه روزی بومیان
•  فشار سیستماتیک بر بومیان در نقاط مختلف جهان؛ از کانادا تا سوئد

کودکان در صورت زیر پا گذاشتن هر یک از قوانین این مدارس به شدت با آزار جسمی و تنبیه مواجه می‌شدند؛ مدارس آموزش ناکافی را برای کودکان فراهم می‌کردند. کودکان در این مدارس شماره‌گذاری شده و بیشتر اوقات به جای نام به آنها اعداد گفته می‌شد.

خواهر و برادر در این مدارس به ندرت اجازه داشتند با یکدیگر تعامل داشته باشند. بسیاری از دانش‌آموزان به صورت پاره‌وقت در کلاس‌ها شرکت و اغلب در مدارس کار می‌کردند. کاری که آنها انجام می‌دادند غیرارادی و همیشه بدون دستمزد بود. مدرسه آن را به عنوان آموزش عملی ارائه می‌کرد، اما در واقع مدارس برای ادامه فعالیت به کار این کودکان نیاز داشتند.

این مدارس از انواع مختلفی از آزار و اذیت کودکان استفاده می‌کردند. از آزار بدنی به عنوان تنبیه استفاده می‌شد. بازماندگان، کتک خوردن و بستن تسمه را به یاد دارند. برخی به تخت‌های خود غل و زنجیر می‌شدند و برخی دیگر به خاطر صحبت به زبان مادری‌شان سوزن‌هایی به زبانشان فرو می‌کردند.

انتهای پیام/