توطئه پیچیده علیه قوم روهینگیا

گروه‌های افراطی بودایی مذهب به شدت مخالف حضور قوم روهینگیا در میانمار هستند و مرتب به مناطق تحت سکونت این قوم حمله می‌کنند و دست به کشتار و تجاوز می‌زنند و متاسفانه این اقدام ضدحقوق بشری، مورد حمایت ارتش میانمار قرار دارد.

البته اینکه چرا ارتش از این افراطیون حمایت می‌کند، نظرات زیادی وجود دارد یکی از گمانه زنی‌ها این است که چون شرکت‌های بین‌المللی به میانمار آمده‌اند و سرمایه‌گذاری‌هایی در منطقه راخین قوم روهینگیا کرده‌اند و نیاز به زمین دارند، فشار‌هایی به مسلمانان وارد می‌کنند تا این قوم از کشور خارج شوند و زمین‌هایشان را باقی بگذارند؛ بنابراین توطئه پیچیده‌تر از آنچه در ظاهر دیده می‌شود، علیه قوم روهینگیا در میانمار در جریان است.

در آخرین وضعیتی که اخیرا، قوم روهینگیا مورد حمله و تجاوز واقع شد چیزی در حدود ۶۵۰ هزار نفر از این قوم مجبور به فرار به سمت بنگلادش شدند، اما با توجه به اینکه این کشور هم از نظر اقتصادی در موقعیت مناسبی نیست که این تعداد آواره را در شرایط مساعد، اسکان دهد، اما با توجه به اینکه نهاد‌های بین‌المللی درباره شیوع بیماری در اردوگاه آوارگان روهینگیایی و نامناسب بودن شرایط این اردوگاه‌ها در کشور بنگلادش هشدار داده‌اند، در پی این هشدار و ابراز نگرانی‌ها، این کشور نیز تصمیم گرفته است تا مناطق بیشتری را برای اسکان این آوارگان اختصاص دهد. در این راستا سازمان «مقابله با گرسنگی» نیز هشدار داده است که نه تنها تهدید وبا و دیگر بیماری‌ها بلکه خطر بسیار زیادی درباره به وجود آمدن یک فاجعه بهداشت عمومی ایجاد شده است.

البته قبل از این نیز، حدود سیصد و ۵۰ هزار نفر از میانمار بیرون رانده شده بودند که بنگلادش آن‌ها را نیز اسکان داده بود، اما با توجه به جمعیتی که اضافه شد و نیز با درنظر گرفتن اوضاع مالی که بنگلادش دارد همچنین با نظر به اینکه سازمان ملل هم گرفتاری‌هایی درباره آوارگان آفریقایی و افراد آواره‌ای که به اروپا می‌روند، دارد؛ نمی‌تواند همه هزینه‌های مورد نیاز برای اسکان این قوم در بنگلادش را نیز بطور مناسب و همه جانبه تامین کند؛ لذا با توجه به وضعیت نامناسب زندگی این قوم دربنگلادش انتظار می‌رفت، سفر اخیر پاپ به میانمار و انجام مذاکراتش با خانم آنگ سان سوچی و ژنرال‌های ارتش این کشور منجر به ایجاد راه حلی برای رفع مشکلات این قوم شود و دولت میانمار قانع شود آوارگان روهینگیا به کشورشان باز گردند، علی‌رغم اینکه صحبت‌هایی مبنی بر انجام توافقات مقدماتی در این باره می‌شود، اما با توجه به شرایط موجود، اگر توافقی هم شده باشد، اجرایی شدنش کار ساده‌ای نیست.

متاسفانه با برخورد‌هایی که ارتش و نیرو‌های راستگرای بودایی مذهب در مقابل قوم روهینگیا داشته اند، این آوارگان از ترس نمی‌توانند به میانمار برگردند، اما متاسفانه سفراخیر پاپ به کشور میانمار تأثیرات و تغییراتی مثبت در زندگی قوم روهینگیا ایجاد نکرد. ظاهراً پاپ در بنگلادش با تعدادی ازا ین افراد دیدار کرد و مشکلاتشان را ارزیابی کرد و انتظار این است که پاپ بتواند یک‌سری کمک‌های انسانی را سازماندهی کند.

در خصوص رفع مشکلات قوم روهینگیا نظراتی هم مبنی بر قدرت کشور چین در حل این بحران مطرح می‌شود که چه بسا مقامات این کشور حتی بهتر از پاپ بتوانند در حل بحران میانمار اقدام کنند آن هم از این لحاظ که ارتش میانمار به چین نزدیک است و مناسبات نزدیکی از گذشته تاکنون داشته اند و ظاهراً در سفری که وزیر خارجه چین به میانمار داشته است، در حال بررسی هستند تا راه‌حلی پیدا کنند که بخشی از این آواراگان را در مناطقی که امکان بازگشت و اسکان وجود، برگردانند.

اما آنچه بیش از هرچیز در حل بحران قوم روهینیگیا بچشم می‌خورد، انفعال مجامع جهانی و سازمان ملل متحد است که با نوعی انفعال و بی توجهی در برابر مشکلات این قوم روهینگیا برخورد می‌کنند و این موضوع ارتش و نیرو‌های رادیکال را بیشتر ترغیب کرد تا دست به کشتار این قوم بزنند.

امیدواریم با همراهی و همکاری مجامع بین المللی و همچنین دخالت کشور‌هایی که در این باره می‌توانند راه حل‌های موثری ارائه و اجرا کنند مشکلات این قوم مظلوم حل شود، زیرا از دید مسئولان کشور میانمار این موضوع تمام شده است و این قوم را بنگلادشی می‌دانند و از سوی دیگر مقامات بنگلادشی در حال رایزنی هستند تا این قوم را به میانمار بازگردانند، زیرا بنگلادش کشور بسیار فقیری است و نمی‌تواند مشکلات قوم روهینگیا را نیزحل کند.