بیانیه باشگاه پرسپولیس در اعتراض به اقدامات فدراسیون فوتبال
باشگاه پرسپولیس در بیانیهای به یک بام و دو هوا در فوتبال ایران و تبعیضهای مكرر در تصمیمگیریها به ویژه در بخش انضباطی اعتراض كرد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه ورزشی و به نقل از سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، باشگاه پرسپولیس در بیانیهای با ابراز خرسندی از توفیق جامعه فوتبال و زیر سؤال رفتن بازیهای بدون تماشاگر به یک بام و دو هوا در فوتبال ایران و تبعیضهای مكرر در تصمیمگیریها به ویژه در بخش انضباطی اعتراض كرد و خواهان برچیده شدن این رویه شد كه هر سال با شدت و جسارت بیشتری صورت میگیرد.
در این بیانیه آمده است:
در این بیانیه آمده است:
بازی با صنعت نفت آبادان از آنجا كه اتحاد جامعه فوتبال در تقبیح بازیهای بدون تماشاگر نتیجهبخش شد، خوشایند بود و همانطور كه پیش از این اعلام كردیم بدون آنكه روی سخن ما به تیم رقیب و فوتبالدوستان آبادانی باشد، اعتراض جدی ما نسبت به عملكرد فدراسیون فوتبال و بخش انضباطی آن بود كه هنوز به قوت خود باقی است چرا كه بیدلیل و غیر مسئولانه حق پرسپولیس و 40 میلیون هوادار آن پایمال شد.
برای باشگاه پرسپولیس و میلیونها هوادار آن هنوز این سؤال باقی است كه فدراسیون فوتبال و بخشهای مختلف آن از جمله كمیته انضباطی و كمیته استیناف با چه تحلیل و مجوزی به تبعیض آشكار بین تیمها دست میزنند و با توجه به اثرگذاری عمیق مسائل فوتبال در ذهن اقشار جامعه و گستردگی هواداران پرسپولیس، افكار عمومی را نسبت به رویه حاكم در بخش قضایی كشور مخدوش ساخته و حقوقی را به دلیل تصمیمهای متناقض تضییع میكنند.
اگر چه ارتباط سیستماتیک بین دستگاه قضایی كشور و مسائل قضایی جاری در فوتبال وجود ندارد و ما هم به نوبه خود توجه هواداران پرشمار باشگاه پرسپولیس را به این نكته معطوف میكنیم. غیر از این اصل عدالت باید جوهره تمامى تصمیمها در بخش انضباطى كمیتههاى فوتبال باشد اما واقعیت این است كه مردم، كارشناسان مسائل قضایی نیستند ولی با فوتبال با تمام وجودشان سر و كار دارند.
ما در باشگاه پرسپولیس به جهت عظمت هواداران آن خواهان امتیاز یا امكان فراقانونی نیستیم. ما فقط خواهان عدالت، مساوات و برابری حقوق هستیم.
فدراسیون فوتبال ایران از كمیته داوران تا كمیته انضباطی و استیناف به عملكرد خود در سالهای اخیر بنگرند و بگویند عدالت برقرار بوده و تبعیضی در كار نبوده است!
جالب است كه رئیس كمیته استیناف در تلویزیون حاضر میشود و بازی فوتبال بدون تماشاگر را زیر سؤال میبرد ولی همین سال قبل وقتی پرسپولیس در شرایط مشابهی بود اصلا شاهد چنین رویكردی نبودیم ولی در مورد تیمهای دیگر شرایط متفاوت است. اعتراض ما به این موضوع است كه چرا در موارد مشابه نگاه به پرسپولیس چنین نبود؟ چرا هر وقت قرار است علیه پرسپولیس حكم صادر شود شتابی غیر قابل توصیف را شاهدیم ولی وقتی قرار است به اعتراض ما رسیدگی كنند همه چیز به شكل عجیبی كُند پیش میرود و همین موارد برای تیمهایی دیگر وارونه انجام میشود؟!
چگونه است برای تجدید نظرخواهی پرسپولیس آن قدر دیر اقدام میشود كه دروازهبان ما از بازی محروم میماند و وقتی تیم از جام حذفی خارج میشود تازه تشكیل جلسه میدهند و میگویند محرومیت جایز نبوده است و بعد عذرخواهی نشده و خسارت وارده هم جبران نمیشود؟!
آیا با چنین اقداماتی قرار است به ما پیامی داده شود؟ مثلا این پیام كه در این فوتبال هر كاری میتوانند انجام دهند و هیچ كسی هم نیست كه بخواهد جلوی آنها را بگیرد یا اینكه این همه مورد همگی اتفاقی بودهاند؟!
آیا میشود همواره در اتفاقات مشابه این پرسپولیس و عوامل آن باشند كه با جرایم و تنبیهات سنگینتر روبرو شوند و دیگر تیمها و عوامل آنها با وجود ارتكاب مواردی شدیدتر با احكام لطیفتر روبرو شوند، چرا این رفتار به یک رویه عادی بدل شده است؟
همین سال قبل به كرات بر اشتباهات داوری و جابجایی امتیازات ناشی از آن به ضرر پرسپولیس تأكید شد اما در جبران آن چه اقدامی صورت گرفت؟ آیا غیر از این بود كه فوتبال ایران از شناسایی قهرمان واقعی لیگ و پرسپولیس هم از حق خود برای كسب جام قهرمانی محروم ماند؟ چرا بعد از این تجربه بار دیگر در همین فصل شاهد بودیم مجموع اشتباهات داوری به ضرر ما رقم خورد. چرا منوال اشتباهات داوری در تمام این سالها چنین بود؟ آیا عقل سلیم اتفاقی بودن همه این موارد را میپذیرد؟ آیا ما هم این رویه را در پیش بگیریم كه رفتارهای غلطی را در جهت منافع خود انجام بدهیم و بعد همه چیز را با یک عذرخواهی فرمالیته و خصوصی حل كنیم؟
آنچه در سالهای اخیر روی داد و هر آن بر شدتش افزوده میشود در حال تبدیل شدن به عادتی ناصواب است. تبدیل شدن رفتارهای نادرست به یک رویه قابل پذیرش بهایی سنگین برای فوتبال ایران خواهد داشت و روزی گریبان بانیان آن و تمام فوتبال را خواهد گرفت و دیگر پرسپولیس تنها قربانی نخواهد بود.
برای باشگاه پرسپولیس و میلیونها هوادار آن هنوز این سؤال باقی است كه فدراسیون فوتبال و بخشهای مختلف آن از جمله كمیته انضباطی و كمیته استیناف با چه تحلیل و مجوزی به تبعیض آشكار بین تیمها دست میزنند و با توجه به اثرگذاری عمیق مسائل فوتبال در ذهن اقشار جامعه و گستردگی هواداران پرسپولیس، افكار عمومی را نسبت به رویه حاكم در بخش قضایی كشور مخدوش ساخته و حقوقی را به دلیل تصمیمهای متناقض تضییع میكنند.
اگر چه ارتباط سیستماتیک بین دستگاه قضایی كشور و مسائل قضایی جاری در فوتبال وجود ندارد و ما هم به نوبه خود توجه هواداران پرشمار باشگاه پرسپولیس را به این نكته معطوف میكنیم. غیر از این اصل عدالت باید جوهره تمامى تصمیمها در بخش انضباطى كمیتههاى فوتبال باشد اما واقعیت این است كه مردم، كارشناسان مسائل قضایی نیستند ولی با فوتبال با تمام وجودشان سر و كار دارند.
ما در باشگاه پرسپولیس به جهت عظمت هواداران آن خواهان امتیاز یا امكان فراقانونی نیستیم. ما فقط خواهان عدالت، مساوات و برابری حقوق هستیم.
فدراسیون فوتبال ایران از كمیته داوران تا كمیته انضباطی و استیناف به عملكرد خود در سالهای اخیر بنگرند و بگویند عدالت برقرار بوده و تبعیضی در كار نبوده است!
جالب است كه رئیس كمیته استیناف در تلویزیون حاضر میشود و بازی فوتبال بدون تماشاگر را زیر سؤال میبرد ولی همین سال قبل وقتی پرسپولیس در شرایط مشابهی بود اصلا شاهد چنین رویكردی نبودیم ولی در مورد تیمهای دیگر شرایط متفاوت است. اعتراض ما به این موضوع است كه چرا در موارد مشابه نگاه به پرسپولیس چنین نبود؟ چرا هر وقت قرار است علیه پرسپولیس حكم صادر شود شتابی غیر قابل توصیف را شاهدیم ولی وقتی قرار است به اعتراض ما رسیدگی كنند همه چیز به شكل عجیبی كُند پیش میرود و همین موارد برای تیمهایی دیگر وارونه انجام میشود؟!
چگونه است برای تجدید نظرخواهی پرسپولیس آن قدر دیر اقدام میشود كه دروازهبان ما از بازی محروم میماند و وقتی تیم از جام حذفی خارج میشود تازه تشكیل جلسه میدهند و میگویند محرومیت جایز نبوده است و بعد عذرخواهی نشده و خسارت وارده هم جبران نمیشود؟!
آیا با چنین اقداماتی قرار است به ما پیامی داده شود؟ مثلا این پیام كه در این فوتبال هر كاری میتوانند انجام دهند و هیچ كسی هم نیست كه بخواهد جلوی آنها را بگیرد یا اینكه این همه مورد همگی اتفاقی بودهاند؟!
آیا میشود همواره در اتفاقات مشابه این پرسپولیس و عوامل آن باشند كه با جرایم و تنبیهات سنگینتر روبرو شوند و دیگر تیمها و عوامل آنها با وجود ارتكاب مواردی شدیدتر با احكام لطیفتر روبرو شوند، چرا این رفتار به یک رویه عادی بدل شده است؟
همین سال قبل به كرات بر اشتباهات داوری و جابجایی امتیازات ناشی از آن به ضرر پرسپولیس تأكید شد اما در جبران آن چه اقدامی صورت گرفت؟ آیا غیر از این بود كه فوتبال ایران از شناسایی قهرمان واقعی لیگ و پرسپولیس هم از حق خود برای كسب جام قهرمانی محروم ماند؟ چرا بعد از این تجربه بار دیگر در همین فصل شاهد بودیم مجموع اشتباهات داوری به ضرر ما رقم خورد. چرا منوال اشتباهات داوری در تمام این سالها چنین بود؟ آیا عقل سلیم اتفاقی بودن همه این موارد را میپذیرد؟ آیا ما هم این رویه را در پیش بگیریم كه رفتارهای غلطی را در جهت منافع خود انجام بدهیم و بعد همه چیز را با یک عذرخواهی فرمالیته و خصوصی حل كنیم؟
آنچه در سالهای اخیر روی داد و هر آن بر شدتش افزوده میشود در حال تبدیل شدن به عادتی ناصواب است. تبدیل شدن رفتارهای نادرست به یک رویه قابل پذیرش بهایی سنگین برای فوتبال ایران خواهد داشت و روزی گریبان بانیان آن و تمام فوتبال را خواهد گرفت و دیگر پرسپولیس تنها قربانی نخواهد بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *