قراردادی برای فروش ایران!

امتیازنامه رویتر، قراردادی بود که میان بارون ژولیوس دو رویتر و دولت قاجار در زمان سلطنت ناصرالدین‌شاه منعقد شد.

به موجب این امتیاز، ساختن هرگونه راه و راه‌آهن و سد از دریای مازندران تا خلیج فارس و بهره‌برداری از همه معادن ایران (به جز طلا و نقره)، ایجاد مجاری آبی و قنات و کانال‌ها برای کشتیرانی یا کشاورزی؛ ایجاد بانک و هرگونه کمپانی صنعتی در سراسر ایران؛ حق انحصار کارهای عام‌المنفعه؛ استفاده و بهره‌برداری از جنگل‌ها برای مدت 70 سال و استفاده از گمرکات ایران به مدت 25 سال در ازای پرداخت 6 میلیون لیره انگلیسی و سود 5٪ در اختیار رویتر قرار گرفت.

این قرارداد به قدری استعماری بود که موجب اعتراض همه دنیا، حتی دیپلمات‌های انگلیسی مانند لُرد کرزن شد. این امتیاز که آن را بزرگترین خیانت دلاک‌زاده‌ قزوینی و فراماسون یعنی میرزا حسن‌خان سپهسالار نخستوزیر ناصرالدین‌شاه می‌دانند، همه زندگی اقتصادی و سیاسی ایرانیان را برای مدت 70 سال در اختیار دولت انگیس قرار داد.

لذا پیش از اجرا به دلیل اعتراضات روس‌ها و اعتراضات داخلی به رهبری حاج ملاعلی‌کنی توسط ناصرالدین‌شاه باطل شد.