موفتا: "کشاورزان افغانستان" زعفران را جایگزین تریاک نمی‌دانند

به گزارش سرویس بین الملل ساخت یک زندگی مرفه در جامعه پس از جنگ افغانستان چالشی بسیار بزرگ است.
 
در افغانستان که بازارهای کشاورزی و صادرات فرآورده زراعتی با محدودیت‌هایی مواجه است، کشت و تولید تریاک از جمله منابع محدود کشاورزی است که در دسترس محلی‌ها قرار دارد.
 
موسسه موفتا نوشت: کشت و تولید تریاک در افغانستان، تجارت هروئین جهانی را تغذیه می‌کند و فروش این پدیده سودآورترین فرآورده زراعتی برای کشاورزان افغانستانی است.
 
در مقایسه با دیگر محصولات زراعتی، مانند پنبه و غله تریاک 4 برابر درآمد مالی برای کشاورزان افغانستانی دارد.
 
برای ساقط کردن تجارت مواد مخدر، دولت افغانستان و جامعه جهانی به صورت فعالانه برای جلوگیری از کشتزارهای غیرقانونی تریاک در افغانستان تلاش می‌کنند و این نهادها تلاش دارند تا زعفران را جایگزین تولید تریاک در افغانستان سازند.
 
تاکنون تلاش‌های دولت افغانستان و جامعه جهانی برای کاهش کشت و تولید تریاک در افغانستان موثر نبوده است.
 
ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که هم اکنون حدود 1500 هکتار زمین در افغانستان زعفران کشت می‌شود، در حالیکه کشت تریاک در این کشور به 183 هکتار زمین می‌رسد.
 
به این معنا که زمین‌هایی که در آن توسط کشاورزان افغانستانی تریاک کشت می‌شود 122 برابر بیشتر از زمین‌های است که در آن زعفران کشت می‌شود.
 
در ادامه این گزارش آمده است: کشت و تولید تریاک در افغانستان رو به افزایش است و بین سال 2015 و 2016 تولید تریاک در افغانستان 10 درصد و کشت این پدیده 30 درصد افزایش یافته است.
 
کنسرسیوم تحقیقاتی معشیت امن درگزارش اخیر خود اعلام کرد که در مجموع کشاورزان افغانستانی زعفران را جایگزینی برای کشت تریاک در این کشور نمی‌دانند.
 
براساس این گزارش 2 دلیل عمده وجود دارد که چرا کشاورزان افغانستانی زعفران را بهترین گزینه به جای تریاک نپذیرفته‌اند و اینکه چرا این کشاورزان به طور گسترده دست به کشت تریاک می‌زنند.
 
در قدم اول: کشت گیاه زعفران به سرمایه‌گذاری زیادی نیاز دارد و 2 سال طول می‌کشد که کشاورز بتواند به درآمد قابل قبولی دست یابد، بنابراین کشاورزان فقیر افغانستانی که سرمایه‌ای ندارند، جایگزینی برای کشت تریاک نمی‌بینند.
 
در قدم دوم: هر چند انجمن تولیدکنندگان زعفران افغانستانی لوازم تولید،‌ مانند نسیه دادن لوازم، برای تشویق کشاورزان افغانستان را در اختیار آنها قرار می‌دهد، اما تلاشی برای آگاهی کشاورزان از جایگاه زعفران افغانستان در بازارهای جهانی انجام نشده است. 
 
بشیر احمد راشیدی رئیس اتحادیه ملی پرورش‌دهندگان زعفران افغانستان می‌گوید که برای صادرات رسمی زعفران، قرارداد بسیار کمی با کشورها وجود دارد و کشاورزان از همین طریق زعفرانشان را به بازارهای بیرونی صادر می‌کنند.
 
به گفته راشیدی شماری دیگری از کشاورزان افغانستانی به صورت انفرادی زعفرانشان را به بازارهای هند، دبی و ترکیه صادر می‌کنند.
 
رئیس اتحادیه ملی پرورش‌دهندگان زعفران افغانستان می‌گوید بدون یک بازاریابی قوی، سطح تقاضای بین‌المللی و یا محلی از زعفران افغانستان کاهش خواهد یافت و کشاورزان کوچک زعفران افغانستانی را وادار خواهد ساخت که دست از کشت این گیاه بردارند.
 
به گفته راشیدی در مقابل کشاورزان افغانستانی برای کشت تریاک بسته‌های تشویقی و حمایتی قابل توجهی را از سوی معامله‌گران تریاک به دست خواهند آورد.
 
اگر دولت افغانستان می‌خواهد که زعفران را جایگزین مناسب تریاک در افغانستان سازد باید اصلاحات گسترده‌ای ازجمله افزایش آموزش‌های حرفه‌ای برای کشاورزان در مورد چگونگی رشد و کشت زعفران و بازاریابی قوی‌تر به منظور افزایش تقاضای بازارهای محلی و بین‌المللی انجام دهد.
 
تا زمانی که چنین تلاش‌های انجام نشود، کشت و تولید تریاک در افغانستان ادامه و بر بازار حکمفرما خواهد بود.
 
/