برای ماندگاری دفاع مقدس دست و دل باز نبودیم
جنگ تمام شد، 8 سال دوران دفاع مقدس به پایان رسید، اما برای ماندگاری آن 8 سال پر فروغ دست و دل باز نبودیم. خساست هم به خرج دادیم.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه سیاسی ، خودمان را محروم کردیم از نعمت هایی که می توانستیم و هنوز هم می توانیم از آن تاریخ ماندگار بهره بیشتری ببریم.
جنگ نعمت بود، اما می توانستیم آن را به یک نعمت همیشگی تبدیل کنیم. نه این که جنگ ادامه پیدا کند، نه! دوران دفاع مقدس فرهنگی داشت که می شد آن را ادامه داد.
این فرهنگ چرا نشر پیدا نکرد؟ برای این که یک سبکی جایگزین آن شد و آن فرهنگ بچه های جبهه و جنگ به کناری گذاشته شد.
یکی از دلایل آن این بود که مردم از آنچه در جبهه های جنگ می گذشت، خبر آنچنانی نداشتند، حتی پس از آن هم که جنگ پایان یافت، بی مهری ها به آن دوران درخشان بیشتر هم شد.
چرا نباید مردم در جریان قرار بگیرند؟ چرا هنگامی که به تماشای یک فیلم حنگی می نشینیم، با واقعیتهای ملموس روبهرو نشویم؟ مردم میخواهند بدانند چه اتفاقی افتاده است. میخواهند حقیقت را بدانند و واقعیت را.
ما پس از 28 سال از زمان پایان جنگ مردم را در جریان آنچه در نبرد 8 ساله گذشت، قرار ندادیم. برای این است که نسل امروز از آگاهی کمی درباره دوران دفاع مقدس، فرماندهانش و رزمندگانش برخوردار است. نمی شناسند آنها را.
شاید برخی بگویند هر واقعیت و هر حقیقتی را نمیتوان بازگو کرد. اکنون زمان مناسبی برای بیان واقعیتها نیست. نمیتوان آنها را به تصویر کشید. مردم رنجیده میشوند
اما داستان جنگ، داستان دیگری است که نیازمند بیان واقعیات است. واقعیاتی که میتواند مردم را هر چه بیشتر به عمق چگونگی مقاومت فرزندانشان آگاهتر سازد.
مردم باید بدانند که سربازانشان چگونه از آب و خاک و ناموس این وطن دفاع کردند.
باید بدانند امنیت و آرامشی که اکنون آن را احساس می کنند، به خاطر 8 سال دفاع مقدس است.
چرا از آنها دریغ میکنیم؟ چرا نمیگذاریم بفهمند آن جانفشانیها و دلاوریها را؟ چرا نیازشان را بینیاز نمیکنیم؟
28 سال از پایان آن حماسه بینظیر میگذرد، اما هنوز فیلمی در خور شأن آن جنگ نابرابر نداریم. تا دلتان بخواهد فیلمهایی ساخته میشود که...
از جنگ جهانی دوم تاکنون نزدیک به 70 سال می گذرد و همچنان میبینیم که کشورهای پیروز جنگ فیلم میسازند و مردم ما هم آن را میبینند و تحسین میکنند. آن جنگ کجا و این جنگ کجا؟!
در فیلمهایشان حتی کشته شدن بسیاری از نیروهایشان را هم به تصویر میکشند تا نشان دهند سربازانشان با چه دشواری و تلفاتی در نبرد حضور دارند و جانفشانی می کنند.
فیلم «نجات سرباز رایان» را حتماً دیده اید. همان ابتدای فیلم قتلعام سربازان آمریکایی همه را میخکوب میکند، اما دست آخر این نیروهای آلمانی هستند که شکست میخورند! و سربازان آمریکایی نجاتدهندگان نه تنها اروپا بلکه دنیا میشوند.
دفاع مقدس ما از این صحنههای دلهرهآور بسیار دارد، اما آنها را به تصویر نکشیدهایم تا جوان امروزی نتواند درک کند که چگونه از این آب و خاک وطن دفاع شده است.تنها نشانشان دادیم رزمندگان اسلام سرود پیروزیخوانان، مواضع دشمن و خاک میهن عزیز را پس گرفتهاند. ارتش بعث عراق را با سربازانی ابله و احمق نشان دادهایم که هیچ مقاومتی ندارند. فتح را بسیار آسان نشان دادهایم.
سالهاست که هفته دفاع مقدس میآید و میرود، اما دریغ از آن که در این هفته ناگفتهها و نادیدهها را بگوییم و نشان دهیم.
هشت سال دفاع مقدس ما صرفاً یک امتداد زمانی و فقط یک برههی زمانی نیست؛ گنجینهی عظیمی است که تا مدتهای طولانی ملت ما می تواند از آن بهره ببرد، آن را استخراج کند، مصرف کند و سرمایهگذاری کند.
انتهای پیام/
جنگ نعمت بود، اما می توانستیم آن را به یک نعمت همیشگی تبدیل کنیم. نه این که جنگ ادامه پیدا کند، نه! دوران دفاع مقدس فرهنگی داشت که می شد آن را ادامه داد.
این فرهنگ چرا نشر پیدا نکرد؟ برای این که یک سبکی جایگزین آن شد و آن فرهنگ بچه های جبهه و جنگ به کناری گذاشته شد.
یکی از دلایل آن این بود که مردم از آنچه در جبهه های جنگ می گذشت، خبر آنچنانی نداشتند، حتی پس از آن هم که جنگ پایان یافت، بی مهری ها به آن دوران درخشان بیشتر هم شد.
چرا نباید مردم در جریان قرار بگیرند؟ چرا هنگامی که به تماشای یک فیلم حنگی می نشینیم، با واقعیتهای ملموس روبهرو نشویم؟ مردم میخواهند بدانند چه اتفاقی افتاده است. میخواهند حقیقت را بدانند و واقعیت را.
ما پس از 28 سال از زمان پایان جنگ مردم را در جریان آنچه در نبرد 8 ساله گذشت، قرار ندادیم. برای این است که نسل امروز از آگاهی کمی درباره دوران دفاع مقدس، فرماندهانش و رزمندگانش برخوردار است. نمی شناسند آنها را.
شاید برخی بگویند هر واقعیت و هر حقیقتی را نمیتوان بازگو کرد. اکنون زمان مناسبی برای بیان واقعیتها نیست. نمیتوان آنها را به تصویر کشید. مردم رنجیده میشوند
اما داستان جنگ، داستان دیگری است که نیازمند بیان واقعیات است. واقعیاتی که میتواند مردم را هر چه بیشتر به عمق چگونگی مقاومت فرزندانشان آگاهتر سازد.
مردم باید بدانند که سربازانشان چگونه از آب و خاک و ناموس این وطن دفاع کردند.
باید بدانند امنیت و آرامشی که اکنون آن را احساس می کنند، به خاطر 8 سال دفاع مقدس است.
چرا از آنها دریغ میکنیم؟ چرا نمیگذاریم بفهمند آن جانفشانیها و دلاوریها را؟ چرا نیازشان را بینیاز نمیکنیم؟
28 سال از پایان آن حماسه بینظیر میگذرد، اما هنوز فیلمی در خور شأن آن جنگ نابرابر نداریم. تا دلتان بخواهد فیلمهایی ساخته میشود که...
از جنگ جهانی دوم تاکنون نزدیک به 70 سال می گذرد و همچنان میبینیم که کشورهای پیروز جنگ فیلم میسازند و مردم ما هم آن را میبینند و تحسین میکنند. آن جنگ کجا و این جنگ کجا؟!
در فیلمهایشان حتی کشته شدن بسیاری از نیروهایشان را هم به تصویر میکشند تا نشان دهند سربازانشان با چه دشواری و تلفاتی در نبرد حضور دارند و جانفشانی می کنند.
فیلم «نجات سرباز رایان» را حتماً دیده اید. همان ابتدای فیلم قتلعام سربازان آمریکایی همه را میخکوب میکند، اما دست آخر این نیروهای آلمانی هستند که شکست میخورند! و سربازان آمریکایی نجاتدهندگان نه تنها اروپا بلکه دنیا میشوند.
دفاع مقدس ما از این صحنههای دلهرهآور بسیار دارد، اما آنها را به تصویر نکشیدهایم تا جوان امروزی نتواند درک کند که چگونه از این آب و خاک وطن دفاع شده است.تنها نشانشان دادیم رزمندگان اسلام سرود پیروزیخوانان، مواضع دشمن و خاک میهن عزیز را پس گرفتهاند. ارتش بعث عراق را با سربازانی ابله و احمق نشان دادهایم که هیچ مقاومتی ندارند. فتح را بسیار آسان نشان دادهایم.
سالهاست که هفته دفاع مقدس میآید و میرود، اما دریغ از آن که در این هفته ناگفتهها و نادیدهها را بگوییم و نشان دهیم.
هشت سال دفاع مقدس ما صرفاً یک امتداد زمانی و فقط یک برههی زمانی نیست؛ گنجینهی عظیمی است که تا مدتهای طولانی ملت ما می تواند از آن بهره ببرد، آن را استخراج کند، مصرف کند و سرمایهگذاری کند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *