ذرهای از محبت دنیا در دل پیامبر اسلام(ص) نبود
استاد برجسته حوزه علمیه قم گفت: پیامبر(ص) نه تنها محبت دنیا را به دل خود راه نمیداد، بلکه حتی آن را از چشمان خودش دور میکرد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه سیاسی ، آیتالله محمدتقی مصباحیزدی در جلسه درس اخلاق در دفتر مقام معظم رهبری با اشاره به پیامبران الهی اظهار کرد: انسانها برای رسیدن به سعادت، باید از پیامبران الهی پیروی کنند. محبوبترین بندگان پیش خداوند کسانی هستند که از پیامبر خویش پیروی کردند، آثار او را جستجو کردند و سعی کردند که او را بیابند.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: رسول اکرم(ص) با دنیا مثل یک انسانی رفتار کرد که غذای بدمزهای را به زور میخورد. پیامبر گوشه چشمی به دنیا نداشت و حتی زیرچشمی هم به دنیا نگاه نینداخت. رسول اکرم(ص) هیچ اعتنایی به دنیا نکرد، پیامبر نسبت به دیگران در دنیا کمتر خورد و شکم خود را خالی نگه داشت.
وی افزود: جبرئیل کلید تمام خزائن دنیا را به رسول اکرم(ص) عرضه کرد و به ایشان گفت حتی اگر از تمام این نعمتهای دنیوی استفاده کنی، ذرهای از مقامات اخروی شما کم نخواهد شد، اما پیامبر(ص) این پیشنهاد را نپذیرفت و گفت که چون خداوند دنیا را دوست ندارد و آن را حقیر میشمارد، من هم دنیا را دوست ندارم.
آیتالله مصباح یزدی با اشاره به تبعات دلبستگی به دنیا گفت: اگر ما گناهی جز این نداشتیم که آن چیزی که پیامبر(ص) به آن بغض دارد، را دوست داریم و رفتارمان نسبت به دنیا برخلاف شیوه پیامبر(ص) است، همین گناه کافی بود تا ما راهمان از پیامبر(ص) جدا شود.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: رسول اکرم(ص) بسیار متواضع بود و نسبت به دنیا بی اعتنایی میکرد، ایشان روی خاک مینشست و غذای خود را میخورد، در گذشته بردگان بهگونهای مینشستند که از اربابان خود متمایز بودند، اما پیامبر(ص) به دلیل تواضع زیاد همچون بردگان مینشستند.
وی افزود: به همین دلیل اگر شخص غریبهای وارد اتاقی میشد که پیامبر(ص) در میان دیگران نشسته بود، ایشان را از دیگران تشخیص نمیداد و از حاضران میپرسید که کدام یک از شما پیامبر هستید. در علمای گذشته هم ما کسانی را دیدیم که به دلیل تواضع در مجالس به دیوار تکیه نمیدادند، آنها سعی میکردند که در نشست و برخاست خودشان ادب عبودیت را رعایت کنند.
آیتالله مصباحیزدی با اشاره به نمونههایی از تواضع رسول اکرم(ص) اظهار داشت: در گذشته افرادی بودند که کارشان وصله کردن کفش مردم بود، اما پیامبر به دلیل تواضع، خودشان کفششان را وصله میزدند، رسول اکرم(ص) حتی لباسهای پاره خودشان را به دیگران نمیدادند که آنها را وصله بزنند، بلکه خودشان به تنهایی این کار را انجام میدادند.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: یک بار یکی از همسران پیامبر(ص)، یک پرده قلمکار را به اتاق خود زد، رسول اکرم(ص) به محض دیدن آن پرده از همسرشان خواستند که آن پرده را بردارد و گفتند که با دیدن این پرده به یاد دنیا و زینتهای دنیا میافتم و من نمیخواهم که اصلاً به یاد دنیا بیافتم. در نگاه پیامبر(ص) دنیا محل اقامت و زندگی کردن نیست.
وی افزود: پیامبر(ص) نه تنها محبت دنیا را به دل خود راه نمیداد، بلکه حتی آن را از چشمان خودش دور میکرد تا اینکه خیال دنیا به دلش راه نیابد. دنیا در نگاه پیامبر(ص) تنها یک گذرگاه میان راهی بود که انسان تنها چند روز در آن قرار دارد و باید از دنیا عبور کند.
آیتالله مصباحیزدی در خصوص رسول اکرم(ص) گفت: پیامبر(ص) با شکمی خالی از دنیا رفت، اما با سلامت وارد آخرت شد، رسول اکرم(ص) در حالی از این دنیا رفت که سنگی بر روی سنگی نگذاشت، پیامبر البته مساجدی را ساخت، اما ایشان هیچ منزلی را برای خودشان در این دنیا بنا نکردند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *