چالش حقوقی خسارت عدمالنفع
خبرگزاری میزان - افراد در زندگی روزمره، در هنگام انجام کارهای مختلف و به دلایل گوناگون ممکن است خواسته یا ناخواسته خساراتی به وسایل و اموال سایرین وارد کرده و موجب ورود ضرر و زیان مالی به این افراد شوند.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش به نقل از روزنامه حمایت،افراد در زندگی روزمره، در هنگام انجام کارهای مختلف و به دلایل گوناگون ممکن است خواسته یا ناخواسته خساراتی به وسایل و اموال سایرین وارد کرده و موجب ورود ضرر و زیان مالی به این افراد شوند.
اما با این وجود ضرر و زیانی که ممکن است به افراد وارد شود همیشه به معنای تخریب کامل وسایل یا ورود آسیب به اموال آنها نیست بلکه در مواردی ممکن است این خسارات به دلایل دیگری به فرد وارد شود که یکی از این موارد، عدمالنفع است.
عدمالنفع را میتوان اینگونه تعریف کرد: فردی در حال به دست آوردن منفعتی معین بوده و همه مقدمات مورد نیاز هم برای تحقق این موضوع آماده و فراهم است. در چنین شرایطی ممکن است اتفاقی رخ دهد که مانع از این امر شده و اجازه ندهد که منافع مورد نظر، وجود پیدا کرده یا اینکه فرد، مالک این منافع شود.
به عنوان مثال، فردی که در شرکتی مشغول به فعالیت است و از این راه، کسب درآمد میکند، به دلیل توقیف غیر قانونی یا اشتباه از سوی ماموران انتظامی، ممکن است از دریافت وجوهی که به عنوان حقالزحمه از کارفرمای خود دریافت میکند، بیبهره بماند.
ضرر چیست؟
ضرر عبارت است از فوت و از بین رفتن آنچه انسان مالک و دارای آن است. خواه نفس یا مال یا جوارح باشد. در تعریفی دیگر بیان شده است که ضرر عرفاً عبارت است از نقص در چیزی از شئون انسان بعد از اینکه وجود یافته است یا مقتضای پدیدار شدن آن در زمانی نزدیک وجود دارد، بهطوری که عرف، آن را موجود میداند.
به عنوان مثال، کندن درختان میوهای که شکوفه دارند، ضرر و زیان محسوب میشود زیرا داشتن شکوفه مقتضای دادن میوه است و میوه منفعت درخت محسوب میشود.
انواع ضرر و زیان
ضرر و زیانی که به شخص وارد میشود، ممکن است مادی یا معنوی باشد. ضرر مادی شامل «از دست رفتن مال موجود یا خسارت مثبت» و «منتفی شدن منافع یا خسارت منفی که همان عدمالنفع نامیده میشود» است.
در مواقعی، عدمالنفع، ضرر محسوب میشود که در این صورت، عبارت است از بینصیب شدن از نفعی که به احتمال قریب به یقین در جریان عادی امور و اوضاع و احوال، امید دستیابی به آن وجود داشته و معقول و منطقی بوده باشد.
عدمالنفع محققالحصول
عدمالنفع محققالحصول به معنای از بین رفتن منفعتی است که اگر اقدام معینی، صورت نمیگرفت، آن منفعت به فرد زیاندیده میرسید و در حقیقت چنین اقدامی موجب شد که فرد از کسب این منفعت محروم شود.
به عنوان مثال، شخصی در خیابان در جلوی گاراژی جوی عمیقی میکند و مانع از خروج اتومبیل کرایهای میشود. بدین ترتیب این شخص مانع رسیدن منفعتی شده است که مالک اتومبیل از کار کردن به دست میآورد.
عدمالنفع محتملالحصول
عدمالنفع محتملالحصول نیز به این معنا است که اگر اقدام معینی انجام نمیشد، این احتمال وجود داشت که منفعتی عاید فرد شود. در حالی که با این اقدام، فرد از دریافت آن محروم شده است. به عنوان مثال، توزیعکننده روزنامه، روزنامهای که در آن اعلان مزایده ملکی درج شده است را به مشترک آن روزنامه نمیرساند و او در مزایده شرکت نمیکند. مشترک روزنامه پس از اطلاع از این موضوع، علیه توزیعکننده، اقامه دعوی کرده و خسارت وارده خود را از او مطالبه میکند. با این استدلال که اگر روزنامه به او رسانده میشد، او در مزایده اعلانشده شرکت و برنده میشد و از آن مبلغ به عنوان منفعت استفاده میکرد.
این فرد معتقد است که به دلیل اهمال توزیعکننده روزنامه در انجام وظایف خود، وی باید خسارات ناشی از این عدمالنفع را به مشترک روزنامه بپردازد.
البته لازم به ذکر است که شرکت در مزایده و برنده شدن شخص محرز نیست و به همین دلیل، عدمالنفع محتملالحصول است و نمیتوان آن را مطالبه کرد.
مالیت داشتن یا نداشتن عدمالنفع
پرسشی که در اینجا مطرح میشود، این است که آیا عدمالنفع مال محسوب میشود یا خیر؟ برای پاسخ به این پرسش باید ابتدا تعریفی از مال ارایه داد: مال چیزی است که ارزش اقتصادی داشته و قابل تقویم به پول باشد. به بیان دیگر مال یک مفهوم عرفی است؛ به معنای چیزی که بتواند مورد داد و ستد قرار گیرد و از نظر اقتصادی ارزش مبادله داشته باشد. برخی فقها و حقوقدانان عقیده دارند که اطلاق مال بر (عدمالنفع) صادق نیست زیرا عدمالنفع محرومیت از کسب مال است؛ نه خود مال و مال چیزی است که فعلاً موجود باشد. در بیان دیگر گفته شده است که در مورد عدمالنفع، کسی مال فعلی دیگری را از بین نبرده، بلکه اجازه نداده است که فرد مالی را که احیانا میتوانست به دست آورد، کسب کند.
قابل مطالبه بودن عدمالنفع بر اساس قاعده لاضرر
اگر عدم النفع را ضرر بدانیم، حسب قاعده لاضرر، عدمالنفع قابل مطالبه است. بدین معنا كه قانونگذار حكمی وضع نمیكند كه موجب ضرر به مردم باشد. در نتیجه هركس موجب اضرار به دیگری شود، باید آن راجبران کند. بنابراین شاید بتوان گفت، قاعده لاضرر حكم میكند كه چون عدمالنفع ضرر است در صورت وقوع آن توسط شخصی، آن شخص ضامن جبران است و زیانددیه میتواند بر اساس حكم لاضرر، به دلیل از دست رفتن منافع، مطالبه ضرر و زیان کند.
البته چنین نظری را در قوانین فعلی پذیرفته نشده و حتی فقهای شورای نگهبان نیز با چنین نظری تاکنون مخالفت کردهاند. از جمله در جریان بررسی لایحه آیین دادرسی کیفری جدید در شورای نگهبان، در حالیکه بر اساس تبصره ماده 12 لایحه تاکید شده بود که «عدم النفع قابل مطالبه است» اما فقهای شورای نگهبان، چنین مصوبهای را خلاف شرع دانسته و در نتیجه با حذف آن در اصلاحات مجلس، در نتیجه، همچنان عدم النفع در قوانین فعلی قابل مطالبه نیست.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *