این اثر معماری که در قرن ۸ هجری به عنوان خانقاه و مدرس شیخ صفی‌‏الدین اردبیلی مورد استفاده قرار داشته از نظر سبک معماری و تزئینات از پدیده‌های شگفت‌انگیز هنر ایران به شمار می‌رود. بنای بقعه به دلیل اینکه در دوره‌های مختلف مورد ساخت و ساز و مرمت قرار گرفته است به گفته کارشناسان ویترین تمام عیاری از هنر و معماری دوره‌های مختف سلسله صفوی می‌باشد.