ذوق‌زدگی سازمان هواپیمایی کشوری در اعطای امتیاز به شرکت‌های هواپیمایی خارجی

به گزارش خبرنگار اقتصادی میزان ، طبق آخرین آمارهای منتشره از سوی سازمان هواپیمایی کشوری ، شرکت های هواپیمایی خارجی سالانه 3 میلیارد دلار از بازار ایران کسب درآمد می کنند.

درآمدی که در حقیقت منجر به خروج ارز از کشور شده و این در حالیست که طبق برآوردها ، صنعت حمل و نقل هوایی ایران به سرمایه گذاری های گسترده ارزی نیاز داشته  و گفته می شود برای توسعه زیر ساخت ها و خرید هواپیمای جدید بین 30 تا 50 میلیارد دلار پول لازم دارد و بدون شک لازم است به جای زمینه سازی برای خروج ارز از صنعت هوانوردی، برنامه هایی برای سرمایه گذاری و جذب ارز در حوزه حمل و نقل هوایی انجام شود.

خروج میلیاردی ارز توسط شرکت های هواپیمایی خارجی از ایران مطلب جدیدی نیست اما آنچه مبهم مانده این است که چرا سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان نهاد حاکمیتی و ناظر بر صنعت حمل و نقل هوایی به جای ایجاد توازن در بازار ، موجب فعالیت بیش از پیش ایرلاین های خارجی در ایران شده است.

البته محمد خداکرمی معاون هوانوردی و امور بین الملل سازمان هواپیمایی کشوری پیش تر گفته بود که تمامی توافق نامه های هوانوردی بین کشورمان و سایر کشورها به گونه ای امضا می شوند که برای هر دو طرف به طور یکسان سوددهی داشته باشند ، اما با اندک نگاهی به بازار می توان دریافت که این مساله در مواردی رعایت نشده و شرکت هواپیمایی خارجی سهم بیشتری را در اختیار گرفته و در مواردی تعداد بیشتری پرواز به ایران انجام می دهند.

اما این ماجرا همچنان ادامه دارد و در تازه ترین مورد دو شرکت هواپیمایی لوفتهانزا آلمان و اتریش اعلام کردند که قصد دارند پروازهای خود را به ایران افزایش داده و با هواپیمای بزرگتر به کشورمان پرواز کنند.

بدون شک افزایش پروازهای این شرکت ها به ایران نیز با موافقت سازمان هواپیمایی کشوری بوده و با استناد به گفته معاون هوانوردی و امور بین الملل سازمان هواپیمایی کشوری در ازای آن شرکت های هواپیمایی ایرانی هم قادر می شوند تا پروازهای بیشتری به آلمان و اتریش برقرار کنند ، اما سوال اینجاست که آیا توانایی ایرلاین های ایرانی نیز در برقراری فرکانس های پروازی مشابه در نظر گرفته شده است؟

برای مثال شرکت هواپیمایی لوفت هانزا اعلام کرده که قصد دارد در پروازهای فرانکفورت به تهران از هواپیمای بدنه وسیع بویینک 747 استفاده کند و در واقع با این کار می تواند مسافر بیشتری را در این مسیر جابجا و این در حالیست که هیچکدام از هواپیماهای 747 مشغول به خدمت در ایرلاین های ایرانی ، نمی توانند وارد آسمان اروپا شوند و با توجه به زمان بر بودن خرید این هواپیما و همچنین هزینه خرید هر فروند آن که بیش از 330 میلیون دلار است نمی توان انتظار داشت بلافاصله ایرلاین های ایرانی نیز این هواپیما را خریداری کرده و به طور مثال در پرواز تهران به فرانکفورت از آن استفاده کنند و باید اضافه کرد که در حال حاضر بیش از 270 فروند هواپیما در شرکت آلمانی لوفت هانزا فعال هستند که 32 فروند از آن ها نیز از نوع بویینگ 747 می باشند.

از طرفی شرکت آستریا (هواپیمایی اتریش) نیز قصد دارد از مارس 2016 در روزانه دوبار از اتریش به تهران پرواز کند و یک فروند هواپیمای بدنه باریک ایرباس 320 را نیز برای این منظور در نظر گرفته است اما بازهم باید توجه داشت که این شرکت 80 فروند هواپیمای فعال در ناوگان خود دارد و ایرباس های 320 آن مجاز به پرواز به ایران هستند اما هواپیمایی ایران ایر که پروازهای تهران – وین را انجام می دهد از ایرباس های 320 که فعلا در اختیار دارد نمی تواند در این مسیر استفاده کند چراکه ورود این ایرباس ها به اروپا ممنوع اعلام شده است.

نکته دیگری که باید در مورد افزایش فرکانس های پروازی ایرلاین های خارجی به آن اشاره شود این است که اگر یک طرف از شرکت های هواپیمایی نتواند مانند طرف دیگر سرویس دهی کند و محدودیت داشته باشد ، طرف اول باید امتیازهای ویژه ای همچون صندلی ارزان ، خدمات فرودگاهی و سایر سرویس های ویژه را برای یکسان شدن بهره وری طرفین در اختیار طرف دیگر قرار دهد ، مساله ای که به گفته یک منبع آگاه هم اکنون رعایت نشده و باعث شده سود آوری طرف های خارجی از ایرانی بیشتر شود.

البته این افزایش فرکانس های پروازی که توسط شرکت های هواپیمایی لوفتهانزا و اتریش اعلام شده در شرایطی است که همچنان هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران با مشکلات بسیاری همچون عدم دریافت سوخت و قطعات مورد نیاز هواپیما در اروپا مواجه است و تاکنون در چند مورد هواپیمای این شرکت به خاطر یک قطعه ساده در فرودگاه اروپایی زمینگیر شده و قطعه مورد نیاز از ایران برای آن ارسال گردیده است و این در حالیست که بر اساس قوانین بین المللی هوانوردی ، سوخت و قطعات مورد نیاز هواپیماهای مسافربری در کشورهای دیگر باید تامین شود.

مشخص نیست در شرایطی که هیچ تخفیفی به شرکت های هواپیمایی ایران در آسمان اروپا داده نشده ، چطور سازمان هواپیمایی کشوری اجازه افزایش فعالیت شرکت هایی همچون لوفتهانزا و اتریش را در ایران به آن ها داده است.

از طرفی شنیده شده که قرار است برخی پروازهای هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران به مقاصد اروپایی با شرکتی دیگر به اشتراک گذاشته شود ، مساله ای که می تواند زمینه ساز ایجاد مشکلاتی برای هواپیمایی حامل پرچم کشور باشد ، چراکه از طرفی گفته می شود باید برای این شرکت هواپیمای جدید خریداری شود و از برخی شنیده ها از به اشتراک گذاری پروازهای این شرکت ، با ایرلاینی دیگر حکایت دارند.

لازم به ذکر است در تمام دنیا ، اولویت پروازهای بین المللی با هواپیمایی حامل پرچم بوده و با توجه به اینکه ایران ایر به عنوان هواپیمایی حامل پرچم جمهوری اسلامی ایران شناخته می شود نباید پروازهای مهم بین المللی آن به شرکت دیگری منتقل شود.

البته دکتر آخوندی وزیر راه و شهرسازی در پاسخ به سوال خبرنگار میزان در مورد به اشتراک گذاشتن پروازهای اروپایی ایران ایر با شرکت دیگر و تناقض آن با خرید هواپیما برای هواپیمایی ایران ایر تاکید کرد که این مساله به هیچ وجه در دستور کار نیست.