انقلاب آموزشی زنان "افغانستانی" در راه است؟

اندیشکده بروکینگز چندی پیش در گزارشی پیشرفت‌های عرصه آموزش و پرورش دختران را از سال 2001 تاکنون و افزایش تعداد دانش‌آموزان دختر را در افغانستان یک پیروزی دانست.

پایگاه اینترنتی شبکه تلویزیونی سی.ان.ان در گزارشی نوشت: دانشگاه کابل با همیاری برنامه توسعه سازمان ملل(undp) و کمک‌های مالی کره جنوبی، نخستین برنامه کارشناسی ارشد خود را در رشته مطالعات زنان آغاز کرده است.

با راه اندازی این برنامه زمینه آموزش دادخواهان آینده برای تساوی جنسیتی، تحقیق در مورد جنسیت، خشونت علیه زنان و گروه‌های محروم و آگاهی در مورد مسئولیت‌های اجتماعی زنان و مردان فراهم خواهد شد.

سی.ان.ان نوشت: این طرح، همان چیزی است که زنان افغانستانی سال‌ها به دلیل جنگ و سرکوب‌گری‌های گروه طالبان از آن محروم بودند.

این برنامه جدید دانشگاه کابل، فرصتی را برای تحصیل دختران افغانستانی فراهم کرده است.

«فریبا نادری» یک فعال حقوق زنان که کمک زیادی به اجرایی شدن این طرح کرده، گفت: زنان افغانستان سختی‌های زیادی را در زندگی خود تجربه کردند و فرصت‌های زیادی را به دلیل داشتن فرزند از دست داده‌اند.

وی افزود: این برنامه فرصت‌های زیادی را برای زنان افغانستانی فراهم خواهد کرد.

سی.ان.ان نوشت: 28 دانشجو (18 زن و 10 مرد) تاکنون در رشته مطالعات زنان در دانشگاه کابل ثبت‌نام کرده‌اند که مدت تحصیل این دوره 2 سال است.

این گزارش می‌افزاید: هدف اصلی برنامه توسعه سازمان ملل از اجرایی کردن این طرح آن است که سکویی برای مدافعان برابری جنسیتی باشد تا در مورد جنسیت و خشونت علیه زنان تحقیق کنند و نیز آگاهی‌ها را در مورد مسئولیت‌های اجتماعی زنان و مردان بالا ببرند.

این گزارش با اشاره به اینکه "پارک گئون هی" رئیس جمهور کره جنوبی از این برنامه حمایت مالی کرده، می‌افزاید: رشته مطالعات زنان در واقع اطلاعاتی را در خصوص حقوق اساسی زنان افغانستانی و نیز نقشی که آنها می‌توانند در کاهش فقر، حل و فصل مسائل و نیز شرکت در جریانات سیاسی داشته باشند، در اختیار دانشجویان قرار می‌دهد.

سی.ان.ان به نقل از "فریده مومند" وزیر آموزش عالی افغانستان نوشت: دانشگاه‌های کشور می‌توانند این برنامه را سرلوحه کار خود قرار داده و در آینده نزدیک آنرا اجرا کنند.

این گزارش با اشاره به اینکه زمانی مدرسه رفتن دختران افغانستانی امری مضحک و نامعقول محسوب می‌شد، نوشت: در گذشته طالبان قوانین سرسختانه‌ای را به منظور کاهش نقش زنان در جامعه وضع کرده بود.

زنان افغانستانی در دوره‌ای که طالبان قدرت را در دست داشت از حق مدرسه رفتن و داشتن شغل محروم بودند و تنها در صورت همراهی یک مرد و آن‌هم با پوشش برقع، حق بیرون رفتن از خانه را داشتند.

سی.ان.ان نوشت: بنیاد «تامسون رویترز» طی گزارشی در سال 2011 اعلام کرد که  خشونت، وضعیت ناگوار بهداشت، سلامت و فقر کشنده افغانستان را به خطرناک‌ترین کشور جهان برای زنان ساخته است.

وضعیت زنان افغانستانی طی سال‌های اخیر بهبود چندانی نیافته است چنانچه بر اساس گزارش سازمان ملل تلفات زنان در سال 2014 نسبت به سال 2013 رشد 21 درصدی داشته است.

این گزارش می‌افزاید: در حالیکه دختران افغانستانی در دوره طالبان از حق مدرسه رفتن محروم بودند، «یوساید» اعلام کرده که در حال حاضر 2.5  دانش‌آموز دختر در مدارس به تحصیل مشغول هستند.

این در حالی است که تعداد دانش‌آموزان دختر در مقاطع متوسطه بین 7 هزار و 800 تا 123 هزار تخمین زده می‌شود.

سی.ان.ان با اشاره به اینکه تغییرات مثبتی به خصوص در کابل ایجاد شده و بسیاری از دختران افغانستانی با کامپیوتر سر کلاس درس می‌روند، نوشت: اما هنوز دختران زیادی هستند که با مشکلات زیادی در زمینه تحصیل روبرو هستند.

بنابراین گزارش، تعدادی از دختران افغانستانی نیاز به حمایت دارند و خانواده‌های بسیاری را باید متقاعد ساخت که اجازه دهند فرزندانشان به مدرسه بروند.

در انتهای این گزارش آمده است: امید است این طرح جدید داشنگاه کابل الهام‌بخش اقدامات دیگر در سراسر افغانستان باشد و موجب کاهش وابستگی افغانستان به کارشناسان خارجی شود و به تداوم روند ظهور تصمیم گیرندگان زن، رهبران جنبش‌های جامعه مدنی و خبرنگاران کمک نماید.

/انتهای پیام/

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.