اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی و واقعیتی که دیر گفته شد/ آب پاکی شکوه‌فر روی دست وزارت ورزش

- از همان زمان که وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد فدراسیون‌های ورزشی باید با اساسنامه جدیدی که تدوین شده فعالیت کنند چالش‌های زیادی پیرامون این اساسنامه شکل گرفت. کارشناسان حقوق ورزشی بر این باور بودند که اساسنامه جدید فدراسیون‌ها با مشکلات زیادی روبرو است و نباید روی اجرای آن تاکید شود؛ اما وزارت ورزرش و جوانان اصرار داشت که فدراسیون‌ها باید اساسنامه جدید را به فدراسیون‌های جهانی ارسال کنند و هر طور شده تاییدیه آن را از این فدراسیون‌ها دریافت کنند.

 

حدود ۳ ماه پیش بود که حمید سجادی به موضوع اساسنامه فدراسیون‌ها و به خصوص اساسنامه فدراسیون ژیمناستیک واکنش نشان داد. وی گفت: خودمان برای ۵۱ فدراسیون اساسنامه داریم که جدید است و به قول امروزی‌ها بازنگری شده است. ما برای تمام فدراسیون‌ها یک اساسنامه تیپ و کامل داریم که تأیید شورای نگهبان را دارد. فدراسیون ژیمناستیک هم می‌گوید تقصیری نداریم، زیرا روزی کمیته المپیک به من گفت برای خودت اساسنامه بنویس. این کار را انجام دادم و طبق همین اساسنامه کار می‌کنم. ما هم می‌گوییم کمیته ملی المپیک گفته و این کار عالی است. اما برای کل فدراسیون‌ها یک اساسنامه داریم و درباره‌اش با فدراسیون جهانی ژیمناستیک صحبت کنید.

 

در حالی وزیر ورزش و جوانان از اساسنامه جدید فدراسیون‌ها دفاع کرده بود که صحبت‌های چند روز گذشته بنیامین شکوه‌فر، معاون امور مجلس، حقوقی و امور استان‌های وزارت ورزش و جوانان مبنی بر اینکه در اساسنامه جدید فدراسیون‌ها مباحث حقوقی مورد توجه قرار نگرفته و قرار است این اساسنامه بار دیگر مورد بازنگری قرار بگیرد نشان داد که وزارت ورزش خیلی دیر متوجه ایرادات اساسنامه جدید فدراسیون‌ها شده است. این درحالیست که انتخابات چندین فدراسیون طبق اساسنامه جدید برگزار شده و  با توجه به این مسئله مشخص نیست تکلیف این فدراسیون‌ها  چه می‌شود. ضمن اینکه هنوز این ابهام وجود دارد در شرایطی که اساسنامه جدید به تایید فدراسیون‌های جهانی نرسیده وزارت ورزش چگونه اقدام به برگزاری انتخابات فدراسیون‌ها طبق این اساسنامه کرده است.

 

سید محمدرسول باختر، کارشناس حقوق ورزشی در گفت‌وگویی که چندی پیش با میزان داشت در خصوص اساسنامه جدید فدراسیون‌ها عنوان کرده بود: اینکه اساسنامه‌ای بنویسیم که بتواند ایرادات را کمتر کند حرکت خوبی است؛ اما نوشتن یک اساسنامه واحد برای همه فدراسیون‌ها کاری نشدنی است. هر فدراسیونی ماهیت و شرایط خودش را دارد. مگر می شود مثلا فدراسیون دوچرخه‌سواری با فدراسیون شطرنج یک اساسنامه واحد داشته باشند؟

وزارت ورزش تصور می‌کرد که اجرایی شدن اساسنامه جدید فدراسیون‌ها بدون هیچ پیامدی انجام می‌شود؛ اما چالشی که پیرامون اساسنامه فدراسیون دوچرخه‌سواری به وجود آمد باعث شد وزارت ورزش از مواضع خود عقب‌نشینی کند. اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری با حق رای وزارت ورزش در انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری ایران مخالفت کرده است. از طرفی به جز این مسئله، این اتحادیه حدود ۲۰ ایراد دیگر از اساسنامه جدیدی که برای فدراسیون دوچرخه‌سواری در نظر گرفته عنوان کرده است.

حالا می‌توان اصرار فدراسیون ژیمناستیک را به قانونی بودن اساسنامه‌ای که سال ۹۵ و پس از تهدید این فدراسیون به تعلیق تدوین شده بود را درک کرد. هر چه اینچه درگاهی، رئیس وقت این فدراسیون عنوان می‌کرد که فدراسیون جهانی ژیمناستیک حاضر به تغییر اساسنامه فدراسیون ژیمناستیک ایران و اضافه کرده حق رای وزارت ورزش در انتخابات این فدراسیون نمی‌شود وزارت ورزش قانع نمی‌شد؛ اما اتفاقات اخیر نشان داد موضوع اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی موضوعی بسیار مهم است و نمی‌توان خیلی راحت اقدام به تغییر آن کرد.

جالب اینجاست که همین حالا تعدادی از فدراسیون‌های ورزشی با علم به اینکه فدراسیون‌های جهانی، اساسنامه جدید را تایید نمی‌کنند از ارسال این اساسنامه برای تایید خودداری کرده‌اند. حال باید دید وزارت ورزش تا چه حد می‌تواند نسبت به رفع ایرادات اساسنامه فدراسیون‌ها اقدام کند؛ اما سوال اینجاست که چه لزومی به تدوین و اجرای یک اساسنامه واحد برای همه فدراسیون‌ها است؟