تاریخ استفاده از زور علیه بومیان و معترضان توسط پلیس کانادا

- هنگامی که خودرو‌های زرهی پلیس کانادا در ۶ فوریه ۲۰۲۰ وارد قلمرو تسلیم نشده و واگذار نشده یک قبیله بومی شدند، یکی از سران قبیله آن‌ها را به عنوان ارتش مهاجم توصیف کرد؛ افسران با تجهیزات تاکتیکی و کاملا مسلح وارد شدند.

به گزارش پایگاه «مانیتوز»، این سبک ورود و لباس پوشیدن برای نیرو‌های پلیس در سراسر کانادا پس از ۱۱ سپتامبر به طور فزاینده‌ای رایج شده است؛ چرا جوامع بومی هنگام مواجهه با نیرو‌های پلیس نظامی شده کانادا با زور نامتناسب مواجه می‌شوند؟

تاریخچه پلیس سواره سلطنتی کانادا (RCMP) با تکرار مکرر اعمال نیرو در طول دوره استعمار کانادا آغاز می‌شود؛ پلیس سواره شمال غرب (NWMP) در سال ۱۸۷۳ به عنوان یک نیروی پلیس پان-کانادایی تأسیس شد.

گزارش نهایی تحقیق ملی درباره زنان و دختران بومی گم شده و کشته شده اشاره می‌کند که NWMP وظایف نظامی، پلیس و قضایی را با هم ترکیب می‌کرد.

سارا کارتر، مورخ، می گوید زمانی که مهاجران اروپایی شروع به پراکندگی در کانادا کردند، مردم بومی به‌عنوان یک تهدید مشخص برای اموال و جان این مهاجران سفیدپوست شناخته شدند؛ این امر باعث شد NWMP یک سیستم گذرنامه غیرقانونی را به اجرا بگذارد که همه مردم بومی را ملزم می‌کرد قبل از خروج از مناطقشان، مجوز دریافت کنند.

با این حال، بسیاری از مردم برای کار و کسب درآمد نیاز به دسترسی به شهر‌های محلی داشتند؛ مجازات هر فرد بومی که در یک شهر محلی بدون مجوز معتبر دیده می‌شد، بازداشت بود.

زنان بومی که بدون گذرنامه پیدا می‌شدند، در معرض خطر آورده شدن به پادگان NWMP بودند، جایی که در معرض خطر آسیب فیزیکی و خشونت قرار می‌گرفتند.

رفتار غیرانسانی با بومیان فراتر از این موضوع بود؛ به زنان بومی به عنوان کالای جنسی نگاه می‌شد و مهارت‌های مادری آن‌ها توسط اعضای جامعه مهاجران زیر سوال می‌رفت؛ این فضا باعث شد که رفتار نادرست پلیس نادیده گرفته شود.

پلیس سواره شمال غرب کانادا حتی این زنان را قاچاق می‌کرد و رفتاری شرم آور با آن‌ها داشت.

در ادامه برخی از افراد برجسته به انتقاد از این وضعیت و رفتار غیر انسانی با زنان بومی پرداختند.

NWMP مسئول بررسی اقدامات خود بود و به همین دلیل، اتهامات سوء رفتار معمولاً رد می‌شد.

بومیان کانادا دائما از اقدامات افسران پلیس کانادا رنج می‌بردند.

وقتی پس از ۱۱ سپتامبر میزان نامتناسب بودن زور علیه بومیان را در نظر می‌گیریم، باید دو موضوع را در نظر بگیریم؛ اولین مورد یک تبعیض عمیق و سیستماتیک علیه افراد بومی است؛ دوم، نظامی کردن نیرو‌های پلیس در سراسر کاناداست.

همچنین در جبهه اعتراضات، مدافعان سرزمین‌های بومیان هنگام درخواست حاکمیت خود بر املاکشان با زور و خشونت نامتناسبی روبرو می‌شوند.