پشت پرده حمله موشکی به بندر لاذقیه

- حمید خوش‌آیند کارشناس مسائل بین‌الملل - رژیم صهیونیستی شامگاه سه‌شنبه طی تجاوزی آشکار بندر لاذقیه را مورد حمله موشکی خود قرار داد. بنا بر اعلام وزارت دفاع سوریه این حمله منجر به خسارات مادی ازجمله تخریب بنای یک بیمارستان، چندین ساختمان مسکونی و تجاری شده است.

حمله موشکی به بندر لاذقیه، دومین حمله رژیم صهیونیستی به این منطقه در کمتر از یک ماه به شمار می‌رود. پیش‌ازاین و در ۱۶ آذرماه نیز رژیم صهیونیستی پس از سه سال، این بندر را مورد حمله موشکی قرار داده بود (حمله سال ۲۰۱۸ به شهر و نه بندر لاذقیه بود که به بروز تنش میان تل‌آویو و مسکو منجر شد).

مقامات صهیونیستی پس از حمله ۱۶ آذر مدعی شده بودند که بر اثر آن «۷۵درصد از جنگ‌افزار‌های ارسالی ایران به سوریه و حزب‌الله منهدم شده است». البته این ادعای صهیونیست‌ها نیز همانند بسیاری از ادعا‌های قبلی که انبار‌های متروکه را بمباران کرده و در سطح عملیات روانی و رسانه‌ای از آن دستاوردسازی می‌کردند، توهمی بیش نبود.

لاذقیه یکی از بنادر تجاری مهم سوریه است که در شمال شرق این کشور قرار دارد که در کنار طرطوس از مناطق اصلی علوی‌نشین و وفادار به دولت به‌حساب می‌آید. بندر لاذقیه که کانال اصلی ورود کالا‌های اساسی به این کشور محسوب می‌شود، برای دو متحد اصلی دمشق یعنی روسیه و ایران حائز اهمیت راهبردی است.

در پی حمایت روسیه از سوریه در سال‌های اخیر، دمشق یک پایگاه هوایی در حمیمیم واقع در جنوب شرقی لاذقیه را به‌طور دائمی به روسیه واگذار کرده است. این پایگاه از نظر دسترسی به آب‌های گرم مدیترانه برای مسکو بسیار باارزش است.

برای جمهوری اسلامی نیز با توجه به مذاکراتی که در خصوص واگذاری مدیریت بندر لاذقیه به ایران مطرح است، یک نقطه راهبردی است، چراکه می‌تواند مسیر ارتباطی کشورمان با شمال آفریقا، جنوب اروپا و بخش بزرگی از غرب آسیا را کوتاه‌تر کند و منافع سرشار اقتصادی برای ایران داشته باشد.

لاذقیه با توجه به اهمیت ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی که از آن برخوردار است، یکی از قطعات مهم پازل چشم‌انداز پیشرفت و منافع مشترک در منطقه است. جمهوری اسلامی با حضور در این بندر و دسترسی به آب‌های مدیترانه، به‌راحتی می‌تواند نفت و گاز خود را به اروپا صادر کند.

حمله اخیر رژیم صهیونیستی به بندر لاذقیه عمدتاً واکنشی برای جلوگیری از واگذاری مدیریت این بندر به ایران است. درواقع رژیم صهیونیستی که از خرابکاری و اقدامات تروریستی و ناتوانی از حمله نظامی ناامید شده، به اقدامات مخرب ضد اهداف و چشم‌انداز‌های اقتصادی ایران در سطح منطقه روی آورده است.