ماجرای مرگ غیرنظامیان و کشتار ۲۰ ساله پنتاگون

– در ماه‌های اخیر گزارش‌هایی از کشتار وحشتناک غیرنظامیان توسط ارتش آمریکا منتشر شده است که دوگانه اشتباه یا مشی آگاهانه را به ذهن می‌آورد.

 

به گزارش پایگاه «سالن»، مقام‌های آمریکایی تلاش دارند دیگران این ادعا را که پنتاگون با دقت در حفاظت از جان غیرنظامیان در کشور‌های در حال جنگ با آن‎ها، تلاش می‌کند، باور کنند.

 

باور ادعای «انسانی شدن» جنگ‌های آمریکا، با استناد ارتش آمریکا به استفاده از فناوری‌های پیشرفته کنترل از راه دور و نیز فاصله‌های فیزیکی و روانی، تسهیل شده است.

 

چنین ادعا‌هایی قطعا برای خبرنگاران حاضر در محل حادثه، خنده دار و مضحک به نظر می‌رسد.

 

به عنوان مثال «آناند گوپال» در گزارش ماه سپتامبر خود برای «نیویورکر»، کشتار وحشیانه و سیستماتیک ساکنان روستایی افغانستان توسط نیروی هوایی آمریکا را به خوبی تشریح کرده است.

 

مدیر مسئول «تام دیسپچ»، نوشت «در طول ۲۰ سال گذشته، آمریکا بیش از ۹۳ هزار و ۳۰۰ حمله هوایی در افغانستان، عراق، لیبی، پاکستان، سومالی، سوریه و یمن انجام داده است؛ بر اساس ارقامی که اخیرا توسط Airwars، گروه نظارت بر حملات هوایی مستقر در انگلیس، منتشر شد، بین ۲۲ هزار و ۶۷۹ تا ۴۸ هزار و ۳۰۸ غیرنظامی بر اثر این حملات کشته شده‎اند؛ طبق آمار پروژه هزینه‌های جنگ دانشگاه براون، تعداد کل غیرنظامیانی که در اثر خشونت مستقیم در جنگ‌های آمریکا از ۱۱ سپتامبر جان خود را از دست داده‌اند به رقم ۳۶۴ تا ۳۸۷ هزار نفر می‌رسد.»

 

این مرگ‌ها نتایج کاملاً قابل پیش‌بینی سیاست دولت‌های آمریکا بودند؛ در واقع، شواهدی مبنی بر تلفات گسترده غیرنظامیان بلافاصله پس از آغاز «جنگ علیه تروریسم» در ۲ دهه پیش آشکار شد؛ افشاگری در این باره نخست توسط «ویکی لیکس» آغاز شد و افشای با اسناد بیشتر ادامه یافت.

 

البته افشاگران در مورد الگو‌های جنایت‌های جنگی آمریکا نیز در امان نماندند.

 

«جولیان آسانژ» از موسسان «ویکی لیکس»، در زندانی در انگلیس برای عدم استرداد به آمریکا می‌جنگد؛ جایی که شانس محاکمه عادلانه وی تقریبا صفر است.

 

«چلسی منینگ»، تحلیلگر اطلاعاتی سابق ارتش آمریکا، هفت سال را در یک زندان نظامی گذراند.

 

«دانیل هیل»، تحلیلگر سابق نیروی هوایی آمریکا که اثرات مرگبار جنگ پهپاد‌های آمریکایی را فاش کرد، در حال گذراندن حکم ۴۵ ماه حبس خود است.

 

با در نظر داشتن این واقعیت‌ها و بیش از هزار و ۳۰۰ سند محرمانه بود که «نیویورک تایمز»، افشاگری بزرگ خود را با عنوان «سوابق پنهان پنتاگون، الگو‌های شکست در حملات مرگبار هوایی را نشان می‌دهد»، انجام داده و به ارزیابی حملات هوایی آمریکا در عراق، سوریه و افغانستان پرداخت.

 

براساس گزارش مذکور، «از سال ۲۰۱۴ جنگ هوایی آمریکا، با اطلاعاتی عمیقا ناقص و عجولانه و شتابزده انجام شد؛ این هدف گیری‌های بی دقت، کشته شدن هزاران غیرنظامی را به دنبال داشت که بسیاری از آن‌ها کودک هستند.»

چیزی که نباید در میان کلمات پررنگ مانند «شکست» و «هدف‌گیری نادقیق» گم شود، این است که عملاً هیچ‌کدام غیرقابل پیش‌بینی نبود و کشتار‌های به وجود آمده ناشی از سیاست‌هایی است که اولویت بسیار پایینی به پیشگیری از مرگ غیرنظامیان می‌دهد.

 

این سیاست به موازات بودجه‌ای که به نظامی گری بی وقفه آمریکا دامن می‌زند، در دولت «جو بایدن» نیز ادامه دارد.

 

در واقع، هزینه‌های نظامی سالانه آمریکا حدود یک تریلیون دلار است و تلاش برای مهار این روند رو به رشد به بن بست خورده است؛ به طور کلی، هزینه‌های نظامی حدود نیمی از کل مخارج اختیاری دولت فدرال را تشکیل می‌دهد.

 

در حالی که دو حزب عمده «کپیتال هیل» اختلاف‌های عمده‌ای در مورد مسائل داخلی دارند، در زمینه بودجه نظامی به طرز مرگباری نظراتشان مشترک و نزدیک به هم است.

 

بودجه‌های رو به رشد نظامی گری آمریکا، پیامی روشن به پیمانکاران پنتاگون می‌فرستد که در جشن سودجویانه جنگ‌ها غوطه ور و منتظر خوراک جدید هستند؛ زیرا از سوئیت‌های اداری شیشه‌ای آن‌ها تا مکان‌هایی که بمب‌ها می‌ریزند، راه زیادی است.