نگرانی رژیم صهیونیستی از نزدیکی روسیه به ایران
استراژیست‌های رژیم صهیونیستی از نزدیکی روسیه به ایران نیز به شدت احساس خطر می‌کند. پیوستگی منافع روسیه به ایران باعث خواهد شد روسیه در مسائل منطقه‌ای به نوعی اشتراک منافع با ایران دست یابد و از طرف دیگر، رژیم صهیونیستی از ظرفیت‌های جهانی اجماع‌سازی علیه اهداف منطقه‌ای ایران به خصوص در شورای امنیت سازمان ملل متحد بازبماند.
- با ترسیم نمودار تحول نگرش روسیۀ پساشوروی به ایران، جابه جایی‌هایی با شدت نوسان گسترده قابل مشاهده است که در یک سوی آن، ایران به مثابه «متحدی مطمئن و قابل اتکا در منطقه و جهان» و «متحدی در برابر دشمان مشترک» و در سوی دیگر به عنوان «تهدید جنوبی و به منزله ابزاری برای تنظیم روابط با غرب» مورد شناسایی قرار گرفته است.
یکی از جلوه‌های عملی این نوسان، در ارائه دو رای متفاوت و مهم در شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال ایران مشاهده می‌شود، مخالفت و وتوی قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸ و موافقت و رای به قطعنامه ضد ایرانی ۱۹۲۹ در ۹ ژوئن ۲۰۱۰ است.
«ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه» عنوان کتابی به قلم محمد شاد است که وی در این اثر کوشیده است تصویری منطبق با واقعیت، از نحوه سیاستگذاری خارجی روسیه در مقابل ایران و عناصر دخیل در شکل‌گیری این سیاست‌ها ارائه دهد. در نظر دارد هر روز برشی از این کتاب را با خوانندگان خود به اشتراک بگذارد.
نگرانی رژیم صهیونیستی از نزدیکی روسیه به ایران
استراژیست‌های رژیم صهیونیستی از نزدیکی روسیه به ایران نیز به شدت احساس خطر می‌کند. پیوستگی منافع روسیه به ایران باعث خواهد شد روسیه در مسائل منطقه‌ای به نوعی اشتراک منافع با ایران دست یابد و از طرف دیگر، رژیم صهیونیستی از ظرفیت‌های جهانی اجماع‌سازی علیه اهداف منطقه‌ای ایران به خصوص در شورای امنیت سازمان ملل متحد بازبماند.
استراژیست‌های رژیم صهیونیستی از نزدیکی روسیه به ایران نیز به شدت احساس خطر می‌کند. پیوستگی منافع روسیه به ایران باعث خواهد شد روسیه در مسائل منطقه‌ای به نوعی اشتراک منافع با ایران دست یابد و از طرف دیگر، رژیم صهیونیستی از ظرفیت‌های جهانی اجماع‌سازی علیه اهداف منطقه‌ای ایران به خصوص در شورای امنیت سازمان ملل متحد بازبماند.
شاید مهم‌ترین تهدید فوری نزدیکی روسیه به ایران، تغییر موازنه راهبردی نظامی این رژیم در مقابله با ایران و نیرو‌های نیابتی آن در منطقه از جمله حرب‌الله لبنان است.
مؤسسه ضدتروریسم هرتزلیا در گزارشی راهبردی خود در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۵ این‌گونه تحلیل می‌کند که اتحاد ایران، روسیه، سوریه، عراق و حزب‌الله، هم منافع استراتژیک اسرائیل را با خطر می‌اندازد و نفوذ این کشور را در منطقه تحت تاثیر قرار می‌دهد و هم منافع استراتژیک اسرایل را با خطر مواجه می‌کند.
به گفته نویسنده گزارش، روابط سران اسرائیل با روسیه و مذاکرات مختلف آشکار و پنهان مقامات سیاسی و امنیتی دو طرف چندان برای اسرائیل رضایت‌بخش نبوده و نتوانسته است پاسخگوی نگرانی‌ها این کشور در این خصوص باشد.
از نظر این رژیم، ایران و روسیه همکاری مشترکی را در جهت افزایش نفوذ و تغییر نقشه ژئوپلتیکی جهان آغاز کرده‌اند. ژنرال باکوف آمیدور، مسئول دپارتمان روسیه در سرویس اطلاعات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی موسوم به آمان رکن اطلاعات ستاد کل نیرو‌های دفاعی رژیم صهیونیستی، مشاور امنیت ملی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی ور ئیس وقت شورای امنیت ملی این رژیم، در خصوص این مسئله گفته است «ایران و روسیه در حال بهره‌برداری از ضعف رهبری آمریکا در جهان در حال گذار هستند.
در این شرایط، آن‌ها تلاش دارند با همکاری‌های مشترک، نفوذ و تسلط خودشان را در سطح جهانی یا حداقل در منطقه هلال خصیب (که کشور‌های عراق، کویت، سوریه، لبنان، اردن، قبرس و مصر را در برمی‌گیرد) گسترش دهند... روسیه و ایران به اتحاد و تقسیم کار مشخصی رسیده‌اند.
روسیه توانایی‌های قابل توجه سیاسی بین‌المللی و قابلیت‌های پیشرفته نظامی خود را که به طور عمده شامل سیستم‌های دفاعی هوایی مدرن، اطلاعات پنهان و نیرو‌های هوایی است_ به این معادله می‌رساند و متقابلاً ایران منابع مالی ودانش ضروری مربوط به تسخیر این سرزمین و حزب‌الله نیروی مبارزه مسلحانه و میدانی را فراهم می‌آوردند.
اسرائیل باید هماهنگی بیشتری با روسیه پیدا کند و نباید از روسیه سوال کند که «آیا در صورت نیاز می‌توانم عملیات هوایی انجام دهم؟» بلکه باید این مسئله را به عنوان واقیعتی قطعی به روسیه بگوید. اسرائیل باید خطوط قرمز خود را به وضوح ترسیم کند و نباید نگرانی اجرایی کردن آن‌ها در تعامل با روس‌ها باشد.»
آمیدرور بر این نظر است که بحران سوریه اتحاد دوفاکتوری روسیه و ایران را به همگان نمایان ساخت. از نظر وی، ممکن است به زودی تغییرات واقعی، آرایش منطقه را به طور برگشت‌ناپذیری تغییر دهد؛ مشارکت منطقه‌ای مسکو موجب تغییر احتمالی در تعادل قدرت در زمین شود؛ و اسرائیل بیش از هر زمان دیگری تلاش خود را برای جلوگیری از دستیابی حزب‌الله به تسلیحاتی که می‌تواند تغییر دهنده قواعد بازی باشد. معطوف سازد.
آموس یادلین، رئیس پیشین اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی می‌گوید «جنگ در سوریه خطری جدی برای اسرائیل است، حتی بزرگ‌تر از تهدید هسته‌ای ایران؛ و موفقیت‌های نظامی محور حامیان سوریه ایران و حزب‌الله لبنان برگشته است» از نگاه رژیم صهیونیستی، مداخله روسیه در سوریه به سبب تقویت محور شیعی شده است؛ بدین معنی که نه تنها جایگاه ایران و دولت بشار اسد تقویت شده، بلکه افزایش توان رزمی حزب‌الله و دستیابی احتمالی آن‌ها به برخی تسلیحات پیشرفته را نیز به دنبال داشته است که به طور کلی به ضرر منافع رژیم صهیونیستی است.
از نظر تحلیلگران صهیونیستی، اساس نزدیک شدن روسیه به ایران باعث تقویت جریان شیعی شده است و این امر با منافع اسرائیل انطباق ندارد.
برخی اندیشکده‌های صهیونیستی بر این باورند که روسیه و ایران پیوند‌های گسترده‌تری دارند. مؤسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی با انتشار گزارش راهبردی با عنوان «آیا روسیه و ایران دست به دست یکدیگر خواهند داد؟» به قلم افریم کام این گونه بیان می‌دارد «روابط روسیه و ایران از سال ۲۰۱۲ سیر صعودی یافته است.
برای اسرائیل، تعمیق روابط این دو کشور پیامد‌های منفی دارد. روسیه مایل است سلاح‌های با کیفیت بالا را به ایران بفروشد، و بعضی از آن‌ها ممکن است به حزب الله برسد. علاوه بر این، هر دو کشور در تلاش‌اند که نفوذ آمریکا در منطقه را تضعیف کنند. انتظار می‌رود ایران موضع منطقه‌ای خود را تقویت، و کمک‌هایی از روسیه در فناوری هسته‌ای دریافت کند»
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *