منفعت اقتصادی "آیلان ها " برای " آلمان ها "

-حدود یک ماه پیش «وین‌فرید کرچمان» رئیس ایالت بادن ‌وورتمبرگ در این مورد به روزنامه آلمانی «فرانکفورترآلگماینه» گفت:

«یک خانواده مهاجر با 2 دختر جوان شنبه شب در حالی از خواب بیدار شدند که آپارتمان محل سکونت آنها در ایالت براندن ‌بورگ به آتش کشیده شده بود. شواهد حاکی از آن است که افرادی روزنامه ‌ای را آتش زده و آن را به درون خانه این افراد پرتاب کرده بودند.»

اعتراضات مردمی به حضور پناهجویان در کشور آلمان

اما چه اتفاقی برای دولت و ملت آلمان افتاد که امروز در موضوع پناهجویی همزبان شده اند و به دفاع از حقوق پناهجویان مشغول شده اند ؟!

پشت پرده ی این تغییر ناگهانی چیست؟!

مدتی قبل که اتفاقا مقارن با تغییر موضع آلمان در باره پناهجویان، مخصوصا پناهجویان سوری نیز هست عکسی در فضای مجازی منتشر شد که عواطف بشردوستانه ی کل مردم دنیا را تحریک نمود. این عکس همان عکس آیلان، کودک غرق شده ی کردی در سواحل مدیترانه بود که از دوربین عکاس ترک، خانم "نیلوفر دمیر" به دید جهانیان رسید.

اما سوال مطروحه این است که چه خصوصیتی در عکس آیلان وجود داشت که این گونه شاخص شد؟ آیا تا به حال به تصاویر تاثیر گذار دیگری که از جنگ سوریه و نابسامانی داخلی آن منتشر شده است دقت کرده اید...

درد و رنج صاحبان این عکس ها اگر بیشتر از آیلان بیچاره نباشد کمتر از آن هم نبوده است. لذا این سوال به ذهن می رسد که در پشت پرده ی انتشار وسیع عکس خاص و متاثر کننده ی آیلان چه چیزی نهفته است؟

اظهارات دولتمردان آلمانی و حمایت های بی سابقه ی مردم آلمان از پناهجویان و سیاست های پناهجو پذیری در این کشور و پذیرش قشر خاصی از پناهجویان در کشور آلمان تا حدودی پرده از علت این تغییر موضع بر میدارد.

وضعیت اقتصادی امروز آلمان و درصد جمعیت مسن و نسبت آن با نیروی کار و همچنین نرخ رشد جمعیت در این کشور، نشان دهنده ی آن است که تن دادن به رعایت حقوق بشر و التزام به کنوانسیون ژنو دلیل استقبال از پناهجویان نیست، بلکه در ذهن سیاست مداران آلمانی سودای افزایش جمعیت جوان و نیروی کار برای تولید و رشد اقتصادی کشورشان است.

این وضعیت نشان می دهد تصمیم این کشور در پذیرش مهاجران بیشتر از آنکه ناشی از حس مسئولیت پذیری باشد، ناشی از مصلحت اندیشی اقتصادی است.

به گزارش شبکه خبری یورونیوز:

آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان روز دوشنبه اعلام کرد شش میلیارد یورو برای پذیرش و جذب مهاجران اختصاص خواهد داد. صدر اعظم آلمان در این باره گفت این پدیده ای که ما شاهد آن هستیم کشور را هم درگیر خواهد کرد هم تغییر خواهد داد که البته ما مایلم که این تغییر مثبت باشد و فکر می کنیم در رسیدن به این هدف نیز موفق خواهیم بود.

اما آن سوی این استقبال های گرم، پلاکاردهایی خوش آمد گویی که برای مهاجران سوری به اهتزاز در آمده بود و به اصطلاح سخاوتمندی آلمان، مصلحت اندیشی اقتصادی آلمان قرار دارد. زیرا آلمان، به عنوان اقتصاد نخست اروپا که میزان بیکاری در آن بسیار پایین یعنی 6.4 درصد جمعیت فعال آن است و با توجه جمعیتش که در حال پیر شدن است تا چند سال آینده به این مهاجرت ها نیاز دارد. محافل صنعتی و کارخانه ای آلمان بی صبرانه منتظر ورود این مهاجران به بازار کار هستند.

خبرگزاری فرانسه در تحلیل خود می نویسد:

«در حالیکه روزانه هزاران پناهجو وارد آلمان می شوند، محافل اقتصادی این کشور تلاش دارند هرچه زودتر زمینه ورود سریع این پناهجویان را به بازار کار در این کشور فراهم کنند. برآوردها نشان می دهند که کمبود نیروی کار در آلمان در سال‌های آینده به یکی از معضلات جدی در این کشور بدل خواهد شد.»

که البته ظاهرا تمهیدات مسئولین در کشور آلمان در حال سرو سامان دادن به سرنوشت و آینده کشورشان است. تا جایی به راحتی پناهجویان سوری در شغل های فنی و تخصصی از هتل داری گرفته تا تکنیسین در هر زمینه ای از آن ها استفاده می شود.

این مسئله آزار دهنده است که مظلومیت آیلان از کوبانی و آیلان های دیگر از هر ملیتی، به سادگی دست آویز منفعت طلبی های غرب شود. خون پامال شده ی این کودکان زیر گام های سیاست های دو گانه ی غرب عین نقض حقوق بشر است. و بیشتر از آن اینکه ژست حقوق بشری هم بگیرند و خودشان را در حالی که سوار بر موج هستند، مدافع حقوق بشر نیز بدانند...

/انتهای پیام/