حجت‌الاسلام صدیقی : صهیونیست‌ها دشمن اسلام و بشریت هستند

- حجت الاسلام والمسلمین صدیقی رد سخنان خطبه گونه امروز؛ جمعه ۱۶ مهر ۱۴۰۰ به مسائل مختلفی همچون؛ فرا رسیدن ماه ربیع الاول پرداخت.

متن کامل سخنرانی خطیب موقت نماز جمعه تهران به شرح زیر است:

السَّلامُ عَلَیکَ یا بَقِیَّةَ اللَّه، مَولایَ، سَیِّدی، یَابنَ الحَسَن، روحی فِداک، عَجَّلَ اللهُ فَرَجَک، مَولانا اَغِثنا

أعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجیم

بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحِیمِ، رَبِّ اشرَح لِی صَدرِی، وَیَسِّر لِی أَمری، وَاحلُل عُقدَةً مِن لِسَانِی، یَفقَهُوا قَولِی

اَلحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین و الصَّلاةُ عَلی سَیِّد الأنبِیاءِ وَ المُرسَلِین حَبیبِ اِلهِ العالَمینَ اَبِی القاسِم مُحَمَّد وَ آلهِ المَعصومین وَ لا سیَّما مَولانا بَقیةِ اللهِ فِی العالَمین اَرواحُنا فِداه وَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَاللَّعنُ عَلی اَعدائِهِم اَجمَعین

حلول ماه ربیع المولود را به حضور مبارک صاحب عالم، صاحب دل ها، دلبر صاحب دلان، مولا امام عصر، روحی فداه، نایب آن بزرگوار رهبر عزیزمان، همه ارباب معرفت، صاحبان علم و اندیشه و امت به پاخواسته ایران، تهنیت و تبریک عرض می‌کنم.

ابتدا باید هم خدا را شکر کنم و هم از مردم پاک نهاد و پاک سرشت ایران و منطقه، پیروان آل عصمت و طهارت سپاسگزار باشم و برای آن‌ها دعا کنم که دو ماه تمام پرچم‌های عزای حسینی برافراشته بود و بر هر کوی و برزن نام و یاد امام حسین علیه السلام، توجه به پیام‌های سالارشهیدان، دریافت درس‌ها و آموزه‌های شهدای کربلا به وفور بحمدالله به صورت فرهنگ مستمر جریان پیدا کرد و مردم خانه و کعبه دل را با اشک‌های زلال که از عمق جان بر می‌خواست، شستشو دادند. ما هم مفتخر بودیم با این دل‌های پاک منکسر حسینی همراه باشیم.

خدای متعال کرَم کرد با این وضعیت کرونایی، جمع کثیری با رعایت پروتکل‌ها در اربعین امام حسین علیه السلام با کاروان‌های عاشق حسینی، پای پیاده از نجف تا کربلا سیر الی الله داشتند، عارف و سالک و عاشق بودند، تعداد زیادی از مردم عزیز ایران هم همراه آنان بودند. امیدوارم آن‌هایی که نتوانستند و خود را جامانده دیدند، برای سال دیگر موانع رفع شود و بتوانند پیش قراول در پرواز و معراج حسینی نام خود را بار دیگر ثبت کنند.

ماه عزا گذشت، حال، ماه ربیع است، بهار است، فصل نویی است، ماه میلاد رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم است، ماه هجرت است، ماه آغاز تحول جدید در ظهور و بروز اقتدار توحیدی برای نبی مکرم اسلام است. بر حسب نقل برخی از منابع معتبر، در شب اول ربیع المولود نبی مکرم اسلام با عنایت و مأموریت الهی، مکه را ترک گفت و از خطر جدی تروریست‌های خون آشام مشرک که از چهل قبیله، چهل جوان درس آموخته با شمشیر‌های تیز، قساوت یادگرفته، آماده بودند بدن نازنین پیامبر اعظم، خورشید هدایت بشریت تا قیامت، نگین پیامبران، حافظ همه ادیان الهی را قطعه قطعه کنند، خدا جان پیغمبرش را حفظ کرد و هم فضیلتی را در چنین شبی برای مولای ما سید اوصیاء اولین و آخرین، ابوالائمه، اخُ الرّسول، زَوجُ البَتول، اَبوالحَسن وَ الحُسَین، اَبوالزّینَبین اَبوالاَئمه الأطهار، مولا امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه الصلوة و السلام برای چندمین بار خودش را سپر جان پیامبر قرارداد کما این که قبلا نیز هم خود این آمادگی را داشت هم پدرش جناب ابوطالب پیامبر را مثل جان حفاظت می‌کرد، در شعب ابی‌طالب جای پیغمبر را تغییر می‌داد، علی را در بستر پیغمبر می‌خواباند و علی هم مباهات و افتخار می‌کرد که سپر جان پیغمبر است که اگر دشمن در اول شب بستر پیغمبر را شناسایی کرده و اگر حمله و تهاجمی صورت گیرد، امیرالمؤمنین کشته شود و جان پیغمبر سالم بماند؛ لذا این لیلة المبیت امیرالمؤمنین نه اول و نه آخرینش بود.

قبلاً هم امیرالمؤمنین سپر بود، حصن بود، دژی بود که در این حصن و در این دژ پیامبر حفاظت شد و در لیلة المبیت خدای متعال برای آن سند صادر کرد «وَ مِن النّاسِ مَن یَشری نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَئوفٌ بِالعِبادِ» در شأن نزول این آیه کریمه همه مفسرین امامیه و برخی از مفسرین عامه و اهل سنت آورده اند که امیرالمؤمنین برای صیانت از جان پیغمبر آن شب در بستر آن حضرت آرمید تا مهاجمین به پیغمبر دست نیابند. امیرالمؤمنین پوشش بود تا آن‌ها فکر کنند پیغمبر در آنجا استراحت می‌کند، ایشان را تعقیب نکنند، بعد هم که حمله می‌کنند، امیرالمؤمنین کشته شود، ولی پیغمبر سالم بماند. علی علیه السلام این ایثار و عشق را به قله رساند و ما هم اگر امروز شهید سلیمانی داریم، شهید حججی داریم، شهدای هشت سال دفاع مقدس که تشنه شهادت بودند و از امام با همه وجود التماس می‌کردند که دعا کند شهید شوند، این‌ها در این مکتب لیلة المبیت از امیرالمؤمنین علیه السلام درس آموختند.

ولی نکته‌ای که در ایثار و نثار جان امیرالمؤمنین از قرآن می‌آموزیم این است که حضرت علی در این معامله با بهشت معامله نکرده است، برای نجات از جهنم این کار را نکرده است، بلکه عاشق بود، می‌خواست معشوقش راضی باشد، این رضای خدا بود که عشق علی و جان علی بود، همه وجود علی ذوب در ذات احدیت بود «وَ مِن النّاسِ مَن یَشری نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللَّهِ» شهدای کربلا، شاگردان علی بودند، حبیب بن مظاهر از اصحاب سرّ امیرالمؤمنین بود، یک نفر از این‌ها به خاطر رسیدن به حورالعین و قصر‌های بهشتی جان خود را فدای ابی عبدالله نکردند، همه عاشق بودند و همه لذت، مقصد و عشقشان این بود که قربانی شوند و خدا قربانی شدن آن‌ها را بر امام حسین قبول کند؛ این همت بالاست.
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود

از آنچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است «یَشری نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللَّهِ».

اما هجرت، خود یک منزل است، یک منزلت است، یک جریان است، یک مکتب است، یک آموزه است، هجرت حرکت است، جهش است، تحول است، هجرت انقلاب است، تداوم حرکت حق است و پیامبر خدا اولین مهاجر است. در پایان نبوت و ختم انبیاء اولین نقطه جهشی که برای جهان بشریت پیش آمد، در هجرت از مکه، محیط خفقان، محیط سخت، محیط ظلمانی، محیط شرارت و نا امن، زمینه‌ای بوجود آمد که پیامبر اکرم به محیطی برود که از آنجا فریاد خود را به عالمیان برساند.

این هجرت، بعد برای امیرالمؤمنین پیش آمد که با آن شرایط خاصی که بعد از پیغمبر، نور ایمان در بین مردم خاموش شده بود، از دختر پیغمبر دفاع نکردند، از خانه وحی دفاع نکردند، از ولایت علی حمایت نکردند و بعد از سه خلیفه، خلافت ظاهری برای امیرالمؤمنین پیش آمد، مدینه را برای نشر حقایق و معارف حقیقی مناسب ندیدند و به کوفه تشریف بردند. بعد، هجرت حضرت اباعبدالله الحسین، نقطه عطف است که از مدینه به مکه و از مکه به کربلا آمدند و سفره هدایت بشری را با خون خود گسترده کرد. همه دل‌ها با این خون تغذیه شدند و اسلام با این خون حیات گرفت و باقی ماند. بعد هم هجرت حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه والثّنا بود که هجرت‌های قبلی را تکمیل کرد.

هجرت حضرت امام از ترکیه به نجف، از نجف به فرانسه و از فرانسه به ایران، یادآور هجرت نبوی بود که از دوران فشار و خفقان عبور کرد و در یک محیط آزاد توانست صدای عدالت، امنیت، امانت، رهایی و آزادی بشریت را فریاد بکشد و انقلاب ما استمرار هجرت نبی اکرم و هجرت‌های بعد از آن بود.

این نکته را به برادران عزیزم و خواهران بزرگوارم عرضه می‌دارم که «افضَلُ الهِجرة الهِجرَةُ مِنَ السّوء» است برای ما هم خدای متعال میدان داده است، ما هم باید از استکبار نفس، از حسد درون، از حرص، کینه توزی، تنگ نظری و از گناهان هجرت کنیم اگر هجرت نکنیم، ولو پاک باشیم، آب وقتی راکد است ولو زلال هم باشد، زمان که بر آن بگذرد بو می‌گیرد رنگ آن هم غیر قابل قبول می‌شود. اما آب وقتی جریان دارد، حرکت و سیر می‌کند، هم خودش تمیز می‌ماند و هم تشنگان را سیراب می‌کند. شما بزرگواران و همه ما بیایید آب جاری باشیم، چشمه جوشان باشیم، ایستا نباشیم، متوقف نباشیم، همیشه انقلاب داشته باشیم، همیشه در مسیر تحول باشیم.

امام ما تحول گرا بود، یعنی مهاجر دائمی بود، همیشه در حال هجرت بود «مَن ساوى یَوماهُ فَهُوَ مَغبونٌ» کسی که دو روزش یکسان باشد، کلاه سرش رفته، در معامله عمر گرفتارغبن شده، گوهری را از دست داده و چیزی در مقابل آن گوهر به دست نیاورده است و کسی که امروزش بدتر از دیروزش باشد او گرفتار لعنت الهی است، معلون است؛ به خدا پناه ببریم از اینکه مغبون، یا خدای نخواسته ملعون باشیم. هرروز یک علم جدید، یک عبادت جدید، یک خدمت جدید، یک صلح جدید، ایجاد نشاط جدید داشته باشیم. در خانواده، فامیل و اجتماع، جلوه هجرت نبوی باشیم.

اخلاق پیغمبر، خود قله هجرت است و باید خودمان را به آنجا برسانیم. «وَ اِنَّکَ لَعَلَی‌ٰ خُلُقٍ عَظیم» بالاترین معجزه پیغمبر قرآن کریم است، اما اخلاق پیغمبر «کانَ خُلقُهُ القُرآن» عینیت قرآن است، پیامبر اکرم با اخلاق خود اعجاز کرد و دل‌ها را شکار کرد و راه را برای هدایت نسل‌ها تا ظهور امام زمان و قیامت هموار کرد. این چشمه اخلاق پیغمبر است که می‌جوشد، غبار حجاب را برطرف می‌کند، دل را عرشی می‌کند، دل را الهی می‌کند، سیم دل‌ها را به هم وصل می‌کند و شعارش «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»، مؤمنین با هم برادرند. ماه ربیع، ماه وحدت است، ماه اتحاد است.

در قدم اول اتحاد، خانواده‌ها باید منسجم باشند «وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً» فلسفه ازدواج را قرآن کریم جوشش چشمه عشق می‌داند. این عشق باعث می‌شود جوان ازدواج کند و این عشق باید پایدار باشد و مقطعی نباشد «وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً» اگر بخواهیم جامعه ما وحدت داشته باشد، باید اعضای خانواده با هم بجوشند، از هم جدا نشوند و دل‌های آن‌ها قابل انفکاک نباشد. بعد مسئله وحدت محله است، وحدت شهر است، وحدت کشور است، وحدت منطقه است و وحدت امت اسلامی است. وحدت معنایش این نیست که ما از مواضع اصولی و اعتقادات حقه خود نسبت به امامت ائمه اثنی عشر و وصایت بلافصل امیرالمؤمنین، عدول کنیم بلکه وحدت به این معناست که ما آنانی که قرآن را قبول دارند، با ما به سوی یک قبله نماز می‌خوانند، با ما دشمن مشترک دارند، برادران مسلمان خود می‌دانیم.

صهیونیست‌ها دشمن اسلام هستند، دشمن بشریت هستند. استکبار جهانی دشمن بشریت است نه تنها با ادیان الهی سر سازش ندارد، استعمارگر و مستکبر است می‌خواهد همه را زیر پایش له کند، کسی را در مقام رشد نمی‌تواند تحمل کند، استقلال ملت و کشوری را بر نمی‌تابد، او دشمن مشترک بشریت و دشمن مشترک ما و همه مسلمانان است لذا ما با آموزه‌های امام که از قرآن و پیامبر گرفته بود، دست وحدت به دست برادران مظلوم فلسطین داده‌ایم و از آغاز انقلاب تا به امروز، فلسطین را از خودمان می‌دانیم و با همه امکانات در برابر غاصبان صهیونیست، این غده سرطانی و این مولود نامشروع استعمار که مسلمان‌ها را از آب و خاک خود بیرون و محروم کرده، این رمزی است که نبی مکرم اسلام ما را به آن دعوت کرده و ما آن‌ها را به عنوان کسی که از خودمان هستند، تا امروز در کنار ایشان بودیم شریک غم آن‌ها بودیم، با دشمنانشان دشمنی کردیم و هرجا توانستیم از آنان حمایت کردیم. این وحدت عملی است، وحدت ما وحدت شعاری نیست، وحدت عملی است.

ما واقعاً پیرو قرآن کریم هستیم که فرموده «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعاً وَلا تَفَرَّقوا» همه با هم به ریسمان محکم قرآن کریم و قرآن ناطق که ولایت است، چنگ بزنید تا وحدت شما خدشه دار نشود. رمز وحدت، وحدت قبله است، وحدت کتاب و برنامه است و وحدت در رهبری است که همه آزادگان جهان، از فلسطین تا یمن، زیر پرچم امام راحل دست دوستی به هم داده‌اند و امروز هم رمز وحدت در جهان اسلام وجود رهبری شجاع، عاشق، پویا، پیشرو، الگو و الهی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای اطال الله عمره الشریف و مد ظله الوارث که همه وجودش عشق به مسلمانان، عشق به مردم فلسطین می‌باشد و با همه وجود آن چنان جهان اسلام و جبهه مقاومت را رهبری کرده و به هم پیوند داده که امروز یک منطقه عظیمی، کوه آتشفشان علیه استکبار جهانی و صهیونیست‌ها هستند؛ بنابراین گرچه در هفته وحدت شعار وحدت داده می‌شود، ولی در عمل باید وحدت باشد.

خانواده‌ها به خاطر خدا، نگذارند چراغ عشق و محبت در کانون خانواده خاموش شود. اعضای خانواده، زن‌ها و مرد‌ها با همدیگر بگومگو نکنند، دریادل باشند، مشکلات را هضم کنند، وحدت و انسجام را حفظ کنند، محله‌ها با اجتماع در مساجد که کانون وحدت است، این وحدت را تعمیق کنند و این محبت را تشدید و تأکید کنند. ملت ایران با همه اختلاف‌های نژاد و گویش که دارند، دیدید زیر تابوت شهید سلیمانی همه با هم بودیم، در جبهه هم همه با هم بودیم، امروز هم در جبهه جنگ اقتصادی و جنگ سیاسی هستیم، باید همه باهم باشیم.

در آخر باید نصیحتی به دولت آذربایجان بکنم، مردم آذربایجان با مردم ایران پیوند اعتقادی دارند، پیروان علی و اولاد علی هستند، همه عاشق امام حسین علیه الصلوة والسلام هستند، در مسئله قره باغ حمایت ایران را و صراحت رهبر قدرتمند جهان اسلام، مقام معظم رهبری را دیدید که اعلام کرد قره‌باغ باید به آذربایجان برگردد، با این حمایت‌های سیاسی و عملی که ایران از آذربایجان کرد و مردم آذربایجان از خود ما هستند و همه ما و آذری‌ها زیر پرچم امام حسین و امیرالمؤمنین پیوند ناگسستنی داریم، آیا شایسته است حکومت آذربایجان اجازه دهد صهیونیست‌ها بیایند مرز را ناامن کنند و این وحدت و صفا و حمایت و این آهنگ اقتدار در زمینه وحدت را به دست یک مشت صهیونیست غاصب بی خدا بسپارند؟ عبرت بگیرند و مسیر را به سوی ضعف خود نبرند. از اقتدار و جلال ایران، از این دلسوزی، مهربانی و پدری رهبری برای جهان اسلام اغتنام فرصت کنند و از این فرصت‌ها برای وحدت کشور‌ها و پیشرفت خود بیشتر استفاده کنند، ملت آذربایجان و ملت ایران را بیش از این نگران نکنند.

الحمدلله ما در مسیر ماه ربیع هستیم، باید ملت ما در با شادابی و شادی همانطور که دولت و رئیس‌جمهور ولایتمدار با چه نشاطی جمعه به جمعه تعطیلی ندارد به محیط‌هایی که نیاز هست، به آن محیط‌ها سرکشی می‌کنند که عمدتاً به نقاط مرزی کشور می‌روند و با مردم رودررو صحبت می‌کنند چهره به چهره تبادل محبت می‌کنند درد‌ها را از زبان خودشان می‌شنوند، این حکایت از یک نشاط می‌کند قوه قضاییه، مجلس در کنار رئیس جمهور ما از یک نشاط الهی، امید ولایی بحمدالله زیر پرچم رهبر عزیزمان عاشق خدمتند و در خدمت کردن به مردم شادابند. مردم هم با شادابی حمایت کنند و همه دست به دست هم بدهیم و کشور را به عنوان یک کشور الگویی درآوریم که دنیا را می‌تواند تحت آموزه‌های خود درآورد و جهانیان را به خود جذب کند و انشاءالله مقدمه ساز ظهور آقاجانمان امام زمان باشیم که بگوییم:

خطبه تو خوان تا خطبا دم زنند
سکه تو زن تا امرا کم زنند

خدایا به محمد و آل محمد لباس ظهور در همین ایام به قامت رعنای یادگار همه انبیا و وارث همه صالحان عالم، امید امت ها، حضرت مهدی صاحب الزمان، روحی فدا، ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه، بپوشان

خدایا به محمد و آل محمد سایه پر برکت نایب امام زمان، رهبر نورانی، بزرگوار، شجاع و مطلوب ما را با اقتدار، عزت، عافیت، نشاط، کرامت و کفایت در رفع مشکلات امت اسلامی، منطقه مقاومت و کشور امام زمان مستدام و با تأییدات غیبی کنار حضرت مهدی بعد از انتقال پرچم در مدیریت جهانی موفق و مؤید بدار

رئیس جمهور، رئیس قوه قضائیه و رئیس قوه مقننه را با انسجام کامل در خدمت ولایت و ملت موفق بدار

همه مریض ها، مریض‌های مورد نظر را شفای کامل و عاجل عنایت بفرما

فقر، بیماری، ویروس کرونا، فساد، بی عفتی، هرزگی، خیانت را به محمد و آل محمد ریشه کن بفرما

و به محمد و آل محمد ما را برای درک ظهور امام زمان آمادگی کامل عنایت بفرما و در ظهور جزء اقمار شمس وجود مقدس امام زمان قرار بده

جوانان عزیز، سرمایه‌ها و آینده سازان کشور را در مسیر تولید، در مسیر اخلاق و معنویت در مسیر ازدواج به قله سعادت نایل بگردان

وَ السَّلامُ عَلِیکُم وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرِکاتُه