بهبود محیط کسب‌وکار مستلزم شفافیت اطلاعاتی است/ پیمان شانگهای؛ فرصتی برای صادرات و تأمین مواد اولیه
آرمان خالقی در گفت‌وگو با میزان، درباره وضعیت اقتصاد در دولت جدید و عضویت ایران در پیمان شانگهای، گفت: رئیس‌جمهور باید به آنچه که به‌عنوان برنامه در هنگام انتخابات اعلام کرد، وفادار باشد؛ این برنامه‌ها مکتوب و محفوظ است.
وی افزود: همچنین وزیران نیز در مجلس برنامه‌های مکتوبی را ارائه کردند و قاعدتاً باید در دستور کار خود قرار دهند و این برنامه‌ها در خصوص بحث شفافیت، برداشتن تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها در مباحث کسب‌وکار است.
خالقی تصریح کرد: موضوعاتی که بتواند محیط کسب‌وکار را بهبود دهد شامل شفافیت و در دسترس بودن اطلاعات است همچنین موانع و بروکراسی(دیوان‌سالاری) اداری که مانع عملکرد درست بخش اقتصاد می‌شود را باید از بین برد و این شاخص‌ها مشخص است.
عضو هیئت‌مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت گفت: یکی از موضوعات مهم این است که بگوییم پروژه‌ای در کشور به‌عنوان بهبود مستمر محیط کسب‌وکار داریم و یک امتیازی که قرار است آن را بهبود دهیم و باید به‌عنوان یک پروژه واجب و ضروری به تمام دستگاه‌های ذیربط ابلاغ شود تا همه باهم، همسو حرکت کنند.
وی اظهار کرد: همچنین باید جلوی کارهای جزیره‌ای را بگیرند یعنی تفکری که دولت خواهد داشت باید در چهارچوب یک سازوکار واحد اقتصادی تحت یک فرماندهی واحد و منسجم پیش برود که دستگاه هرکدام به سلیقه خود به سمتی حرکت نکنند و این مهم‌ترین مسائلی است که انتظار می‌رود دولت در ابتدای کار انجام دهد.
خالقی در خصوص تأثیر عضویت ایران در پیمان شانگهای بر اقتصاد کشور، گفت: پیمان شانگهای یک فرصت است، ولی راه‌حل کامل نیست و حتی وارد پیمان اوراسیا هم شده‌ایم که منطقه دیگری را شامل می‌شود که در بعضی موارد یکدیگر را همپوشانی می‌کند این موارد فرصت‌های تجاری را در شرایط تحریم فراهم می‌کند.
وی بیان کرد: پیمان شانگهای یک فرصت تجاری را می‌تواند به وجود بیاورد با توجه به اینکه هم‌اکنون عضو این پیمان هستیم قاعدتاً یک سری شرایط در این پیمان وجود دارد مثل بحث عوارض گمرکی که وضع می‌شود سهولت مبادلات فی‌مابین و استفاده از ظرفیت‌های یکدیگر است.
خالقی تاکید کرد: باید بخش خصوصی در این موضوع خیلی به‌طور جدی ورود پیدا کند و دولت باید بخش خصوصی را وارد کار کند و برای اجرایی شدن این قرارداد باید حتماً با حضور تمام فعالان اقتصادی در بخش دولتی و بخش خصوصی کار، ویژه‌ای را انجام دهد تا ببیند چگونه می‌توانیم این ظرفیت‌ها را اجرایی کنیم و اینکه چگونه می‌توانیم با کشورهای عضو این پیمان ورود پیدا کنیم.
عضو هیئت‌مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت گفت: در حال حاضر یک بخشی از این پیمان می‌تواند فضایی را برای صادرات و تأمین مواد اولیه برای واردات فراهم کند. وقتی پیمان این‌چنین پیمانی بسته می‌شود یکسری عوارض مثبت و منفی دارد که باید به دنبال کاهش عوارض منفی باشیم.
وی افزود: زمانی که وارد یک پیمان می‌شویم بازاری گشوده می‌شود که وارد آن شده‌ایم و با توجه به بازاری که وارد آن می‌شویم باید به همان نسبت خوب عمل کنیم و به‌صورت تراز متوازن بازار ایجاد کنیم و اجازه بدهیم واردات صورت بگیرد و دادوستد ایجاد شود وگرنه اگر فقط صادرات صورت بگیرد و اجازه واردات را به کسی ندهیم عملاً این پیمان به‌جایی نخواهد رسید و متوقف خواهد شد بنابراین باید توجه کنیم چه کالایی را باید وارد کنیم که آسیبی به تولید ملی وارد نکند و متقابلاً کدام کالاها را برنامه‌ریزی کنیم تا بتوانیم به‌صورت مستمر و پایدار صادرات مؤثری داشته باشیم و باید به این قسمت توجه شود تا اقتصاد منتفع شود.
خالقی در ادامه گفت: اگر در پیمان شانگهای بدون محاسبه کاری را انجام دهیم قاعدتاً آسیب به اقتصاد وارد می‌شود و خیلی باید با هوشمندی و رفتار برنامه‌ریزی‌شده عمل کنیم تا از منافع این پیمان منتفع شویم و در کنار پیمان شانگهای، پیمان اوراسیا و پیمان‌های منطقه‌ی قبلی که داشتیم مثل ترکیه، پاکستان و کشورهای منطقه از قبل پیمانی مثل اکو داشته‌ایم.
عضو هیئت‌مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت گفت: در پیمان اکو ظرفیت خیلی قدیمی بین کشورهای همسایه وجود داشته ولی ظرفیت اقتصادی این پیمان را خیلی ملموس و محسوس نمی‌توانیم حس کنیم که چنین پیمانی چقدر توانسته به تجارت فی‌مابین کمک کند و نباید اجازه دهیم بازهم به سرنوشت چنین پیمانی دچار شویم.
