تشکیل دولت فراگیر از سوی طالبان؛ خواسته وزرای امور خارجه ۶ کشور همسایه افغانستان

نوذر شفیعی در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به نقش پاکستان در تحولات افغانستان، اظهار داشت: پاکستان به لحاظ سنتی در ارتباط با افغانستان دو موضوع را دنبال می‌کند که یکی از آن‌ها خط «دیوراند» است. از ابتدای شکل‌گیری خط دیوراند، افغانستان آن را به عنوان مرز رسمی پاکستان و افغانستان نشناخته است. از دید افغانستان مناطق قبایلی ایالت سرحد و ایالت بلوچستان، باید بخشی از افغانستان باشند.

کارشناس مسائل شبه‌قاره گفت: پاکستان برای اینکه از این ادعای تاریخی افغان‌ها جلوگیری کند، فقط از دو طریق می‌تواند این کار را انجام بدهد؛ یا آشوب و درگیری‌های دائمی در افغانستان به وجود بیاورد به گونه‌ای که مردم افغانستان فرصت فکر کردن به خط دیوراند را نداشته باشند و دوم از طریق یک حکومت آرمانگرا و رادیکال به گونه‌ای که نسبت به سرزمین حساسیت کمتری داشته باشد و به جای دیدگاه ملی یک دیدگاه امنیتی داشته باشد. از این منظر گروه طالبان می‌تواند نیاز پاکستان را برآورده کند.

وی بیان داشت: دومین معضل تاریخی پاکستان، بحث کشمیر است که از این منظر پاکستان همیشه افغانستان را به عنوان عمق استراتژیک خود قلمداد کرده است و سعی می‌کند افغانستان را به عمق استراتژیک خودش تبدیل کند و رشد گروه‌های رادیکال در افغانستان به گونه‌ای که بتوانند پشتیبان خوبی برای مجاهدین کشمیری باشند؛دنبال کند. بنابراین از این زوایا افغانستان برای پاکستان از قدیم‌الایام اهمیت داشته و الان هم این پروژه‌ها در دستور کار پاکستان قرار دارد و با استقرار طالبان در افغانستان این پروژه را دنبال می‌کند.

شفیعی همچنین با اشاره به برگزاری نشست مجازی وزرای امور خارجه ۶ کشور همسایه افغانستان، خاطرنشان کرد: این کشور‌ها به دلیل اینکه همسایه افغانستان هستند، از تحولات افغانستان تاثیر می‌پذیرند. به علاوه اینکه شرط این کشور‌ها در همراهی با طالبان این بود که دولت فراگیر تشکیل بدهند و الان این دولت تشکیل نشده است بنابراین کشور‌های منطقه احتمالاً روی این مقوله تمرکز خواهند کرد که فقط در صورت شکل‌گیری یک دولت فراگیر می‌توانند حکومت طالبان را به رسمیت بشناسند. در غیر این صورت ممکن است این کشور‌ها مسیر دیگری را انتخاب کنند.