پیوستن به پیمان شانگهای می‌تواند برای ایران منافع زیادی داشته باشد
کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه پیوستن به پیمان شانگهای می‌تواند برای ایران منافع بسیار زیادی داشته باشد، گفت: با توجه به اینکه مسئله ایران به مسئله نگاه به طرف شرق است و بیشتر خودش را در قطب‌بندی شرقی می‌بیند، می‌تواند از طرف بسیاری از کشورهای عضو سازمان، منافعی داشته باشد.
ابراهیم فراهانی در گفت‌وگو با میزان با اشاره به برگزاری نشست سالیانه سازمان همکاری‌های شانگهای و بررسی عضویت دائمی ایران در این سازمان، اظهار داشت: طبق دعوت‌نامه‌ای که برای شورای‌عالی امنیت ملی فرستاده شده، قرار است نشست شانگهای در کشور تاجیکستان و شهر دوشنبه مرکز این کشور، در ۲۵ و ۲۶ شهریور ماه تشکیل شود.
این کارشناس مسائل بین‌الملل اضافه کرد: ایران بعد از سال ۲۰۰۵ در این سازمان به عنوان عضو ناظر بود و در این دوره به پیشنهاد روسیه قرار است که عضویت ایران به عنوان عضو رسمی، در آن بررسی شود و درصورت موافقت، عضو دائمی این پیمان شود. عضویت رسمی ایران در این سازمان برای کشورمان بسیار با اهمیت است.
فراهانی اضافه کرد: ایران با آن که بسیار علاقه داشته و سعی کرده است که بتواند به عضویت رسمی این پیمان درآید، تاکنون نتوانسته است. البته خیلی از کشورهای مثل ترکیه و چند کشور دیگر نیز عضو ناظر هستند.
وی با بیان اینکه پیوستن به این سازمان می‌تواند برای ایران منافع بسیار زیادی داشته باشد، گفت: با توجه به اینکه مسئله ایران به مسئله نگاه به طرف شرق است و بیشتر خودش را در قطب‌بندی شرقی می‌بیند، می‌تواند از طرف بسیاری از کشورهای عضو سازمان، منافعی داشته باشد و اگر به سمت تولید برود، بازار‌های بهتری برای فروش محصولات خود خواهد داشت.
این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: هر کشوری به این پیمان‌های بزرگ بپیوندد، معمولاً وزن سیاسی بالاتری پیدا می‌کند؛ مخصوصاً پیمان شانگهای که ابتدا یک پیمان مرزی برای چین برای اینکه مرزهایش را حفظ کند بوده است و بعد به یک پیمان بزرگ تبدیل شده است که جنبه اقتصادی بسیاری به دور از مسائل امنیتی دارد.
فراهانی اضافه کرد: ایران با آن که بسیار علاقه داشته و سعی کرده است که بتواند به عضویت رسمی این پیمان درآید، تاکنون نتوانسته است. البته خیلی از کشورهای مثل ترکیه و چند کشور دیگر نیز عضو ناظر هستند.
وی با بیان اینکه پیوستن به این سازمان می‌تواند برای ایران منافع بسیار زیادی داشته باشد، گفت: با توجه به اینکه مسئله ایران به مسئله نگاه به طرف شرق است و بیشتر خودش را در قطب‌بندی شرقی می‌بیند، می‌تواند از طرف بسیاری از کشورهای عضو سازمان، منافعی داشته باشد و اگر به سمت تولید برود، بازار‌های بهتری برای فروش محصولات خود خواهد داشت.
این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: هر کشوری به این پیمان‌های بزرگ بپیوندد، معمولاً وزن سیاسی بالاتری پیدا می‌کند؛ مخصوصاً پیمان شانگهای که ابتدا یک پیمان مرزی برای چین برای اینکه مرزهایش را حفظ کند بوده است و بعد به یک پیمان بزرگ تبدیل شده است که جنبه اقتصادی بسیاری به دور از مسائل امنیتی دارد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
