ادامه وضعیت نا معلوم عرصه نمایش/تئاتری‌‌ها از وضعیت معیشتی خود گلایه دارند
خیرگزاری میزان - به تازگی انجمن سینماداران و سالن‌های تئاتر در پیام‌هایی جداگانه از تعطیلی چند روزه کار خود به احترام مراسم عزاداری تاسوعا و عاشورای حسینی و حفظ سلامت مردم به دلیل اوج گرفتن بیماری کرونا به ویژه جهش دلتا در کشور، خبر دادند.
سالن‌های تئاتر خصوصی که در طول موج پنجم کرونا، کار خود را ادامه دادند، با فرا رسیدن مراسم عزاداری ماه محرم، از روز دوشنبه ۲۵ تا شنبه ۳۰ مرداد ماه به مدت پنج روز تعطیل خواهند بود. این تعطیلی سراسری است و شامل همه سالن‌های تئاتر در سراسر کشور می‌شود. پیش از این سالن‌های دولتی تئاتر تعطیل شده بودند که این تعطیلی همچنان ادامه دارد و در حال حاضر تنها سالن‌های خصوصی به فعالیت خود ادامه می‌دهند که آنان نیز با اعلام وقفه در کار خود، به آینده چشم دوختند.
در یک سال و نیم گذشته بخش بزرگی از جامعه تئاتری با مشکلات فراوان اقتصادی دست به گریبان بوده‌اند و از آنجا که در این مقطع هیچ جایگزین دیگری برای امرار معاش خانواده تئاتری اندیشیده نشد، تعدادی از آنان به ناچار به مشاغلی دور از شغل اصلی خود روی آوردند. در این مدت بار‌ها جامعه تئاتری خواستار تامین امنیت شغلی خود شدند و پیشنهاد‌های مختلفی را برای تامین درآمد هنرمندان تئاتر از راه‌هایی همچون اجرای تئاتر در فضای باز، تولید و ضبط نمایش و پخش آن در شبکه نمایش خانگی، همکاری با مراکزی مانند وزارت بهداشت برای تولید نمایش‌هایی درباره کرونا و ... مطرح کردند، ولی از آنجاکه هنوز هیچ اتفاق موثری در این زمینه رخ نداده است، خانواده تئاتر همچنان دچار مشکلات عدیده اقتصادی است.
در همین روز‌ها ایمان افشاریان، کارگردان و بازیگر تئاتر در اعتراض به وضعیت نابسامان جامعه تئاتری، اعلام کرد که تندیسی را که برای کارگردانی نمایش «جنایت و مکافات» در سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر دریافت کرده است، به فروش گذاشته. او در مطلب کوتاهی که در صفحه شخصی خود منتشر کرده، آورده است: تندیس بهترین کارگردانی بخش بین‌الملل برای نمایش «جنایت و مکافات» از سی و چهارمین جشنواره سراسری تئاتر فجر برای من که آمد نداشت. هر بار به تندیس روی تاقچه نگاه می‌کنم، دلم برای خودم، عمرم در تئاتر و خانواده بزرگ تئاتر می‌سوزد.
با رصد اخبار مربوط به جامعه تئاتری در یک سال و نیم گذشته، گلایه از وضعیت معیشتی بد و بی‌تفاوتی مدیران فرهنگی مواجه می‌شویم. وضعیت بد معیشتی بد روز‌به‌روز فاصله بیشتری میان بازیگران، کارگردانان و عوامل این رشته از صحنه ایجاد می‌کند و با واقع‌بینی متوجه این نکته می‌شویم که حل ریشه‌ای این مشکلات نیازمند زمان طولانی است. در نبود افراد متخصص این حوزه آرام آرام متوجه حضور اشخاصی می‌شویم که در تئاتر سابقه‌ای ندارند و قطعا با ادامه روند ورود این افراد شرایط تئاتر بدتر هم خواهد شد.
یکی از دلایل اصلی اضافه شدن مشکلات جامعه تئاتری واکسینه نشدن گروه‌ها و عوامل است که به همین علت روزانه اخبار زیادی از مبتلا شدن بازیگران و کارگردانان این حوزه به گوش می‌رسید.
