میزبانی: موفقیتهای دوچرخهسواری حاصل تلاش تک ستارهها بوده نه برنامهریزی/ صفرزاده آمادهترین نفر در اردو بود
دوچرخهسوار سابق تیم ملی ایران گفت: کنار گذاشته شدن از سوی داوران به این معنا نیست که صفرزاده قابلیت به پایان رساندن مسیر را نداشنته است.
خبرگزاری میزان -
قادر میزبانی در گفتوگو با میزان، در مورد عملکرد سعید صفرزاده در رقابتهای دوچرخهسواری المپیک توکیو اظهار داشت: قبل از آغاز المپیک هم گفته بودم که نباید انتظار خاصی از دوچرخهسواری در المپیک داشته باشیم. متاسفانه به خاطر کرونا، اردوهای تیم ملی ملی ناهماهنگ برگزار شد و صفرزاده تقریبا بدون حضور در تورنمنت تدارکاتی و مسابقات منظم عازم توکیو شد.
وی ادامه داد: البته باید تاکید کنم که نه تنها ایران بلکه کل قاره آسیا نمیتواند در المپیک حرفی برای گفتن داشته باشند. حتی رکابزن کشور میزبان هم در اروپا ساکن است با اینکه دوچرخهسوار ژاپن بود، اما در نهایت بین رده شصتم تا هفتادم قرار گرفت. فاصله اروپا با آسیا در دوچرخهسواری خیلی زیاد است چرا که از ساختار مناسبی بهره میبرند و از نونهالی، قهرمانان آینده خود را شناسایی و پروش میدهند.
ملیپوش سابق دوچرخهسواری ایران افزود: اگر در سالیان اخیر هم در دوچرخهسواری افتخاری کسب کردهایم فقط به خاطر تک ستارههایی بودهاند که بیشتر با تکیه بر استعداد ذاتی توانستهاند به سطح بالایی از موفقیت دست یابند. به نظرم دوچرخهسواری در ایران بستری برای تداوم موفقیتها ایجاد نکرده است.
وی درخصوص کنار گذاشته شدن صفرزاده از سوی داوران آن هم در بین گروه اول حذف شدگان خاطرنشان کرد: درخصوص حذف نفرات این داوران هستند که تصمیم میگیرند. داوران در جریان مسابقه برای جلوگیری ترافیک بیش از حد و به خاطر اینکه طول گروه در حال حرکت بیش از حد طولانی نشود، تصمیم میگیرند تا از آخر دوچرخهسوارانی که در یک گروه حرکت میکنند را حذف میکنند. احتمال دارد این گروه آخر ۱۰ نفر باشد یا بیشتر و اینگونه نیست که صفرزاده به عنوان اولین رکابزن کنار گذاشته شود. باید تاکید کنم که کنار گذاشته شدن از سوی داوران به این معنا نیست که صفرزاده قابلیت به پایان رساندن مسیر را نداشته است بلکه بحث حذف از سوی داوران تنها به این دلیل است نفرات آخر شانسی برای کسب مدال ندارند و امکان جبران نیست.
دوچرخهسوار سابق تیم ملی با اشاره به عملکرد خودش در المپیک ریو و مقایسه آن با این دوره تصریح کرد: المپیک ۲۰۱۶ و حادثهای که برایم رخ داد بزرگترین افسوس و حسرت زندگی ورزشیام است، اما در همان المپیک در صد و هفتادمین کیلومتر مسیر دچار حادثه شدم و نتوانستم به رقابت ادامه دهم. در زمان حادثه بین ۶۲ نفر پایانی حضور داشتم و حدود ۸۰ نفر حذف شده بودند. حتی تا آنجای مسیر بیشتر قسمتهای تکنیکی و تاکتیکی را رد کرده بودم و اگر دچار حادثه نمیشدم مسلما میتوانستم بین ۲۰ نفر نهایی قرار بگیرم.
وی اظهار کرد: هدفم از یادآوری المپیک قبلی این نیست که نتایج را مقایسه کنم، زیرا در آن برهه ما به صورت مرتب در نزدیک به ۱۰ تور آسیایی و حتی اروپایی حضور داشتیم و تیم شهرداری و پتروشیمی در بیشتر رویدادهای آسیایی شرکت داشت. حضور مرتب در این تورنمنتهای برون مرزی باعث میشد یک دوچرخهسوار در روز مسابقه خود در المپیک در آرمانیترین حالت خود باشد. همچنین نباید از تاثیر منفی کرونا در روند آمادهسازی تیم ملی غفلت کرد.
میزبانی در پایان درباره اینکه آیا رکابزنان بهتری نسبت به صفرزاده در اردوی تیم ملی بودند که لیاقت حضور در المپیک را داشته باشند، گفت: هر مربی برای اینکه بتواند پس از مسابقه از عملکردش دفاع کند، مسلما بهترین نفر حاضر در اردو را انتخاب میکند. منظورم از این حرف این نیست که بگویم پراش مربی درجه یکی است یا خیر. در این سالهایی که از دوچرخهسواری فاصله گرفتهام، استعداد جدید و قابل اعتمادی ندیدهام و تقریبا همان نفرات سالهای اخیر در اردو حاضرند. به نظرم گنجخانلو دوچرخهسوار قابل اعتمادی است و در حرکات انفجاری عملکرد خوبی دارد، اما در المپیک به رکابزنی نیاز داریم که سریع باشد. مسیر این دوره المپیک بسیار سخت بود و نتایج این ادعا را ثابت میکند. کاری به سن و سال ندارم، اما معتقدم صفراده در بین نفرات حاضر در اردو آمادهترین نفر بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *