خط امید و سازندگی در دولت سیزدهم
_ ابراهیم رزاقی در روزنامه حمایت نوشت: سیزدهمین دور انتخابات ریاست جمهوری با حضور افتخارآفرین، دشمن‌شکن و حماسی مردم به‌رغم تمام شیطنت‌های ضدانقلاب و دشمنان قسم‌خورده خط پایانی بود بر فرایند فشار‌های پی‌درپی و راهبرد تضعیف ایران. مردم از این رو، از دولت آینده انتظارات بسیاری دارند و دولت آینده نیز با حجم بسیار زیادی از امور بر زمین‌مانده مواجه است که برای رقم زدن آینده‌ای بهتر، عزم خود را جزم کرده است. در این خصوص چند نکته قابل‌تأمل به نظر می‌رسند.
۱. اگر امروز علیرغم همه مشکلات اعم از تحریم‌های بین‌المللی، برخی مسئولان بی‌انگیزه و ضعیف، پروپاگاندای عناصر وابسته داخلی و ده‌ها مانع دیگر شاهدیم که امور کشور در زمینه‌های گوناگون اعم از صنعت و کشاورزی لنگ نمانده و افزون بر این، در برخی از حوزه‌ها شاهد توسعه و پیشرفت‌های شگرف و فوق‌العاده در ردیف بهترین‌های جهان هستیم، هیچ‌کدام بخاطر گفتار درمانی بعضی از دست اندرکاران نیست. بلکه به خاطر وجود نیرو‌های انقلابی، مردمی، مخلص، دلسوز و جهادی است که بدون توجه به چارچوب‌های سیاسی و جناحی و بی‌آنکه توقع و چشمداشت داشته باشند در همه دستگاه‌ها، بخش‌ها و نهاد‌ها بدون بزرگنمایی، شوآف و در عین گمنامی، با انگیزه و پرشور به تلاش و فعالیت مشغول هستند. نظیر چنین نیرو‌هایی در اقصی نقاط کشور حضور دارند؛ در گرمای جنوب، در بدترین شرایط اقلیمی، در معادن، کارخانجات، شرکت‌های دانش‌بنیان، صنایع دفاعی، در دستگاه‌های قضایی، اجرایی و تقنینی و. وظایف خود را با وجدان کاری بالا انجام می‌دهند و قطعاً با بکار گرفتن این نیرو‌ها و ضریب دادن به حوزه خدمت‌رسانی آن‌ها می‌توان جهش بلندی در بهبود اوضاع کشور داشت.
۲. از عوامل بی‌اعتمادی مردم به برخی از مسئولان در بعضی از دوره‌ها این بود که وعده‌های بدون پشتوانه به مردم می‌دادند. هنوز از زمان همان وعده‌های محقق نشده چیزی نگذشته بود که دوباره قول‌های جدیدی داده می‌شد و این موضوع، آزار روحی مردم را در پی داشت چراکه عقیده دارند این وعده‌ها برای لاپوشانی ضعف‌ها و فرار از پاسخگویی است. دولت جدید، اما چنین رویه‌ای را ندارد و در تبلیغات انتخاباتی آیت‌الله رئیسی نیز ندیدیم که ایشان خارج از وظایفشان وعده‌ای بدهند و از چارچوب واقعیت‌ها خارج شوند. دولت سیزدهم بر این مبنا، برای عمل به میدان آمده نه شعار و به‌خوبی واقف است که تبلیغات درباره برنامه‌ها بدون طرح عملیاتی، آثار تخریبی فراوانی دارد.
۳. یکی از وجوه اقبال به آیت‌الله رئیسی، مردمی و ساده‌زیست بودن ایشان است؛ به‌نحوی‌که پس از انتصاب به ریاست قوه قضائیه، دریافتی خود را کاهش دادند و از نظر روش مدیریتی، حضور میدانی و شنیدن مشکلات مردم از نزدیک را در دستور کار قرار داده‌اند. در انتخاب معاونان و دستیاران خود نیز به همین شیوه پایبند بوده و نتیجه آن، مقبولیتی شد که روز به روز افزایش یافت و باعث شد مردم به ایشان در کسوت ریاست جمهوری اعتماد کنند. پررنگ شدن صبغه مردمی را قطعاً در دولت آتی خواهیم دید و با نابود شدن زیرساخت‌های فساد و وقوف بیشتر مسئولان به مشکلات کف جامعه و مردم کوچه و بازار، کشور هر چه بیشتر به سمت آرمان‌ها حرکت خواهد کرد.
در گذشته، مسئولانی برخی از مناصب را اشغال کردند که خود و اعضای خانواده‌شان در ناز و نعمت غرق بودند، در ویلا‌های مجلل در مناطق خوش آب و هوا زندگی می‌کردند و درآمد‌های هنگفت و نجومی داشتند؛ سبک زندگی قارونی چنین مسئول‌نما‌هایی اجازه نمی‌داد درک کنند که افراد بی‌بضاعت و کم‌توان جامعه چگونه زیر بار تورم و گرانی، از عهده مخارج زندگی برمی‌آیند و با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند. مدیر تن‌پرور و پشت‌میزنشینی که صرفاً در پی تبرج، تجمل و وسعت بخشیدن به میز و اتاق و دکوراسیون است، از حضور میدانی و به خصوص اطلاع یافتن از مصائب طبقات ضعیف جامعه و سرکشی به روستاها، شهر‌ها و مناطق محروم و کم برخوردار ابا دارد و مدیریت را در گرفتن حقوق آخر ماه و در استفاده از امکاناتش می‌داند، گره‌گشای مشکلات و گرفتاری‌های ملت نیست و باری بر معضلات فعلی خواهد افزود.
۴. دولت آینده، در حقیقت بخشی از مردم است که همه باید برای از میان برداشتن موانع و رونق تولید به آن کمک کنند. این اشکال بزرگ تقریباً در همه ادوار گذشته وجود داشته که انتظارات از دولت بالا بوده، اما برخی موفق به استفاده از ظرفیت‌های مردمی می‌شدند و بعضی نه‌تن‌ها به محرومان و طبقه متوسط بی‌توجه بودند بلکه معیار و مبنای عملکردشان خوشامد ثروتمندان بود. با چنین تفکری، طبعاً آرمان‌های نظام و انقلاب نیز کمرنگ شده و به‌این‌ترتیب پشتوانه مردمی را از دست می‌دادند. قوه مجریه سیزدهم هم روحیه مردمی دارد و هم آغوشش به روی همه اعم از دانشگاهیان و حوزویان، صنعتگران و تولیدکنندگان باز است و این سرمایه عظیم، نویددهنده شتاب و سرعت اصلاح امور به سمت ثبات و سپس پیشرفت جمهوری اسلامی خواهد بود. ضمن اینکه آحاد جامعه و بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی بر این عقیده‌اند که دولت سیزدهم، مجلس و دستگاه قضایی را یار و همراه خود دارد و به‌خوبی می‌تواند بر مفاسد اقتصادی که عمدتاً گلوگاه‌های آن در دستگاه‌ها و شرکت‌های دولتی است، فائق آید.
در پایان باید گفت کارنامه درخشان آیت‌الله رئیسی در تولیت آستان قدس رضوی و ریاست عدلیه، روز‌های امیدبخش و روشنی را در اداره امور کشور نوید می‌دهد و با همت، اخلاص و صداقت ایشان، قطعاً دست یاریگر خداوند متعال و دعای خیر مردم، شامل ایشان و دولت آینده خواهد بود. ان شاء الله.
