عکسهایم همه مثل تابلوی نقاشی می شدند/دعوت به این پروژه ،لطف خدا به من بود

به گزارش خبرنگار سینما ، بزرگترین پروژه سینمایی تاریخ جهان اسلام این روزها در حالی در اکران بین المللی به سر می برد که هرروز بر صف مشتاقان تماشای آن افزوده می شود و تماشای آن در ایران و سایر کشورهای اسلامی نیز به عزمی جهانی تبدیل شده است.

تنها نگاه به چشمان اشکبار مخاطبان این فیلم که در طول مدت نسبتا زیاد پخش این اثر از جای خویش تکان نخورده و با اشتیاق زاید الوصف کودکی مهربان ترین مرد عالم را نظاره میکنند،کافی است تا از عمق اثر گذاری آخرین ساخته پر عشق مجید مجیدی و همکاران حیرت انگیزش آگاه شویم و بزرگترین پروژه سینمایی ایران را بارها تماشا کنیم.

به یقین، تماشای فیلم فاخر «محمد رسول الله(ص)» که لحظه های خاطره انگیزی را با خود همراه دارد برای چندین بار نیز خالی از لطف نیست و لحظه های خوش مهربانی آکنده در فیلم را برای چندمین بار تداعی خواهد کرد.



اما این همه جریان نیست عکس های زیبای این پروژه تاریخی که مخاطبان زیادی را به خود جذب کرده نیز حیرت انگیز است. عکس هایی که به گفته کارگردان این اثر مانند یک تابلوی نقاشی است و تاثیر زیادی را بر مخاطب می گذارد. «محمد فوقانی» عکاس فیلم «محمد رسول الله(ص)» پیوستنش به این پروژه تاریخی را لطف خدا و حضرت رسول می داند. او این روزها نمایشگاه های زیادی از عکس های زیبای این اثر در نقاط مختلف بر پا کرده است. گویا  تلاش دارد،بهترین لحظه های تماشای فیلم بار دیگر در ذهن مخاطبان عزیز نقش ببندد. به همین مناسبت به گفت و گو با این هنرمند عکاس پرداخیتم که مشروح ان را در ادامه می خوانید:

-آقای فوقانی برای شروع مصاحبه برای ما بگویید چگونه وارد پروژه ی «محمد رسول الله(ص)» شدید؟
 
کار از طریق یکی از دوستان من به نام محمدرضا منصوری که اتفاقا یکی از مدیر تولید های این پروژه بود به من پیشنهاد شد محمدرضا منصوری به من زنگ زد و گفت که مجیدی نمونه کار می خواهد. از چندین عکاسی ایرانی و چند عکاس خارجی نمونه کار گرفته بود. با وجود این که برایم عجیب بود اما من نیز نمونه کار برای مجید مجیدی بردم. در وهله اول تعجب کردم و گفتم من عکاسی حدود 130 فیلم را انجام دادم اما محمدرضامنصوری در پاسخ به من گفت مجیدمجیدی گفته باید عدالت بین همه رعایت شود باید همه دوستان عکاسی بیایند و نمونه کارهایشان را به من نشان بدهند و من باید قضاوت کنم. به این صورت بود که من نیز نمونه کار خود را بردم و به لطف خدا و حضرت رسول پذیرفته شدم.



-    از چه زمانی عکاسی پروژه «محمد رسول الله (ص)» را شروع کردید؟

کار من از زمان تست گریم و تست لباس شروع شد این پروژه تنها پروژه ای است که حتی از یک هنرور که تنها یک پلان بازی داشت نیز تست گریم و تست لباس گرفته شد. من هم از همان ها نیز عکاسی کردم و به شکل حرفه ای کار انجام شد. کل فیلمبرداری 13 ماه طول کشید من در همه پلانها حضور داشتم و سعی کردم دقیقاَ همان پلانهای فیلمبرداری را به تصوری بکشم جالب است بگویم که انجام عکاسی این پروژه یک تیم عکاسی را می طلبید اما من توانستم  به لطف خدا و به تنهایی حدود 7 هزار فریم عکس را شامل عکاسی صحنه، پشت صحنه، عکاسی تست های لباس و گریم و مستند خبری را تهیه کنم چون می دانستم بعد از نمایش فیلم به این عکسها احتیاج پیدا می کنم و کتابی از این عکسها منتشر می شود به همین دلیل عکاسی تمام بخشها را انجام دادم و سعی کردم کاره شسته و رفته ای را تحویل بدهم.

-    پس در تمام لوکیشن ها فیلم «محمد رسول الله(ص)» که در قم، کرمان و عسلویه بود حضور داشتید؟
 
عکاسی این پروژه به گونه ای بود که مثل کارهای دیگر به صورت گروهی و جمعی انجام نمی شد عکاس همیشه تک است اما جزو سرگروه های حساب می شود مثل طراح صحنه، مثل طراح گریم. من هم در همه لوکیشن ها با گروه شب تا صبح، صبح تا شب بودم چون اصلاَ نمی شد که حضورنداشته باشم.

حجم کار زیاد و متنوع بود و به عبارتی بیگ پروداکشن بود باید هر روز همراه گروه سر صحنه حاضر می شدم و به خوبی عکاسی می کردم تا بتوانم پاسخگوی کارگردان باشم. هر کجایی که فیلمبردرای انجام می شد طراح صحنه و طراح گریم حاضر بودند من هم بودم.

-    آقای فوقانی پیش از این اصلا کار تاریخی انجام داده بودید؟ پروژه «محمد  رسول الله (ص)» چه تفاوتی با سایر کارهایتان داشت؟
 


واقعیت این است آن روزی که از من دعوت به همکاری شد و نمونه کار من را دیدند فکر نمی کردم کار به این عظمت وبزرگی باشد. اولش اصلا متوجه نشدم که می خواهم وارد چه پروژه عظیم شود اولش فکر می کردم یک پروژه تاریخی مثل همه پروژه های تاریخی دیگر است. وقتی وارد لوکشین شهر تاریخی مکه شدم دیدم نه قضیه خیلی فراتر از این حرفهاست من آنجا دیدم چیزی حدود هزار هنرور تمرین اسب سواری، شتر سواری و شمشیربازی می کنند مربی های آنها همه ایتالیایی و بهترین مربی های دنیا بودند آن موقع بود که فهمیدم چه کار بزرگی پیش رو دارم اولش تا 48 ساعت گیج بودم نمی دانستم چه کار باید بکنم خیالات مختلفی به سرم می زد اما کم کم پیش خودم گفتم من به لطف خدا به این پروژه دعوت شدم و من هم باید سهمی از این فیلم داشته باشم و فکر کردم بهتر این است که تمرکز خود را از دست ندهم کارهای خود را تقسیم بندی کردم بخش اعظم انرژی خودم را روی عکاسی صحنه گذاشتم بخش دیگر را برای عکاسی پشت صحنه یک بخش را برای تهیه عکس مستند خبری عکاسی شکارلحظه که در همه پروژه ها وجود دارد و یک بخش دیگر از انرژی ام را برای تهیه عکسهای تست گریم و لباس گذاشتم و امروز می بینم که موفق بوده ام و مخاطب هم ارتباط خوبی را با این عکسها برقرار کرده است.
 


-    خودتان که حالا عکسها را می بینید تفاوتی با سایر کارهایتان احساس می کنید؟

من کلاَ عکاسی خیلی از فیلمها را انجام داده ام فیلم تاریخی هم کار کرده ام خانواده من در طول این سالها عکسهای زیادی  از طبیعت از سینما و عکسهای اجتماعی که گرفته ام را دیده اند اما وقتی عکسهای فیلم حضرت رسول را شبها روی کامپیوتر می ریختم و می خواستم آنها را درست کنم خانواده ام همه مجذوب می شدند و بلافاصله پای کامپیوتر می آمدند و می گفتند این عکسها خیلی متفاوت از کارهایی است که قبلاَ انجام داده ای باید بگویم که واقعا همین حس و حال را خودم هم داشتم چون کوچکترین پلانی که دگمه شاتر را می زدم عکسهایم همه مثل تابلوی نقاشی می شدند در طول این سالها بعد از آن همه فیلمی که کار کردم و تجربه های زیادی که به دست آوردم باید بگویم که در این فیلم همه آنچه را که یاد گرفته بودم پیاده کردم و از همه تجربیاتم استفاده کردم. من برای بهتر دیده شدن عکسها تمام تلاش خودم را کردم و تمام لحظات را به تصویر کشیدم. فکر می کنم تلاشهایم نتیجه هم داد اکنون که مخاطبان زیادی از این عکسها استقبال کردند خیلی از آنها را وقتی که می بینم می گویند عکسهای زیبایی گرفته ای و این برای من بسیار مسرت بخش است.

ادامه دارد...

انتهای پیام/