تعاملات حوزه میراث فرهنگی باید شکل واقعی خود را حفظ کند

2:30 - 29 خرداد 1400
کد خبر: ۷۳۳۹۵۱
محمدرضا کارگر گفت: من اعتقاد دارم باید تعامل‌ها در حوزه انتقال تجربیات مربوط به اداره آثار تاریخی و موزه‌ها همچنان شکل حضوری و واقعی خود را حفظ کنند. حتی اگر امروز ما بخواهیم مثلا یک حسی در حوزه هنر صنایع دستی ایجاد کنیم این وجود تعامل است که زمینه آن حس را فراهم می‌کند.
محمدرضا کارگر مدیرکل موزه‌ها و اموال منقول وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در خصوص تاثیر برگزاری نمایشگاه‌های صنایع دستی و اشیای تاریخی بر ایجاد شبکه جهانی برای تبادل دیدگاه و هم افزایی بین مدیران شهر‌های تاریخی دنیا به میزان گفت: اساس همه طراحی‌ها در زمینه برگزاری نمایشگاه‌های مربوط به آثار تاریخی ایجاد تعامل است. یعنی اگر در این زمینه هیچ رشدی اتفاق نیفتاده باشد مگر تعامل و هم افزایی باز هم قابل اعتنا خواهد بود. اگر به تاریخ گذشته کشورمان هم نگاه کنیم در هر دوره‌ای که آثار برجای مانده از تاریخ نشانی از شکوه و عظمت را در خود دارد مثلا آنچه از دوره ساسانی، هخامنشی یا سلجوقی به جا مانده اتفاقا این‌ها مربوط به دوره‌هایی است که کشور ما تعامل خوبی با دنیا داشته است و همین تعامل به عاملی برای ایجاد هم افزایی تبدیل شده است.
 
وی ادامه داد: یعنی زمانی که یک جامعه با جامعه دیگری در حوزه فرهنگی مبادرت به تعامل می‌کند این دو جامعه تجارب خودشان را به یکدیگر انتقال می‌دهند و از معبر این هم افزایی‌ها به پیشرفت‌های تازه تری دست پیدا می‌کنند. هر یک از جوامع در گذشته در حوزه پزشکی، معماری، صنعت یا دیگر زمینه‌ها تجربیات، توانمندی‌ها و دستاورد‌هایی داشته اند که می‌توانستند به همدیگر منتقل کنند. البته درباره مساله تعاملات میان جوامع تنها چیزی که در طول تاریخ دچار تغییر شده شکل این تعاملات بوده است. برای مثال در گذشته حتما باید میان جوامع رفت و آمد اتفاق می‌افتاد تا از نزدیک با هم به رایزنی و تبادل نظر می‌پرداختند و تجاربشان را انتقال می‌دادند. اما به تدریج کسانی ماحصل تجربیاتشان را به شکل کتاب و مقاله می‌نوشتند و بعد به صورت ترجمه در می‌آمد و به نقاط دیگر دنیا انتقال پیدا می‌کرد که این هم خود نوعی از تعامل محسوب می‌شود.
 
بیشتر بخوانید:
 
مدیرکل موزه‌ها و اموال منقول وزارت میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: امروزه، اما جدیدترین شکل تعاملات جوامع با یکدیگر خود را در قالب فعالیت‌های حوزه مجازی نشان می‌دهد. البته همین امروز هم بسیاری بر این اعتقاد هستند که مثلا همایشی که به صورت حضوری برگزار شود بسیار متفاوت خواهد بود تا اینکه به شکل مجازی انجام بگیرد. چون در برگزاری این همایش‌ها به شکل واقعی و حضوری شمار زیادی از افراد گرد هم جمع می‌شوند و مثلا در ساعت‌های استراحت میان پلن‌های همایش می‌توانند با هم به تبادل نظر و گفتگو بپردازند که همین گفتگو‌های حضوری می‌تواند فضای خاصی را بسازد که قابل مقایسه با فضای مجازی نیست. درحالی که فردی که در یک همایش مجازی تجربه‌ای را منتقل می‌کند ناچار این کار را در یک فضای خشک و بی روح و یک طرفه باید انجام دهد.
 
وی افزود: من اعتقاد دارم باید تعامل‌ها در حوزه انتقال تجربیات مربوط به اداره آثار تاریخی و موزه‌ها همچنان شکل حضوری و واقعی خود را حفظ کنند. حتی اگر امروز ما بخواهیم مثلا یک حسی در حوزه هنر صنایع دستی ایجاد کنیم این وجود تعامل است که زمینه آن حس را فراهم می‌کند و خروجی لازم را سر و شکل می‌دهد. اگر اهداف کسانی که نمایشگاه‌هایی را در زمینه مسائل مختلف مرتبط با آثار تاریخی و آثار صنایع دستی برگزار می‌کنند ایجاد تعاملات میان مدیران و متولیان و کارشناسان حوزه تاریخ و آثار باستانی باشد قطعا راه دوری نرفته اند و اتفاقا در جهت اهدافی که ترسیم شده حرکت کرده اند.
 


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *