بی‌توجهی به کرسی‌های بین‌المللی در والیبال؛ انتخاب‌هایی مبهم برای ۲ کرسی

- کسب کرسی‌های بین‌المللی می‌تواند کمک زیادی به ورزش کشور کند؛ اما در والیبال اتفاقات به صورت دیگری در حال رقم خوردن است. محمدرضا داورزنی، مریم حسابی و امیر طلوع کیان افرادی بودند که برای 3 کرسی بین‌المللی کاندیدا شدند. در خصوص معرفی هر کدام از این افراد می‌توان انتقاد‌هایی را مطرح کرد.

داورزنی در اقدامی عجیب امیر طلوع کیان را برای عضویت در شورای والیبال فدراسیون جهانی معرفی کرد و در نهایت طلوع کیان توانست با حمایت وی این پست را در اختیار بگیرد. این شورا همان کمیته برگزاری مسابقات است و مشخص نیست طلوع‌کیان بر اساس چه رزومه‌ای برای عضویت در آن معرفی شده است. افرادی باید در این شورا عضو شوند که سابقه برگزاری مسابقات را دارند؛ اما سوال اینجاست که طلوع‌کیان برگزاری کدام مسابقات را بر عهده داشته تا بر اساس آن کاندیدای عضویت در این شورا شود؟

حضور مریم حسابی هم در کمیته ارتباطات و بازاریابی فدراسیون جهانی والیبال هم از دیگر مواردی است که باید به آن خرده گرفت. حسابی که به عنوان مترجم در فدراسیون والیبال مشغول به کار شده بود خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد توانست جایگاه‌های مهم فدراسیون را از آن خود کند. او حتی در دوره ریاست ضیایی در فدراسیون والیبال، مسئول روابط بین‌الملل فدراسیون هم شد. حسابی که پیش از این حضورش در کمیته رسانه‌های کنفدراسیون والیبال آسیا انتقاد‌های زیادی را به دنبال داشت حالا در کمیته ارتباطات و بازایابی فدراسیون جهانی والیبال  عضو شده است.

این ۲ انتخاب در حال صورت گرفت که می‌شد افراد توانمندتری برای حضور در شورا‌ها و کمیته‌های فدراسیون جهانی معرفی شوند. سیاست‌های فدراسیون والیبال در قبال کرسی‌های بین‌المللی می‌تواند در نهایت به ضرر والیبال ایران باشد؛ والیبالی که نیازمند حضور افراد معتبر در مجامع بین‌المللی است؛ نه کسانی که شایستگی حضور در این جایگاه‌ها را ندارند.